Σύστημα θέρμανσης αδιέξοδο. Ποιες είναι οι επιλογές εγκατάστασης;

Όταν δημιουργείτε ένα σύστημα θέρμανσης σε ένα σπίτι με τα χέρια σας, θα πρέπει να προσέχετε ώστε να είναι αποτελεσματικό, ασφαλές, οικονομικό και εύκολο στη χρήση. Ένα αδιέξοδο σύστημα θέρμανσης πληροί όλες αυτές τις απαιτήσεις. Το σχήμα εγκατάστασης είναι αρκετά απλό, επομένως δεν υπάρχουν ειδικά προβλήματα κατά την εγκατάσταση.

Τύποι συστημάτων θέρμανσης

Η θέρμανση σε ένα σπίτι μπορεί να γίνει με διάφορους τρόπους. Για παράδειγμα, μια μέθοδος ακτινικής (ή πολλαπλής) είναι ένα σύστημα στο οποίο κάθε καλοριφέρ συνδέεται με μια πολλαπλή διανομής μέσω ενός σωλήνα τροφοδοσίας και επιστροφής. Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα καλοριφέρ που βρίσκονται στο ίδιο δωμάτιο συνδέονται σε ζεύγη. Αυτό το ανεξάρτητο κύκλωμα διευκολύνει την αποσύνδεση μιας μπαταρίας χωρίς διακοπή ολόκληρης της γραμμής. Η αποσύνδεση μπορεί να είναι απαραίτητη εάν ένα στοιχείο σπάσει ή να εξοικονομήσει χρήματα.

Κατά την εγκατάσταση του συστήματος δέσμης, χρησιμοποιούνται σωλήνες της ίδιας διαμέτρου και περίπου ίσου μήκους. Αυτό εξασφαλίζει ομοιόμορφη πτώση πίεσης και κάθε ψυγείο καταναλώνει την ίδια ποσότητα ψυκτικού. Οι σωλήνες σύνδεσης συχνά κρύβονται σε δάπεδα, τοίχους ή πίσω από μια οροφή, αφήνοντας μόνο τα καλοριφέρ. Αυτό κάνει το κύκλωμα θέρμανσης πιο αισθητικά ευχάριστο.

Το πέρασμα δρομολόγησης εφαρμόζεται διαφορετικά. Ο αγωγός τροφοδοσίας σε αυτό τρέχει εν σειρά από το λέβητα στο τελευταίο ψυγείο και ο σωλήνας επιστροφής συνδέει τις μπαταρίες από το πρώτο στο τελευταίο και επιστρέφει στο λέβητα. Το ψυκτικό και στις δύο γραμμές μεταφέρεται στην ίδια κατεύθυνση. Η αποτελεσματικότητα ενός τέτοιου συστήματος θέρμανσης εξαρτάται από τη σωστή εξισορρόπηση πίεσης. Εάν είναι περισσότερο σε έναν δακτύλιο κυκλοφορίας από ότι σε άλλους, το ψυκτικό θα ρέει μέσα του και η πίεση στις υπόλοιπες μπαταρίες θα μειωθεί σημαντικά.

Ένα άλλο σύστημα - ένα σωλήνα - είναι το πιο εύκολο στην εφαρμογή, αλλά απέχει πολύ από το πιο αποτελεσματικό. Χωρίς σωλήνες επιστροφής νερού, οι μπαταρίες συνδέονται σε σειρά σε αυτό. Εξαιτίας αυτού, δεν είναι δυνατή η ρύθμιση της θέρμανσης μεμονωμένων καλοριφέρ.

Για να λειτουργήσει μια τέτοια καλωδίωση, απαιτείται υψηλότερη πίεση. Το χαρακτηριστικό του είναι κατακόρυφη πλήρωση, η οποία πραγματοποιείται χρησιμοποιώντας δεξαμενή διαστολής εγκατεστημένη στη σοφίτα. Η εγκατάσταση μιας θέρμανσης με ένα σωλήνα σε πολυώροφα κτίρια είναι μη κερδοφόρα, καθώς η θέρμανση των μπαταριών από τον επάνω όροφο έως το κάτω παρέχεται άνισα.

Το πιο συνηθισμένο είναι ένα αδιέξοδο σύστημα θέρμανσης, το οποίο είναι απλό και φθηνό στην εγκατάσταση, καθώς επίσης χαρακτηρίζεται από μακρά και σταθερή λειτουργία. Κατά τη δημιουργία θέρμανσης σε σπίτια, επιλέγεται στο 90% των περιπτώσεων.

Ποικιλίες ενός συστήματος θέρμανσης δύο ροών

Όπως προαναφέρθηκε, υπάρχουν δύο κύριοι τύποι θέρμανσης δύο σωλήνων: βαρυτική (κινούμενη με βαρύτητα) και αναγκαστική μετατόπιση. Ένα χαρακτηριστικό του CO με φυσική κυκλοφορία είναι ο σχεδιασμός του αγωγού και η απουσία αντλίας κυκλοφορίας. Οι γραμμές (προμήθεια, επιστροφή) κατασκευάζονται από σωλήνες μεγάλης διαμέτρου. Από το λέβητα, το ψυκτικό υψώνεται κατά μήκος ενός κατακόρυφου ανυψωτήρα, μετά το οποίο, για να δημιουργήσει πίεση στο σύστημα, κατεβαίνει στον αγωγό τροφοδοσίας. Η τροφοδοσία στερεώνεται με κλίση 3-5 ° προς την κατεύθυνση της κίνησης ψυκτικού. CO δύο σωλήνων με φυσική κυκλοφορία μπορεί να διαφέρει ως προς τον τρόπο καλωδίωσης: με καλωδίωση κάτω και πάνω.

Το σωστά συναρμολογημένο βαρυτικό CO είναι αξιόπιστο, ανθεκτικό και λειτουργεί χωρίς πρόσθετες πηγές ενέργειας. Τα μειονεκτήματα αυτού του CO είναι μια μεγάλη αδράνεια, μια μικρή ακτίνα του περιγράμματος (έως 30 m),

Η αρχή της λειτουργίας του CO με αναγκαστική κυκλοφορία διαφέρει από την κυκλοφορία της βαρύτητας, με την παρουσία μιας αντλίας σε αυτήν, η οποία είναι υπεύθυνη για τη μεταφορά του ψυκτικού. Όταν χρησιμοποιείτε αντλία σε CO, δεν χρειάζεται να εγκαταστήσετε έναν αγωγό με κλίση.

Συμβουλές: παρά το γεγονός ότι η αντλία δημιουργεί επαρκή πίεση για την κίνηση του ψυκτικού, οι περισσότεροι ειδικοί συνιστούν την κατασκευή CO με κλίση σε περίπτωση έκτακτης διακοπής ρεύματος.

Υπάρχουν κλειστά και ανοιχτά κυκλώματα θέρμανσης σε δύο σωλήνες CO. Η μόνη διαφορά είναι στο σχεδιασμό της δεξαμενής διαστολής, η οποία είναι ατμοσφαιρική σε ένα ανοιχτό σύστημα θέρμανσης, και μια μεμβράνη σε μια κλειστή που δεν επικοινωνεί με την ατμόσφαιρα.

Όλα τα συστήματα θέρμανσης διαφέρουν ως προς τον τρόπο σύνδεσης των μπαταριών. Ένα κατακόρυφο σύστημα θέρμανσης δύο σωλήνων περιλαμβάνει τη σύνδεση όλου του εξοπλισμού θέρμανσης με κατακόρυφα ανυψωτικά. σε σχήματα με οριζόντια - στους κύριους κλάδους. Τα πρώτα χρησιμοποιούνται συχνότερα σε πολυώροφες κατασκευές. Το οριζόντιο σύστημα θέρμανσης δύο σωλήνων χρησιμοποιείται κυρίως από ιδιώτες προγραμματιστές. Το πλεονέκτημά τους είναι η δυνατότητα τοποθέτησης ανυψωτικών σε μη οικιστικούς χώρους ή σκάλες. Το μειονέκτημα είναι ο συχνός αερισμός του CO.

Ασύρματη συσκευή καλωδίωσης

Το κύριο χαρακτηριστικό που διακρίνει το αδιέξοδο από άλλα είναι ότι το μήκος των αγωγών τροφοδοσίας και επιστροφής σε αυτό δεν είναι το ίδιο. Η χρήση του είναι κατάλληλη για τις περιπτώσεις που είναι απαραίτητο:

1. Χωρίστε ένα αδιέξοδο σε πολλά κλαδιά με μια περίπλοκη διαμόρφωση δωματίου.
2. Εγκαταστήστε έναν αυξημένο αριθμό μπαταριών στον έναν ώμο, διασφαλίζοντας βαθιά ισορροπία. Με αυτήν την εξισορρόπηση, αυξάνεται η υδραυλική αντίσταση των πρώτων καλοριφέρ και των βραχιόνων.
3. Κρύψτε τους σωλήνες κάτω από το πάτωμα ή κάτω από το κάλυμμα (για τους επάνω ορόφους).

1. Χωρίστε ένα αδιέξοδο σε πολλά κλαδιά με μια περίπλοκη διαμόρφωση δωματίου.
2. Εγκαταστήστε έναν αυξημένο αριθμό μπαταριών στον έναν ώμο, εξασφαλίζοντας βαθιά ισορροπία. Με αυτήν την εξισορρόπηση, αυξάνεται η υδραυλική αντίσταση των πρώτων καλοριφέρ και των βραχιόνων.
3. Κρύψτε τους σωλήνες κάτω από το πάτωμα ή κάτω από το κάλυμμα (για τους επάνω ορόφους).

Αυτή η μέθοδος οργάνωσης της θέρμανσης συνεπάγεται την παρουσία δύο κυκλωμάτων αγωγών, λόγω των οποίων το ψυκτικό κυκλοφορεί σε αντίθετες κατευθύνσεις. Το νερό που θερμαίνεται στο λέβητα πηγαίνει στα καλοριφέρ μέσω του σωλήνα τροφοδοσίας. Έχοντας εκχωρήσει θερμική ενέργεια, το κρύο νερό κινείται κατά μήκος της γραμμής επιστροφής προς τη θερμή ροή και επιστρέφει στον λέβητα, όπου θερμαίνεται ξανά.

Τα θερμαντικά σώματα μπορούν να συνδεθούν στο κύκλωμα θέρμανσης με διαφορετικούς τρόπους. Ανάλογα με τη μέθοδο εγκατάστασης, ένα σύστημα θέρμανσης αδιέξοδο δύο σωλήνων είναι:

• Κατακόρυφος. Οι μπαταρίες είναι προσαρτημένες στον ανυψωτήρα. Οι δακτύλιοι κυκλοφορίας πιο κοντά είναι μικρότεροι από τους άλλους. Για το λόγο αυτό, η κίνηση του ψυκτικού είναι άνιση. Ο αέρας στα δωμάτια που βρίσκονται σε απόσταση από την πηγή θερμότητας θερμαίνεται χειρότερα και περισσότερο. Το κάθετο σχήμα χρησιμοποιείται συχνότερα για τη θέρμανση πολυόροφων κτιρίων.
• Οριζόντιος. Αποτελείται από αγωγούς ίσης διαμέτρου, παρέχει ομοιόμορφη θέρμανση ολόκληρης της περιοχής. Η χρήση ενισχυμένων πλαστικών σωλήνων με συρόμενα μανίκια σάς επιτρέπει να αποκρύψετε το περίγραμμα στο δάπεδο χωρίς να ενοχλείτε το σχεδιασμό των χώρων. Ένα σημαντικό πλεονέκτημα της οριζόντιας μεθόδου εγκατάστασης είναι η δυνατότητα σύνδεσης θερμαινόμενων κιγκλιδωμάτων πετσετών και πρόσθετων γραμμών για θέρμανση δαπέδου σε ένα κοινό κύκλωμα.

Εάν οι δευτερεύοντες δακτύλιοι κυκλοφορίας παρέχονται σε αδιέξοδο, πρέπει να είναι εξοπλισμένο με αντλία και κύκλωμα ανάμιξης με αισθητήρα θερμοκρασίας. Χωρίς αυτόν τον εξοπλισμό, η πρόσθετη γραμμή θα επηρεάσει το σύστημα θέρμανσης στο σύνολό του.Η φυσική κυκλοφορία μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο σε δωμάτια με μικρή περιοχή.

Πώς να κάνετε ικανοποιητικά τη θέρμανση για δύο φτερά. Σε ένα μικρό σπίτι

Ένα πολύ σημαντικό πλεονέκτημα του συστήματος θέρμανσης νερού βαρύτητας είναι η ανεξαρτησία του από τη διαθεσιμότητα ηλεκτρικής ενέργειας. Η θέρμανση βαρύτητας μπορεί επίσης να δημιουργηθεί σε ένα απομακρυσμένο εξοχικό σπίτι βάσει ενός λέβητα στερεού καυσίμου που δεν είναι πτητικός. Το σύστημα είναι αθόρυβο και αξιόπιστο, αναμφίβολα θα είναι σε ζήτηση στο μέλλον.

Μια μεγάλη εμπειρία έχει αποκτηθεί στη δημιουργία συστημάτων θέρμανσης βαρύτητας, επειδή νωρίτερα όλη η θέρμανση νερού δημιουργήθηκε με βάση την αρχή της βαρύτητας. Το σύστημα μπορεί να δημιουργηθεί σύμφωνα με το "τυπικό λαϊκό σχέδιο" και με τα χέρια σας.

Τα μειονεκτήματα είναι περιορισμοί στην ισχύ, στη θερμαινόμενη περιοχή, στη δυνατότητα σύνδεσης επιπλέον κυκλωμάτων, με αυξημένο κόστος δημιουργίας.

Η θέρμανση βαρύτητας είναι πιο ακριβή, περίπου 2 φορές σε σύγκριση με τα συστήματα αναγκαστικής κυκλοφορίας, καθώς απαιτεί μεγάλη διάμετρο σωλήνων και ειδική τοποθέτηση του λέβητα. Η δυσκολία δημιουργίας είναι ότι οι σωλήνες μεγάλης διαμέτρου πρέπει να έχουν μια γενική κλίση, πράγμα που σημαίνει ότι η θέση τους είναι σταθερή και ως εκ τούτου συχνά δεν ταιριάζουν στο σχεδιασμό του δωματίου, γεμίζοντας το εσωτερικό.

Πώς υπολογίζεται ένα σύστημα βαρύτητας

Μπορείτε να παραγγείλετε θερμικούς και υδραυλικούς υπολογισμούς από ειδικούς, σε εξουσιοδοτημένους οργανισμούς, αλλά αυτό δεν θα είναι φθηνό. Μπορείτε να κάνετε αυτούς τους υπολογισμούς χρησιμοποιώντας γνωστά προγράμματα ή χειροκίνητα.

Σε κάθε περίπτωση, η ταχύτητα κίνησης του υγρού μέσω του συστήματος δεν είναι υψηλή. Όσο μεγαλύτερες είναι οι εσωτερικές διάμετροι του αγωγού και τα καλοριφέρ, καθώς και ο λέβητας, τόσο περισσότερο υγρό θα περάσει από αυτά, τόσο περισσότερη ενέργεια μπορεί να μεταφερθεί.

Είναι σημαντικό να απαντήσετε στην ερώτηση - θα υπάρχει αρκετή ενέργεια για τη μεταφορά του ψυκτικού για τη θέρμανση ενός συγκεκριμένου κτηρίου; Αυτή είναι η ουσία των υπολογισμών. Αλλά εάν δεν υπάρχουν υπολογισμοί, τότε πρέπει να στραφείτε στην εμπειρία δημιουργίας τέτοιας θέρμανσης και μόνωσης κτιρίων.

Απώλεια ενέργειας και κίνηση υγρών

Πρώτον, πρέπει να προσδιορίσετε τον βαθμό μόνωσης του κτιρίου, εάν πληροί τις απαιτήσεις των κανονιστικών εγγράφων. Εάν όχι, τότε η χωρητικότητα όχι μόνο του συστήματος βαρύτητας μπορεί να μην είναι αρκετή… .. Είναι πιο ακριβό να θερμαίνετε ένα κρύο κτίριο, πρέπει να μονώσετε και όχι να αυξήσετε τη θερμαντική ισχύ.

Αφού το κτίριο είναι μονωμένο, μπορείτε να στραφείτε στην εμπειρία δημιουργίας τέτοιων συστημάτων, από τα οποία είναι γνωστό ότι η συνήθης μέγιστη επιφάνεια θέρμανσης βαρύτητας είναι 150 τετραγωνικά μέτρα. σε κάθε όροφο του κτιρίου, ενώ είναι επιθυμητό να διανέμεται τα καλοριφέρ για 2 βραχίονες σε κάθε όροφο, και το μήκος του αγωγού τροφοδοσίας κάθε βραχίονα δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 20 μέτρα.

Απαραίτητη προϋπόθεση για τη δημιουργία ενός συστήματος είναι η περίσσεια του θερμού ψυκτικού μέσου (συνήθως λαμβάνεται η κεντρική γραμμή των θερμαντικών σωμάτων) έναντι του ψυχρού (η κεντρική γραμμή του εναλλάκτη θερμότητας λέβητα).

Με μεγαλύτερο μήκος αγωγών, θα ήταν επιθυμητός ένας υπολογισμός ή θα πρέπει να υποθέσετε ότι είναι πιθανό κατά τη διάρκεια των κορυφών του παγετού η απόδοση του συστήματος (ταχύτητα του ψυκτικού) να μην είναι αρκετή για να είναι ζεστή στο κτίριο .

Ας εξετάσουμε γιατί θα εξαρτηθεί η απόδοση του συστήματος βαρύτητας.

Χαρακτηριστικά του συστήματος θέρμανσης φυσικής κυκλοφορίας

Η πίεση σε ένα σύστημα βαρύτητας θα εξαρτηθεί άμεσα από το ύψος της στήλης νερού με τη διαφορά στην πυκνότητα νερού (διαφορά θερμοκρασίας) και από την ίδια τη διαφορά στην πυκνότητα νερού. Ο τύπος κεφαλής φαίνεται παρακάτω.

Όσο μεγαλύτερη είναι η διαφορά μεταξύ της θερμοκρασίας τροφοδοσίας και επιστροφής, και όσο υψηλότερη είναι η στήλη νερού με αυτήν τη διαφορά, τόσο πιο γρήγορα θα κυκλοφορήσει το νερό, τόσο περισσότερη θερμότητα θα μεταφερθεί, τόσο πιο αξιόπιστο είναι το σύστημα και τόσο μεγαλύτερη η περιοχή μπορεί να θερμανθεί.

Το γεγονός είναι ότι το νερό ψύχεται πιο σημαντικά στα καλοριφέρ, πριν από αυτά θεωρείται ζεστό.Μετά τα καλοριφέρ, το κρύο νερό κινείται κατά μήκος της γραμμής επιστροφής στον εναλλάκτη θερμότητας του λέβητα, όπου θερμαίνεται. Επομένως, όσο χαμηλότερος είναι ο εναλλάκτης θερμότητας σε σχέση με τα καλοριφέρ, τόσο μεγαλύτερη είναι η πίεση στο σύστημα.

Επιπλέον, το νερό ψύχεται στον ίδιο τον σωλήνα αφήνοντας το λέβητα, πράγμα που σημαίνει ότι όσο υψηλότερη είναι η ανύψωση του καυτού αγωγού και όσο μεγαλύτερη και περισσότερη θερμότητα εκπέμπει, τόσο μεγαλύτερη πίεση θα είναι.

Ωστόσο, αυτή η μεταφορά θερμότητας θα έχει χαμηλή απόδοση για τη θέρμανση του σπιτιού εάν ο θερμός σωλήνας βρίσκεται κάτω από την οροφή. Είναι καλύτερο αν βρίσκεται κατά μήκος του δαπέδου της θερμαινόμενης μάζας και είναι συσκευή θέρμανσης για αυτό.

Δεν είναι σωστό να φτιάξετε μια υψηλή στήλη ζεστού νερού, μεταφέροντας τη δεξαμενή διαστολής πάνω από την οροφή. Απαιτείται η μεγαλύτερη διαφορά στα ύψη, κατά την οποία θα προέκυπτε η διαφορά θερμοκρασίας, και αυτό είναι πιο εύκολο να επιτευχθεί κατεβάζοντας τον λέβητα.

Ένα τυπικό λάθος κατά τη δημιουργία ενός συστήματος βαρύτητας για 2 ορόφους είναι η σύνδεση καλοριφέρ και στους δύο ορόφους με τα ίδια ανυψωτικά. Ως αποτέλεσμα, θα εξακολουθεί να είναι κρύο στον 1ο όροφο, όταν είναι ήδη πολύ ζεστό στον 2ο όροφο. Είναι σωστό για τη σοφίτα να παρέχει έναν ξεχωριστό ανεξάρτητο βραχίονα θέρμανσης με τη δική του βαλβίδα ελέγχου.

Χαρακτηριστικό του συστήματος: - το υγρό σε ένα σύστημα βαρύτητας συνήθως ψύχεται σημαντικά, λόγω της χαμηλής ταχύτητας κίνησης του. Η διαφορά στις θερμοκρασίες προσφοράς και επιστροφής κυμαίνεται συχνότερα από 25 έως 30 μοίρες. Το καθεστώς θερμοκρασίας, για παράδειγμα, είναι 75 μοίρες. έξοδος από το λέβητα και 45 βαθμούς. ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ. Επομένως, είναι απαράδεκτο να δημιουργηθεί ένα κύκλωμα με έναν αγωγό με σειριακή σύνδεση καλοριφέρ. Είναι κατάλληλα μόνο συστήματα καλωδίωσης αγωγών και αγωγών δύο αγωγών.

Πώς κινείται το ψυκτικό (νερό)

Τα σχεδιαστικά χαρακτηριστικά ενός συστήματος θέρμανσης βαρύτητας ακολουθούν τα παραπάνω.

Ο λέβητας βρίσκεται σε λάκκο, στο υπόγειο, σε κάθε περίπτωση, είναι επιθυμητό ο εναλλάκτης θερμότητας να βρίσκεται κάτω από την κεντρική γραμμή των καλοριφέρ.

Όλοι οι αγωγοί κατασκευάζονται με κοινή κλίση προς την κατεύθυνση της κίνησης ρευστού:

• Το νερό από το λέβητα ανεβαίνει κατά μήκος κάθετης ανύψωσης στο υψηλότερο σημείο.
• από το κατακόρυφο καυτό θερμάστρα μέχρι την είσοδο του λέβητα.
• η διαφορά στα ύψη μεταξύ του σημείου έναρξης και λήξης του σωλήνα είναι τουλάχιστον ένα τοις εκατό, αλλά η κλίση μπορεί να αλλάξει όπως θέλετε κατά μήκος.
• είναι πάντα καλύτερο να παρέχετε μέγιστη κλίση.

Τι σωλήνες να χρησιμοποιήσετε

Η διάμετρος των σωλήνων για παροχή και επιστροφή στη μία πτέρυγα του αγωγού πρέπει να είναι τουλάχιστον 32 mm, ενώ τα καλοριφέρ μπορούν επίσης να συνδεθούν με σωλήνες με εσωτερική διάμετρο 20 mm. Και για το ανυψωτικό και τροφοδοτήστε το φτερό - όχι λιγότερο από 50 mm. Ωστόσο, κανείς δεν απαγορεύει την αύξηση αυτών των διαμέτρων, κάτι που θα κάνει το σύστημα πιο ισχυρό.

Μέχρι τώρα, οι συνηθισμένοι ατσάλινοι σωλήνες θεωρούνται η βέλτιστη παραλλαγή. Με μεγάλες διαμέτρους, γίνονται ανταγωνιστικοί με τα πλαστικά. Επιπλέον, ένας χαλύβδινος σωλήνας μεγάλης διαμέτρου είναι ο ίδιος μια συσκευή θέρμανσης, λόγω της σημαντικής θερμικής αγωγιμότητας του μετάλλου.

Λέβητας, καλοριφέρ, αγωγός

Χρησιμοποιείται ένας ειδικός λέβητας (αέριο και στερεό καύσιμο) με τη δική του μικρή υδραυλική αντίσταση, σχεδιασμένος για ένα σύστημα βαρύτητας.

Χρησιμοποιούνται καλοριφέρ με χαμηλή υδραυλική αντίσταση, με μεγάλη διάμετρο εσωτερικών οπών - συνήθως είτε από χυτοσίδηρο είτε από αλουμίνιο.

Στο υψηλότερο σημείο του αγωγού, μια βαλβίδα είναι εγκατεστημένη για εξαέρωση αέρα (σύστημα υπό πίεση με κλειστό δοχείο διαστολής (υδραυλικός συσσωρευτής)). Μια ομάδα ασφαλείας είναι ενσωματωμένη στο σύστημα στην έξοδο του λέβητα - ένα μανόμετρο και μια βαλβίδα έκτακτης ανάγκης. Ή μια δεξαμενή επέκτασης ανοιχτού τύπου βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο.

Η βαλβίδα αποστράγγισης βρίσκεται στην περιοχή του λέβητα στο χαμηλότερο σημείο του αγωγού · μια αποχέτευση γίνεται είτε στον αποχέτευση είτε στο δοχείο.

Η επιλογή του λέβητα με ισχύ πραγματοποιείται ως συνήθως - ανάλογα με την απώλεια θερμότητας του κτιρίου και τα θερμαντικά σώματα - από την απώλεια θερμότητας κάθε δωματίου όπου είναι εγκατεστημένοι.

Σε αυτήν την περίπτωση, συχνά χρησιμοποιούν τον κανόνα - τα καλοριφέρ συνολικά είναι ελαφρώς πιο ισχυρά από το λέβητα (λαμβάνεται υπόψη ότι η θερμοκρασία του διαβατηρίου του υγρού είναι συνήθως υψηλότερη από την πραγματική, δηλαδή τα καλοριφέρ αγοράζονται ακόμη πιο ισχυρά έως το 20 - 35%), μετά την οποία η συνολική ισχύς των καλοριφέρ κατανέμεται μεταξύ των δωματίων.

Σχέδια θέρμανσης βαρύτητας για μία πτέρυγα

Τυπικό κύκλωμα νερού από

us-okna.ru

Χαρακτηριστικά εγκατάστασης

Τα χαρακτηριστικά εγκατάστασης του κυκλώματος θέρμανσης εξαρτώνται από τον τρόπο παροχής του θερμαντικού φορέα - πάνω ή κάτω. Το Top Routing χρησιμοποιείται σε εφαρμογές φυσικής κυκλοφορίας. Για να επιτευχθεί η μέγιστη απόδοση, οι σωλήνες σύνδεσης πρέπει να εγκατασταθούν με υποχρεωτική κλίση και η δεξαμενή διαστολής πρέπει να στερεωθεί στην κορυφή του συστήματος. Τα καλοριφέρ πρέπει να συνδέονται διαγώνια, εξοπλίζοντας κάθε ένα από αυτά με γερανό Mayevsky ή αεραγωγό άλλου τύπου.

Στην περίπτωση δρομολόγησης από κάτω, και οι δύο σωλήνες είναι τοποθετημένοι πάνω από την επιφάνεια του δαπέδου, ο σωλήνας τροφοδοσίας βρίσκεται πάνω από τον σωλήνα επιστροφής. Ένα κλειστό δοχείο διαστολής τύπου μεμβράνης και μια αντλία κυκλοφορίας είναι απαραίτητα στοιχεία του κυκλώματος θέρμανσης και βρίσκονται μέσα σε αυτό. Συνήθως εμφυτεύονται στον σωλήνα επιστροφής σε μικρή απόσταση από την είσοδο της πηγής θερμότητας. Η κάτω καλωδίωση είναι κρυμμένη στο δάπεδο ή καλύπτεται από ένα μικρό κουτί πίσω από ένα φαρδύ υπόγειο.

Ένα σημαντικό μειονέκτημα ενός τέτοιου συστήματος είναι η ανάγκη σύνδεσης με το ηλεκτρικό δίκτυο. Ελλείψει ηλεκτρικής ενέργειας, η ενσωματωμένη αντλία δεν θα λειτουργήσει. Για την επίλυση του προβλήματος, είναι απαραίτητο να αγοράσετε μια γεννήτρια ηλεκτρικής ενέργειας.

Προκειμένου η θέρμανση διπλού κυκλώματος τύπου αδιεξόδου να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις απόδοσης και ασφάλειας, πρέπει να τηρούνται ορισμένοι κανόνες κατά την εγκατάσταση και τη θέση σε λειτουργία.

Κατά τον υπολογισμό της χωρητικότητας και της ισχύος των κυκλωμάτων, είναι απαραίτητο να ληφθεί υπόψη η εσωτερική διάμετρος των σωλήνων που χρησιμοποιούνται.

Η σύνδεση πρέπει να γίνεται σύμφωνα με το διάγραμμα. Πρέπει να είστε εξοικειωμένοι με τη σημείωση που περιέχει. Για την αποφυγή σφαλμάτων κατά την εκκίνηση, είναι σημαντικό να γνωρίζετε ποιο εικονίδιο δείχνει το εσωτερικό μέγεθος του αγωγού και ποιο είναι το εξωτερικό.

Είναι επίσης σημαντικό να γίνει διάκριση μεταξύ τροποποιήσεων θερμοστατών ψυγείου. Οι συσκευές που έχουν σχεδιαστεί για συστήματα βαρύτητας έχουν χωρητικότητα μεγαλύτερη από εκείνη που είναι κατάλληλη για αναγκαστική κυκλοφορία.

Για τον αγωγό μέσω του οποίου θα ρέει νερό από το λέβητα στα καλοριφέρ, πρέπει να επιλέγονται σωλήνες διαφορετικών διαμέτρων. Στην κατεύθυνση από την πρώτη έως την τελευταία, θα πρέπει σταδιακά να μειώνονται. Η κλίση τους με αναγκαστική κυκλοφορία πρέπει να έχει μήκος 2-3 mm ανά 1 μέτρο, με φυσικό - 5 mm ανά 1 μέτρο.

Κάθετα και οριζόντια διαγράμματα συστήματος

Οι δομές παροχής θερμότητας δύο σωλήνων είναι δύο τύπων:

1. Κατακόρυφος
   ... Χρησιμοποιείται συνήθως σε πολυώροφα κτίρια. Ένα σύστημα κατακόρυφης θέρμανσης δύο σωλήνων απαιτεί τη χρήση μεγάλου αριθμού προϊόντων σωλήνων, αλλά η σύνδεση των καλοριφέρ σε κάθε ένα από τα δάπεδα μπορεί εύκολα να επιτευχθεί. Το κύριο πλεονέκτημά της έγκειται στην αυτόματη αφαίρεση αέρα - ορμά προς τα πάνω και εκεί βγαίνει μέσω της βαλβίδας αποστράγγισης ή της δεξαμενής διαστολής.
2. Οριζόντιος
   ... Αυτό το σύστημα έχει βρει εφαρμογή σε μονοώροφα, διώροφα κτίρια. Για να εκκενώσει τον αέρα από αυτό, οι λεγόμενοι γερανοί Mayevsky είναι τοποθετημένοι στις μπαταρίες.

Σύνδεση ώμου

Μία από τις ποικιλίες αδιεξόδου είναι το σύστημα θέρμανσης ώμου. Το σχήμα εφαρμογής του περιλαμβάνει την πλευρική σύνδεση των καλοριφέρ. Ο σωλήνας τροφοδοσίας συνδέεται με τον άνω σωλήνα διακλάδωσης, ο σωλήνας επιστροφής στον κάτω, και οι δύο βρίσκονται στην ίδια πλευρά της μπαταρίας.Σε αυτήν την περίπτωση, το ψυκτικό μπορεί να εξυπηρετήσει ολόκληρο το σύστημα ταυτόχρονα και κάθε βραχίονας μπορεί να λειτουργεί ξεχωριστά. Ως αποτέλεσμα, καθίσταται δυνατή η ρύθμιση της θερμοκρασίας σε κάθε συγκεκριμένο δωμάτιο.

Η σύνδεση ώμου δείχνει καλή απόδοση μόνο όταν χρησιμοποιείτε μπαταρίες με μικρό αριθμό τμημάτων. Τα μεγάλα καλοριφέρ δεν θα ζεσταθούν πλήρως. Εάν δεν υπάρχει άλλη επιλογή για την εγκατάσταση μεγάλων θερμαντήρων, η επέκταση ροής νερού θα βοηθήσει στην επίλυση του προβλήματος.

Αυτή η διάταξη επιτρέπει λιγότερους σωλήνες για χρήση από άλλες διατάξεις και είναι βολική και εύκολη στην εγκατάσταση. Είναι εύκολο να οργανωθεί μια παράκαμψη μεταξύ των γραμμών για την εγκατάσταση εξοπλισμού ελέγχου.

Τις περισσότερες φορές, το σύστημα ώμων χρησιμοποιείται για τη θέρμανση πολυώροφων κτιρίων. Για να επιτευχθεί το μέγιστο αποτέλεσμα, τοποθετείται ένας συγκεκριμένος αριθμός μπαταριών σε κάθε όροφο. Για παράδειγμα, σε ένα διώροφο σπίτι, η κοινή θέρμανση χωρίζεται με τέτοιο τρόπο ώστε να υπάρχουν δύο αδιέξοδα όπλα στον πρώτο και δεύτερο όροφο. Στο πρώτο, εγκαθίστανται 9 καλοριφέρ (5 στον δεξιό ώμο, 4 στον αριστερό). Στην κορυφή, τοποθετούνται 3 μπαταρίες (2 στα δεξιά και 1 στα αριστερά). Τα Tees χρησιμοποιούνται για να χωρίσουν το γενικό περίγραμμα στους ώμους. Βρίσκονται στους αγωγούς προμήθειας και επιστροφής.

Μερικές φορές ένα σύστημα θέρμανσης αδιέξοδο περιέχει μόνο ένα κύκλωμα σωλήνων. Με αυτό το σχήμα, το ψυκτικό περνά διαδοχικά από το λέβητα σε όλες τις συσκευές θέρμανσης προς τα εμπρός και εκφορτίζεται στην αντίθετη κατεύθυνση. Για να επιτευχθεί ομοιόμορφη θέρμανση, οργανώνεται η αναγκαστική μεταφορά του ψυκτικού και ο αριθμός των τμημάτων των απομακρυσμένων καλοριφέρ αυξάνεται.

Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα ενός αυτοκινητόδρομου

Το ενιαίο σύστημα θέρμανσης ενός διώροφου σπιτιού - το σχέδιο "Leningradka" - αποτελείται από μια κύρια γραμμή που οριζόντια κατά μήκος της περιμέτρου του κτηρίου, πάνω από το δάπεδο κάθε ορόφου. Οι συσκευές θέρμανσης συνδέονται στην κύρια γραμμή με 2 άκρα, εναλλάξ. Αυτός ο τύπος δικτύου θέρμανσης είναι κατάλληλος για σπίτια όπου δύο όροφοι καταλαμβάνουν μια μικρή έκταση (έως 80 m² ο καθένας). Υπάρχουν λόγοι για αυτό:

1. Το ψυκτικό που εισέρχεται σε κάθε επόμενο ψυγείο έχει μια ολοένα χαμηλότερη θερμοκρασία λόγω της προσθήκης κρύου νερού από τις προηγούμενες μπαταρίες. Επομένως, το μήκος του δακτυλίου περιορίζεται σε 4-5 θερμαντήρες.
2. Προκειμένου να θερμανθεί καλά ο δεύτερος όροφος και οι χώροι όπου βρίσκονται οι τελευταίες μπαταρίες, η μεταφορά θερμότητας πρέπει να αυξηθεί προσθέτοντας τμήματα.
3. Το οριζόντιο δίκτυο ενός διώροφου σπιτιού με φυσική κυκλοφορία θα πρέπει να εκτελείται με μεγάλη κλίση (έως 1 cm ανά 1 m σωλήνα λειτουργίας). Ο λέβητας είναι εγκατεστημένος σε εσοχή και μια δεξαμενή διαστολής βρίσκεται στη σοφίτα, η οποία επικοινωνεί με την ατμόσφαιρα.

Η διανομή του Λένινγκραντ για τη θέρμανση ενός διώροφου σπιτιού με αναγκαστική παροχή ψυκτικού λειτουργεί πολύ πιο σταθερή και αποτελεσματικά από ό, τι από τη βαρύτητα. Για φυσική κυκλοφορία σε ιδιωτική κατοικία, είναι καλύτερα να φτιάχνετε κατακόρυφα ανυψωτικά που διαπερνούν τις οροφές και να διανέμουν θερμότητα στα καλοριφέρ κοντά στα παράθυρα. Η παροχή νερού στους ανυψωτήρες γίνεται από έναν οριζόντιο συλλέκτη που βρίσκεται στη σοφίτα, η επιστροφή στο λέβητα πραγματοποιείται κατά μήκος της ίδιας γραμμής που τρέχει πάνω από το δάπεδο του 1ου ορόφου.

Όπως στην πρώτη περίπτωση, μια ανοιχτή δεξαμενή επέκτασης τοποθετείται στη σοφίτα ενός διώροφου εξοχικού σπιτιού, και οι γραμμές τοποθετούνται με κλίση. Εάν το σύστημα θέρμανσης είναι κλειστό, τότε απαιτούνται ελάχιστες κλίσεις (3 mm ανά γραμμικό μέτρο του σωλήνα) και η δεξαμενή μεμβράνης τοποθετείται στο λεβητοστάσιο.

Η μονωτική θέρμανση καλωδίων διώροφης κατοικίας, αν και φθηνή στην εγκατάσταση, είναι δύσκολη στον υπολογισμό και την εκτέλεση.

Και δεν θα αρέσει σε κάθε ιδιοκτήτη όταν οι αγωγοί μεγάλης διαμέτρου περνούν από μέρος των εγκαταστάσεων, πρέπει να κρύβονται κάτω από κουτιά.

Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα

Η επικράτηση ενός συστήματος θέρμανσης αδιέξοδου καθορίζεται από ορισμένα πλεονεκτήματα που παρέχει.Με τη βοήθειά του, μπορείτε να οργανώσετε ένα άνετο καθεστώς θερμοκρασίας σε σπίτια με μεγάλη έκταση. Η σύνδεση ώμου επιτρέπει τη ρύθμιση διαφορετικών θερμοκρασιών σε ξεχωριστά δωμάτια.

Η δημιουργία καλωδίωσης αγωγού δύο σωλήνων δεν συνεπάγεται ιδιαίτερες δυσκολίες, επομένως μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς τη συμμετοχή ακριβών ειδικών. Για να το εγκαταστήσετε μόνοι σας, θα χρειαστείτε:

1. Εγκαταστήστε το λέβητα, ο οποίος θα λειτουργήσει ως η κύρια πηγή θερμότητας.
2. Φέρτε τη γραμμή τροφοδοσίας στο λέβητα συνδέοντάς το με το δοχείο διαστολής. Η δεξαμενή πρέπει να έχει σύνδεση σήματος και συσκευή για την αποστράγγιση του υγρού.
3. Κόψτε τις βρύσες του ψυγείου στην άνω γραμμή που εκτείνεται από τη δεξαμενή.
4. Τοποθετήστε μια γραμμή σωλήνων για την επιστροφή κρύου νερού. Πρέπει επίσης να προβλέψει τα σημεία σύνδεσης για τις μπαταρίες.
5. Συνδέστε το κύκλωμα επιστροφής στο λέβητα.
6. Στερεώστε τις συσκευές θέρμανσης στις καθορισμένες θέσεις, εξοπλίζοντας τις με θερμοστάτες και βαλβίδες αποστράγγισης.

Μετά την ολοκλήρωση των εργασιών εγκατάστασης, μένει μόνο η πραγματοποίηση δοκιμής πίεσης. Το σύστημα θα είναι στη συνέχεια έτοιμο για χρήση.

Το κύριο μειονέκτημα αυτής της θέρμανσης είναι η ανάγκη χρήσης επιμήκων αγωγών, διαμορφωμένων αρμών, βαλβίδων και συνδετήρων. Σε σύγκριση με ένα μονοκύκλωμα, η εγκατάσταση ενός διπλού κυκλώματος θα κοστίσει περισσότερο. Ωστόσο, τα κεφάλαια που επενδύονται στο πρώτο στάδιο θα δικαιολογούνται καθώς χρησιμοποιείται το σύστημα.
Σε επαφή με

Σύστημα δύο σωλήνων για διώροφη κατοικία

Η θέρμανση με δύο σωλήνες ενός διώροφου σπιτιού είναι ιδανική για εξοχική κατοικία στην οποία είναι απαραίτητη η θέρμανση όχι ενός, αλλά πολλών ορόφων. Αρκεί να συμπληρώσετε το σύστημα με πολλές συσκευές (αντλία κυκλοφορίας, δοχείο διαστολής, βαλβίδες ελέγχου θέρμανσης) έτσι ώστε να συμβάλει στη δημιουργία της πιο άνετης, άνετης ατμόσφαιρας στο σπίτι. Επιπλέον, η δημιουργία αυτού του συστήματος είναι μια αρκετά εύκολη διαδικασία που δεν απαιτεί τη συμμετοχή εξωτερικών ειδικών. Ένα σύστημα θέρμανσης δύο σωλήνων do-it-yourself είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να εξοικονομήσετε αρκετά μεγάλο ποσό.

Το σύστημα δύο σωληνώσεων θέρμανσης ενός πολυώροφου κτηρίου έχει ένα σημαντικό πλεονέκτημα - μπορεί να συνδεθεί μεγάλος αριθμός βοηθητικών στοιχείων σε αυτό. Τις περισσότερες φορές, το σύστημα "θερμού δαπέδου" και οι θερμαινόμενες ράγες πετσετών συνδέονται με αυτό.

Είναι σημαντικό αυτά τα στοιχεία να μπορούν να συνδεθούν τόσο άμεσα κατά την εγκατάσταση ολόκληρου του συστήματος, όσο και αργότερα - αφού λειτουργήσει για κάποιο χρονικό διάστημα.

Τις περισσότερες φορές, το σύστημα "θερμού δαπέδου" και οι θερμαινόμενες ράγες πετσετών συνδέονται με αυτό.

Είναι σημαντικό αυτά τα στοιχεία να μπορούν να συνδεθούν τόσο άμεσα κατά την εγκατάσταση ολόκληρου του συστήματος, όσο και αργότερα - αφού λειτουργεί για κάποιο χρονικό διάστημα.

Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η πιο κατάλληλη στιγμή για την εγκατάσταση ενός συστήματος θέρμανσης είναι η περίοδος κατασκευής ενός σπιτιού. Δηλαδή, κατά τη διαδικασία κατασκευής ενός κτηρίου, είναι απαραίτητο να δημιουργηθεί ένα σχέδιο για το πιο αποτελεσματικό σύστημα θέρμανσης και να εφαρμοστεί αμέσως η θέρμανση διπλού κυκλώματος μιας ιδιωτικής κατοικίας.

Ένα σύστημα θέρμανσης δύο σωλήνων είναι ένας αποδεδειγμένος και αποτελεσματικός τρόπος θέρμανσης μιας ιδιωτικής κατοικίας. Ένα τέτοιο σύστημα σας επιτρέπει να ρυθμίσετε τη θέρμανση οποιουδήποτε δωματίου χωρίς να αλλάξετε τη θερμοκρασία στο υπόλοιπο σπίτι. Το σύστημα θέρμανσης δύο σωλήνων μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε σπίτια οποιουδήποτε αριθμού ορόφων. Το κύριο χαρακτηριστικό του συστήματος δύο σωλήνων είναι ο διαχωρισμός των κυκλωμάτων ψύξης άμεσης και επιστροφής. Το θερμαινόμενο νερό από το λέβητα εισέρχεται στο σύστημα μέσω της τροφοδοσίας, του λεγόμενου σωλήνα, από τον οποίο το ψυκτικό αποσυναρμολογείται σε καλοριφέρ, πηνία, σύστημα θέρμανσης δαπέδου. Αφού τα περάσει, το ψυχρό υγρό αποβάλλεται χρησιμοποιώντας έναν άλλο σωλήνα - έναν επιστρεφόμενο.

Σύστημα θέρμανσης δύο σωλήνων ιδιωτικής κατοικίας

Το σύστημα δύο σωλήνων έχει πολλά πλεονεκτήματα:

• Ευκολία ρύθμισης της ροής ψυκτικού σε οποιοδήποτε από τα καλοριφέρ.
• Η δυνατότητα χρήσης σε ένα σπίτι οποιουδήποτε αριθμού ορόφων.
• Η δυνατότητα εγκατάστασης συστημάτων μεγάλου μήκους.

Μεταξύ των ελλείψεων, αξίζει να σημειωθεί ο διπλασιασμός του αριθμού των σωλήνων σε σύγκριση με ένα σύστημα ενός σωλήνα. γεγονός που καθιστά την εγκατάσταση του συστήματος πιο ακριβή και μειώνει την αισθητική του - οι σωλήνες για άμεση ροή νερού πρέπει να βρίσκονται πάνω από το επίπεδο των καλοριφέρ, συνήθως τοποθετούνται κάτω από την οροφή ή στο επίπεδο του περβάζιου του παραθύρου.

Τύποι διαγραμμάτων καλωδίωσης θέρμανσης

Το βάρος της παροχής θερμότητας στην κατασκευή ιδιωτικών κατοικιών στεγάζεται, εκτός από τζάκια και σόμπες, στους λέβητες θέρμανσης. Είναι μονού και διπλού κυκλώματος. Οι συσκευές θέρμανσης ενός κυκλώματος χρησιμοποιούνται μόνο για τη θέρμανση του σπιτιού και οι λέβητες με δύο κυκλώματα παρέχουν επιπλέον ζεστό νερό.

Κατά τη δημιουργία ενός συστήματος θέρμανσης, ο τύπος του εξοπλισμού του λέβητα δεν έχει σημασία. Για τη μεταφορά του ψυκτικού και τη μεταφορά θερμικής ενέργειας στις εγκαταστάσεις, χρησιμοποιούνται δύο επιλογές: ένας ή δύο σωλήνες. Αυτό λαμβάνεται υπόψη ακόμη και όταν σκεφτόμαστε ένα οικοδομικό έργο.

Παραγωγή

Εκτός από τις παραπάνω μεθόδους δρομολόγησης των κύριων σωλήνων που τροφοδοτούν το ψυκτικό στις μπαταρίες και επιστρέφουν το ψυχρό νερό στον λέβητα, το διάγραμμα σύνδεσης των ίδιων των θερμαντικών σωμάτων θέρμανσης (κάτω, πλευρικά, διαγώνια) δεν είναι λιγότερο σημαντικό. Η σωστή σύνδεση όχι μόνο αυξάνει τον ρυθμό κυκλοφορίας του ψυκτικού και βελτιώνει την απόδοση των μπαταριών, αλλά επίσης αποτρέπει την εμφάνιση συμφόρησης του αέρα.

Για περισσότερες λεπτομέρειες, δείτε το βίντεο σε αυτό το υλικό.

Σας άρεσε το άρθρο; Εγγραφείτε στο κανάλι μας Yandex.Zen