Σύστημα αναγκαστικής θέρμανσης υγρών - Πώς να

27.11.2014

Όλα τα είδη επικοινωνιών διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη ζωή οποιουδήποτε ιδιοκτήτη μιας εξοχικής κατοικίας, αλλά αυτό που πραγματικά πρέπει να λειτουργεί άψογα είναι τα συστήματα θέρμανσης για το σπίτι. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για περιοχές στο βόρειο τμήμα της χώρας, όπου ο εξοπλισμός θέρμανσης πρέπει να είναι της υψηλότερης ποιότητας για να διασφαλιστεί η βέλτιστη θερμοκρασία. Αλλά πρώτα πρέπει να καταλάβετε ποια συστήματα θέρμανσης υπάρχουν γενικά. Η κύρια παράμετρος με την οποία καθορίζεται η αποτελεσματικότητα των συστημάτων είναι η ικανότητα να παρέχει ένα άνετο μικροκλίμα στο σπίτι.

• 1 Οι κύριοι τύποι συστημάτων θέρμανσης
• 2 Θέρμανση νερού
• 3 Θέρμανση ατμού στο σπίτι
• 4 Συστήματα θέρμανσης αέρα
• 5 Υπέρυθρες
• 6 Δυναμική θέρμανση
• 7 λέβητες θέρμανσης

Οι κύριοι τύποι συστημάτων θέρμανσης

Τα σπίτια και τα διαμερίσματα θερμαίνονται τεχνητά προκειμένου να αντισταθμιστεί η απώλεια θερμότητας που συμβαίνει λόγω της πτώσης των εξωτερικών θερμοκρασιών. Υπάρχει ειδικός εξοπλισμός που αντιμετωπίζει αποτελεσματικά αυτήν την εργασία. Αλλά το είδος του εξοπλισμού που τελικά θα επιλεγεί για εγκατάσταση εξαρτάται άμεσα από τον τρόπο παραγωγής της θερμικής ενέργειας. Επιπλέον, η θερμομόνωση του ίδιου του σπιτιού είναι επίσης σημαντική.

Από αυτή την άποψη, τα συστήματα θέρμανσης στο σπίτι χωρίζονται σε διάφορες κατηγορίες:

• συστήματα θέρμανσης νερού
• ατμός
• αέρας
• υπέρυθρες
• δυναμική θέρμανση.

Ας προσπαθήσουμε να καταλάβουμε κάθε μία από τις επιλογές.

Θέρμανση ατμού στο σπίτι

Αυτή η μέθοδος θέρμανσης ενός εξοχικού σπιτιού συνεπάγεται ότι οι υδρατμοί θα λειτουργούν ως ψυκτικό αντί για υγρό. Ωστόσο, είναι χαρακτηριστικό ότι στη Ρωσία απαγορεύεται η εγκατάσταση τέτοιων συστημάτων σε κτίρια κατοικιών ή δημόσιες εγκαταστάσεις, τα οποία υπάρχουν στους σχετικούς κανόνες και απαιτήσεις. Η πηγή θερμότητας για τέτοια συστήματα θέρμανσης για το σπίτι μπορεί να είναι τόσο συσκευή μείωσης όσο και συμβατικός λέβητας ατμού.

Τα κύρια πλεονεκτήματα των συστημάτων ατμού:

1. Οι εναλλάκτες θερμότητας ουσιαστικά δεν χάνουν θερμική ενέργεια.
2. Όλος ο εξοπλισμός θέρμανσης είναι αρκετά συμπαγής, επιπλέον, είναι σχετικά φθηνό.
3. Τέλος, η αδράνεια είναι επίσης σχετικά χαμηλή, λόγω του οποίου το δωμάτιο θερμαίνεται γρήγορα.

Αλλά ταυτόχρονα, υπάρχουν μειονεκτήματα:

1. είναι πολύ δύσκολο να εγκαταστήσετε στροφές.
2. εάν εξετάσετε όλα τα επίπεδα των στοιχείων με ένα θερμόμετρο, τότε θα δείξουν καλή απόδοση.
3. όταν το σύστημα είναι γεμάτο με ψυκτικό, αυτή η διαδικασία συνοδεύεται από πολύ θόρυβο.
4. Με ένα τέτοιο σύστημα, η θερμοκρασία δεν μπορεί να αυξηθεί / μειωθεί ομαλά.

Διαβάστε για όλες τις δυνατότητες της εργασίας και πώς να οργανώσετε τη θέρμανση με ατμό στο σπίτι.

Σημείωση! Ο περιγραφόμενος τύπος συστήματος θέρμανσης θεωρείται ο λιγότερο ασφαλής από όλους αυτούς που αναφέρονται στο άρθρο. Επιπλέον, τα μέρη του συστήματος φθείρονται με πολύ υψηλό ρυθμό, καθώς αντέχουν σε εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες κατά τη λειτουργία.

Βήματα εγκατάστασης

Η συναρμολόγηση του συστήματος θέρμανσης σύμφωνα με αυτό το σχήμα πραγματοποιείται με τον συνήθη τρόπο. Δηλαδή:

Ο λέβητας τοποθετείται. Το ύψος του χώρου όπου θα εγκατασταθεί δεν πρέπει να είναι μικρότερο από 2,5 μ. Σε αυτήν την περίπτωση, ο ελάχιστος επιτρεπόμενος όγκος του δωματίου θεωρείται 8 m 3. Ο λέβητας επιλέγεται συνήθως με βάση το ότι 10 m 2 το δωμάτιο απαιτεί 1 kW ισχύος.

Τα καλοριφέρ κρέμονται. Ο πιο δημοφιλής τύπος αυτού του εξοπλισμού είναι οι διμεταλλικές μπαταρίες. Πριν κρεμάσετε τα καλοριφέρ, πρέπει να γίνονται σημάδια. Αυτός ο εξοπλισμός θέρμανσης συνδέεται συνήθως με ειδικά στηρίγματα.

Οι αυτοκινητόδρομοι τεντώνονται. Τις περισσότερες φορές, οι μεταλλικοί-πλαστικοί σωλήνες χρησιμοποιούνται για τη συναρμολόγηση συστημάτων θέρμανσης, συμπεριλαμβανομένων των σχετικών. Τα πλεονεκτήματά τους περιλαμβάνουν την ευκολία εγκατάστασης, την ικανότητα αντοχής ακόμη και σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες και αντοχή.

Έχει εγκατασταθεί αντλία κυκλοφορίας. Αυτή η συσκευή εγκαθίσταται συνήθως κοντά στο λέβητα, στον σωλήνα επιστροφής. Πρέπει να το ενσωματώσετε μέσω παράκαμψης με τρεις βρύσες. Ένα φίλτρο πρέπει να εγκατασταθεί μπροστά από την αντλία κυκλοφορίας. Αυτό το πρόσθετο θα επεκτείνει σημαντικά τη διάρκεια ζωής του.

Ένα δοχείο διαστολής και μια ομάδα ασφαλείας είναι τοποθετημένα. Το πρώτο συνδέεται με την επιστροφή μέσω ενός μόνο σωλήνα. Φυσικά, ένα δοχείο διαστολής διαφράγματος πρέπει να επιλεγεί για το σύστημα Tichelmann. Η ομάδα ασφαλείας παρέχεται συνήθως με το λέβητα.

Συστήματα θέρμανσης αέρα

Σήμερα, η θέρμανση αέρα είναι βασικό στοιχείο στις περισσότερες εγκαταστάσεις αποθήκευσης με σημαντικούς όγκους θέρμανσης. Όσον αφορά την πηγή θερμότητας, στην περίπτωση αυτή υπάρχουν μόνο δύο επιλογές - μια γεννήτρια θερμότητας και μια θερμάστρα. Και οι δύο συσκευές χαρακτηρίζονται από το γεγονός ότι διατηρούν μόνιμα ένα δεδομένο καθεστώς θερμοκρασίας, χρησιμοποιώντας μια ελάχιστη ποσότητα ενέργειας. Αυτός ο εξοπλισμός ονομάζεται επίσης κλιματολογικός.

Τα κύρια πλεονεκτήματά του:

• κατά τη λειτουργία των συσκευών απαιτείται αρκετές φορές λιγότερα καύσιμα από ό, τι σε παρόμοια συστήματα με θέρμανση νερού.
• Είναι επίσης αρκετά οικονομικά, δεδομένου ότι παρέχουν τόσο θέρμανση κατά την κρύα εποχή όσο και ψύξη το καλοκαίρι.
• κατά τη χρήση, ο αέρας στο δωμάτιο θερμαίνεται άμεσα, με άλλα λόγια, δεν υπάρχουν "ενδιάμεσοι".
• η θέρμανση αέρα μπορεί να διαρκέσει αρκετά, η ελάχιστη περίοδος είναι 20 χρόνια.

Μπορείτε να μάθετε περισσότερα για το πώς λειτουργεί ένα τέτοιο σύστημα εδώ.

Δεν υπήρχαν σημαντικά μειονεκτήματα αυτού του είδους των συστημάτων.

Σημείωση! Η ευελιξία όπως η θέρμανση αέρα δεν υπάρχει σε κανένα άλλο σύστημα. Μπορεί ακόμη και να κρυώσει αποτελεσματικά το δωμάτιο αν χρειαστεί.

Σύστημα ενός σωλήνα έναντι συστήματος δύο σωλήνων

Το κύριο χαρακτηριστικό του σχεδιασμού ενός σωλήνα είναι ένας σωλήνας στον οποίο είναι συνδεδεμένος ο θερμαντήρας. Τα καλοριφέρ συνδέονται σε σειρά. Το ψυκτικό ψύχεται σε καθένα από αυτά και πλησιάζει τις επόμενες συσκευές με χαμηλότερη θερμοκρασία. Έτσι, οι τελευταίες μπαταρίες στην αλυσίδα είναι πολύ πιο κρύες από τις πρώτες. Το πλεονέκτημα του συστήματος είναι το σχετικά χαμηλό κόστος των εξαρτημάτων και της εγκατάστασης. Ωστόσο, υπάρχουν επίσης σημαντικά μειονεκτήματα.

Το πρώτο είναι η αδυναμία ρύθμισης της θερμοκρασίας των καλοριφέρ. Δεν μπορείτε ούτε να μειώσετε ούτε να αυξήσετε τη μεταφορά θερμότητας, καθώς και να αποσυνδέσετε την μπαταρία από το σύστημα. Ωστόσο, όταν εγκαθιστάτε συσκευές χρησιμοποιώντας έναν ειδικό βραχυκυκλωτήρα που ονομάζεται παράκαμψη, θα είναι δυνατή η απενεργοποίηση του καλοριφέρ εάν είναι απαραίτητο. Αλλά η έμμεση θέρμανση του δωματίου με τη βοήθεια σωλήνων τροφοδοσίας και ανυψωτήρα θα συνεχιστεί.

Ένα σύστημα θέρμανσης ενός σωλήνα δεν συνεπάγεται τη δυνατότητα ρύθμισης της θερμοκρασίας του ψυκτικού στα ψυγεία, επιπλέον, λιγότερο θερμαινόμενο νερό εισέρχεται σε κάθε επόμενη συσκευή θέρμανσης στην αλυσίδα

Το δεύτερο σημαντικό μειονέκτημα είναι η διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ συσκευών θέρμανσης που συνδέονται με σειρά. Για να το ισοπεδώσετε όσο το δυνατόν περισσότερο, μπορείτε να επιλέξετε καλοριφέρ διαφορετικών μεγεθών. Σε αυτήν την περίπτωση, το μικρότερο θα πρέπει να είναι το πρώτο και η περιοχή όλων των επόμενων αυξάνεται σταδιακά. Ωστόσο, η εμφάνιση των χώρων όπου θα βρίσκεται το σύστημα μπορεί να πάσχει από μια τέτοια ποικιλία.

Τα συστήματα δύο σωληνώσεων συνεπάγονται έναν σωλήνα τροφοδοσίας και εκκένωσης σε κάθε ψυγείο.Έτσι, το ψυκτικό που ψύχεται στον εξοπλισμό αποβάλλεται στο λέβητα και δεν εισέρχεται στην επόμενη συσκευή. Αυτό επιτρέπει την παροχή νερού στα καλοριφέρ περίπου στην ίδια θερμοκρασία. Το σύστημα στερείται των μειονεκτημάτων των σχεδίων ενός σωλήνα. Μπορεί να χρησιμοποιήσει σωλήνες με μικρότερη διάμετρο και συνδέσεις μικρότερων μεγεθών, γεγονός που καθιστά τη δομή πιο αισθητικά ευχάριστη και επιτρέπει τη χρήση της για κρυφή τοποθέτηση, για παράδειγμα, σε δάπεδο δαπέδου.

Ένα ξεχωριστό χαρακτηριστικό του συστήματος δύο σωλήνων: μια γραμμή τροφοδοσίας και εκφόρτισης είναι κατάλληλη για κάθε ψυγείο, το οποίο σας επιτρέπει να διατηρείτε την ίδια θερμοκρασία του ψυκτικού κατά τη διαδρομή προς όλες τις συσκευές

Η παράλληλη σύνδεση των δύο σωληνώσεων καλοριφέρ είναι πολύ βολική. Κατά την εγκατάσταση, ένας γερανός τοποθετείται σε κάθε συσκευή, γεγονός που καθιστά δυνατή τη ρύθμιση της θερμοκρασίας του εξοπλισμού. Εάν είναι απαραίτητο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αποσύνδεση της μπαταρίας από το σύστημα και την πραγματοποίηση αντικατάστασης ή επισκευής. Υπάρχουν μοντέλα θερμοστατικών ρυθμιστών που σας επιτρέπουν να ρυθμίζετε αυτόματα τη θερμοκρασία δωματίου. Το κύριο μειονέκτημα των κατασκευών δύο σωλήνων είναι ο μεγαλύτερος αριθμός σωλήνων που απαιτούνται για τη διάταξη. Αυτό καθιστά το σύστημα πιο ακριβό και πιο δύσκολο να εγκατασταθεί.

Υπέρυθρες

Σε αυτήν την περίπτωση, το δωμάτιο θα θερμανθεί με ειδική ακτινοβολία. Η υπέρυθρη ακτίνα μπορεί να χρησιμεύσει ως η κύρια πηγή θερμότητας, καθώς και ως βοηθητική. Είναι χαρακτηριστικό ότι ένας τέτοιος εξοπλισμός μπορεί να θερμαίνει ακόμη και ανοιχτούς χώρους, κάτι που δεν μπορεί να ειπωθεί για οποιοδήποτε άλλο σύστημα.

Αυτό το είδος συστημάτων θέρμανσης για το σπίτι έχει τα δικά του πλεονεκτήματα:

• καθιστούν δυνατή την εξοικονόμηση πολλών (περίπου 50 τοις εκατό) της καταναλισκόμενης ηλεκτρικής ενέργειας
• Ταυτόχρονα, η πηγή θερμότητας δεν λειτουργεί συνεχώς, και συχνά όχι περισσότερο από 10-15 λεπτά την ώρα, αποτελεσματικά και ομοιόμορφα θέρμανση του δωματίου
• δεν σχηματίζονται προϊόντα καύσης κατά τη λειτουργία
• Τέλος, δεν "καίει" οξυγόνο και δεν στεγνώνει τον αέρα.

Μπορείτε να εξοικειωθείτε λεπτομερώς με τα χαρακτηριστικά εγκατάστασης και τις αρχές λειτουργίας της υπέρυθρης θέρμανσης. σε αυτό το άρθρο

Η υπέρυθρη θέρμανση είναι η πιο «φυσική», η πιο φυσική θέρμανση. Κρίστε για τον εαυτό σας: ο πλανήτης Γη θερμαίνεται επίσης με αυτόν τον τρόπο! Η μισή από την ενέργεια που απελευθερώνεται από τον ήλιο βρίσκεται στην υπέρυθρη ακτίνα.

Ταξινόμηση σύμφωνα με την κατεύθυνση κίνησης του ψυκτικού

Ανάλογα με την κατεύθυνση της κίνησης του ψυκτικού τροφοδοσίας και επιστροφής μεταξύ τους, τα συστήματα θέρμανσης σχεδιάζουν τα τρία πιο κοινά σχήματα: αδιέξοδο, με κίνηση του ψυκτικού και του συλλέκτη (δέσμη).

Αδιέξοδα σχήματα για την κίνηση του ψυκτικού

Στα συστήματα θέρμανσης αδιέξοδο (στάνταρ), οι φορείς θερμότητας κινούνται σε αντίθετη ροή, ο πιο μακρινός κλάδος ψυγείου από τον λέβητα έχει μεγαλύτερη αντίσταση από τον πλησιέστερο. Επομένως, μπορεί να προκύψει μια κατάσταση όταν συμβαίνει μια άνιση θέρμανση των πλησιέστερων θερμαντικών σωμάτων. Προκειμένου να αποφευχθεί αυτό, είναι απαραίτητο να δημιουργηθεί πρόσθετη αντίσταση στους βραχύτερους δακτυλίους κυκλοφορίας, δηλαδή να εγκατασταθεί ένας οπλισμός εξισορρόπησης.

Συνοδευτικά σχήματα για την κίνηση του ψυκτικού

Με την παράλληλη μετακίνηση του ψυκτικού στους σωλήνες τροφοδοσίας και επιστροφής του συστήματος θέρμανσης, όλοι οι δακτύλιοι κυκλοφορίας, δηλαδή, τα κλαδιά με καλοριφέρ, βρίσκονται στις ίδιες συνθήκες. Δηλαδή, τόσο οι αγωγοί όσο και οι ανυψωτήρες ή τα καλοριφέρ είναι υδραυλικά ισορροπημένοι μεταξύ τους. Ωστόσο, τέτοια συστήματα είναι τα πιο εντατικά μετάλλων σε σύγκριση με τα τυπικά, και απαιτούν επίσης πολύ μεγαλύτερους αγωγούς. Αυτό αντικατοπτρίζεται, καταρχάς, στο κόστος του συστήματος και στο κόστος των εργασιών εγκατάστασης. Επομένως, τα συσχετιζόμενα σχήματα στην κατασκευή κατοικιών χρησιμοποιούνται πιο σπάνια.

Κυκλώματα θέρμανσης συλλεκτών

Η ιδανική επιλογή για κατασκευή εξοχικών κατοικιών και κατοικιών είναι γενικά η εφαρμογή κύκλωμα συλλέκτη του συστήματος θέρμανσης.

Ένα τέτοιο σύστημα είναι ένα ντουλάπι συλλεκτών εγκατεστημένο στο πάτωμα ή στο λεβητοστάσιο, στο οποίο, εκτός από τις βαλβίδες διακοπής και εξισορρόπησης, οι συλλέκτες με έξοδοι εγκαθίστανται είτε στον κλάδο του ψυγείου είτε σε κάθε συσκευή θέρμανσης. Ένα τέτοιο σύστημα είναι επίσης υδραυλικά σταθερό και εύκολο στη ρύθμιση για μεμονωμένους, πιο απομακρυσμένους κλάδους ή εκείνους που φορτώνονται σε όρους θερμικής ισχύος. Κατά τον σχεδιασμό του ακτινικού κυκλώματος του συστήματος θέρμανσης, κάθε ψυγείο μπορεί να συνδεθεί σε κάθε έξοδο του συλλέκτη ξεχωριστά και οι αγωγοί μπορούν να τοποθετηθούν με κρυφό τρόπο. Σε αυτήν την περίπτωση, το τμήμα του αγωγού πρέπει να είναι κατασκευασμένο από ένα μόνο κομμάτι σωλήνα.

Δυναμική θέρμανση

Η πρόοδος δεν σταματά, αλλά κινείται σε πολυδιάστατα βήματα, οι τεχνολογίες θέρμανσης βελτιώνονται συνεχώς. Μία από αυτές τις καινοτόμες μεθόδους θέρμανσης είναι η δυναμική. Βρίσκεται στο γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της λειτουργίας, το ήμισυ της παραγόμενης θερμικής ενέργειας μεταφέρεται στο δωμάτιο και το δεύτερο δαπανάται για τη λειτουργία της αντλίας που βρίσκεται μεταξύ της εξωτερικής ατμόσφαιρας και του σπιτιού.

Υπάρχει μια μικρή ταξινόμηση των κινητήρων θερμότητας, που αναπτύχθηκε με βάση το είδος της πηγής θερμότητας που χρησιμοποιείται.

• Ο ανοιχτός εξοπλισμός απαιτεί τη χρήση ενός ψυκτικού, επιπλέον, ενός υγρού, το οποίο θα κυκλοφορούσε μέσω του συστήματος άντλησης.
• Σε κλειστές γεωθερμικές συσκευές, η βάση είναι η θερμική ενέργεια του εδάφους ή των υπόγειων υδάτων. Σε αυτήν την περίπτωση, η τοποθεσία του συλλέκτη μπορεί να έχει ως εξής:

1. κατακόρυφο, όταν η δεξαμενή εκτοξεύεται σε πηγάδια, του οποίου το βάθος δεν υπερβαίνει τα 200 μέτρα
2. οριζόντια, όταν ο συλλέκτης βρίσκεται απλά χαμηλότερα από το επίπεδο που περνά το πάγωμα του εδάφους
3. νερό, στο οποίο ο συλλέκτης είναι εγκατεστημένος σε οποιοδήποτε νερό.

Ένα εξαιρετικό άρθρο κριτικής για αυτό το θέμα παρουσιάζεται εδώ.

Παραδοσιακά χρησιμοποιούμενα συστήματα θέρμανσης

1. Μονοσωλήνας. Η κυκλοφορία του φορέα θερμότητας πραγματοποιείται μέσω ενός σωλήνα χωρίς τη χρήση αντλιών. Στη γραμμή, οι μπαταρίες καλοριφέρ συνδέονται σε σειρά, από την τελευταία μέσω του σωλήνα το ψυχρό μέσο επιστρέφεται στο λέβητα («επιστροφή»). Το σύστημα είναι απλό στην εφαρμογή και οικονομικό λόγω της ανάγκης για λιγότερους σωλήνες. Αλλά η παράλληλη κίνηση των ρευμάτων οδηγεί σε μια σταδιακή ψύξη του νερού, ως αποτέλεσμα, στα καλοριφέρ που βρίσκονται στο τέλος της αλυσίδας της σειράς, ο φορέας φτάνει σημαντικά ψύχεται. Αυτό το αποτέλεσμα αυξάνεται με την αύξηση του αριθμού των τμημάτων καλοριφέρ. Επομένως, σε δωμάτια που βρίσκονται κοντά στο λέβητα, θα είναι υπερβολικά ζεστό, και σε απομακρυσμένα δωμάτια, θα είναι κρύο. Για να αυξηθεί η μεταφορά θερμότητας, ο αριθμός των τμημάτων στις μπαταρίες αυξάνεται, εγκαθίστανται διαφορετικές διάμετροι σωλήνων, εγκαθίστανται πρόσθετες βαλβίδες ελέγχου και κάθε ψυγείο είναι εξοπλισμένο με παράκαμψη.
2. Δύο σωλήνες. Κάθε μπαταρία ψυγείου συνδέεται παράλληλα με τους σωλήνες για την άμεση τροφοδοσία του θερμού ψυκτικού και την «επιστροφή». Δηλαδή, κάθε συσκευή παρέχεται με μια μεμονωμένη πρίζα στην «επιστροφή». Με την ταυτόχρονη απόρριψη ψυχρού νερού στο κοινό κύκλωμα, το ψυκτικό επιστρέφει στο λέβητα για θέρμανση. Αλλά ταυτόχρονα, η θέρμανση των συσκευών θέρμανσης μειώνεται επίσης σταδιακά καθώς απομακρύνονται από τις πηγές θερμότητας. Το ψυγείο που βρίσκεται πρώτο στο δίκτυο δέχεται το πιο ζεστό νερό και είναι το πρώτο που δίνει στον φορέα την "επιστροφή" και αυτό που βρίσκεται στο τέλος δέχεται το ψυκτικό ως το τελευταίο με χαμηλότερη θερμοκρασία θέρμανσης και επίσης το τελευταίο που δίνει νερό στο κύκλωμα επιστροφής. Στην πράξη, στην πρώτη συσκευή, η κυκλοφορία ζεστού νερού είναι η καλύτερη και στην τελευταία είναι η χειρότερη. Αξίζει να σημειωθεί η αυξημένη τιμή τέτοιων συστημάτων σε σύγκριση με τα συστήματα ενός σωλήνα.

Και τα δύο συστήματα είναι δικαιολογημένα για μικρές περιοχές, αλλά αναποτελεσματικά με μεγάλα δίκτυα.

Ένα βελτιωμένο σύστημα θέρμανσης δύο σωλήνων είναι το Tichelman. Κατά την επιλογή ενός συγκεκριμένου συστήματος, καθοριστικός παράγοντας είναι η διαθεσιμότητα οικονομικών δυνατοτήτων και η ικανότητα παροχής του συστήματος θέρμανσης εξοπλισμού που έχει τα βέλτιστα απαιτούμενα χαρακτηριστικά.