Σύγκριση της απόδοσης διαφορετικών συστημάτων θέρμανσης

Βασικές επιλογές θέρμανσης εξοχικών σπιτιών

Κατά τον σχεδιασμό της κατασκευής μιας ιδιωτικής κατοικίας ή τη μετακίνηση από ένα διαμέρισμα πόλης σε εξοχικό εξοχικό σπίτι, εκτιμούμε όχι μόνο το μέγεθος του αρχικού κόστους κατασκευής ή ανακαίνισης, αλλά και το κόστος συντήρησης τέτοιων κατοικιών.
Και διαφέρει σημαντικά από το κόστος λειτουργίας ενός διαμερίσματος πόλης. Και ένα από τα κύρια στοιχεία κόστους εδώ είναι το κόστος θέρμανσης.

Εξετάστε και συγκρίνετε τις κύριες διαθέσιμες επιλογές για την οργάνωση της θέρμανσης σε ένα εξοχικό σπίτι.

Σωλήνες

Με την πρώτη ματιά, μπορεί να μην φαίνεται σημαντικό ποιοι σωλήνες χρησιμοποιούνται για θέρμανση. Αλλά αφού εξετάσουμε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα κάθε υλικού, γίνεται σαφές γιατί αυτό είναι ένα σοβαρό ζήτημα.
Ένας από τους πιο δημοφιλείς τύπους σωλήνων είναι το μεταλλικό πλαστικό. Η διάμετρος τους κυμαίνεται από 16 έως 63 mm.

μεταλλικοί-πλαστικοί σωλήνες
Μεταξύ των πλεονεκτημάτων αυτού του υλικού είναι:

• η θερμική αγωγιμότητα είναι χαμηλή,
• επισκευάζεται εύκολα,
• δεν χρειάζεται επαγγελματικά εργαλεία επεξεργασίας.

Τα μειονεκτήματα περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

• οι συνδέσεις μπορεί να διαρρεύσουν,
• τα άτομα παραμένουν σε αντίκτυπο.

Μια άλλη επιλογή που χρησιμοποιείται συχνά είναι το πολυπροπυλένιο.

σωλήνες και εξαρτήματα από πολυπροπυλένιο
Έχει τα ακόλουθα πλεονεκτήματα:

• μεγάλη διάμετρος - έως 125 mm,
• αντίσταση στη μηχανική πίεση,
• όταν το σύστημα παγώνει, οι σωλήνες δεν γίνονται άχρηστοι,
• μετά τη συγκόλληση, δεν μπορεί να υπάρξει διαρροή υγρού.

Ωστόσο, υπάρχουν επίσης αδυναμίες:

• την ανάγκη για ακριβό εξοπλισμό για την εγκατάσταση,
• επιμηκύνετε με ισχυρή θέρμανση του ψυκτικού,
• εάν έχουν υποστεί ζημιά, είναι δύσκολο να επισκευαστούν.

Όταν επιλέγετε σωλήνες, είναι καλύτερα να λάβετε υπόψη τις καιρικές συνθήκες, τον τύπο θέρμανσης και τις οικονομικές δυνατότητες.

Μπαταρίες θέρμανσης

Ένα από τα κύρια στοιχεία του συστήματος θέρμανσης. Από τη λανθασμένη επιλογή της μπαταρίας, η απόδοση ολόκληρης της θέρμανσης μπορεί να εξαρτάται. Σήμερα υπάρχει μια τεράστια επιλογή καλοριφέρ. Εάν τα ταξινομήσετε με βάση το υλικό από το οποίο κατασκευάζονται, τότε διακρίνονται οι ακόλουθοι τύποι: χάλυβας, χυτοσίδηρος, διμεταλλικός και αλουμίνιο. Για να μην αποσυναρμολογηθούν όλες οι πιθανές επιλογές, αρκεί να κατανοήσουμε τις βασικές αρχές για την επιλογή μιας μπαταρίας.

1. Τύπος συστήματος. Τα απαραίτητα κριτήρια για το ψυγείο εξαρτώνται από το εάν υπάρχει αυτόνομη ή κεντρική θέρμανση. Για ένα κεντρικό σύστημα, είναι προτιμότερο να παίρνετε μπαταρίες που μπορούν να αντέξουν σε υπερτάσεις πίεσης και νερό διαφορετικής οξύτητας. Για αυτόνομη θέρμανση μπορούν να χρησιμοποιηθούν καλοριφέρ διαφορετικών πιέσεων.
2. Μεταφορά θερμότητας. Σύμφωνα με αυτόν τον δείκτη, το αλουμίνιο βρίσκεται στην πρώτη θέση, μετά ο χάλυβας και μετά ο χυτοσίδηρος. Αλλά αξίζει επίσης να ληφθεί υπόψη ότι, για παράδειγμα, ο ίδιος χυτοσίδηρος κρυώνει περισσότερο.
3. Διάρκεια Ζωής. Σε αυτήν την παράμετρο, τα θερμαντικά σώματα από χυτοσίδηρο βρίσκονται στην πρώτη θέση, μετά τα διμεταλλικά, ο χάλυβας και ο χυτοσίδηρος.
4. Άλλα κριτήρια. Αυτό περιλαμβάνει πιο ορατές παραμέτρους - σχεδιασμό, τιμή, κατασκευαστή και ούτω καθεξής.

Λαμβάνοντας υπόψη όλους αυτούς τους παράγοντες, μπορείτε να επιλέξετε την καλύτερη επιλογή για τον εαυτό σας.

Φορέας θερμότητας

Χωρίς αυτό το εξάρτημα, το σύστημα θέρμανσης δεν θα λειτουργήσει. Τα πιο συνηθισμένα θερμικά υγρά είναι το νερό και το αντιψυκτικό.

1. Νερό. Ωστόσο, το χρησιμοποιούν πιο συχνά. Δεδομένου ότι δεν χρειάζεται να αγοράσετε νερό για θέρμανση, αυτή είναι μια πολύ οικονομική επιλογή και μεταφέρει τέλεια τη θερμότητα. Επιπλέον, το νερό δεν είναι επιβλαβές για το περιβάλλον.
2. Αντιψυκτικό. Υπάρχει ένα ειδικά κατασκευασμένο για το σύστημα θέρμανσης. Αν και πρέπει να πληρώσετε χρήματα για αυτό, το κύριο πλεονέκτημά του είναι ότι δεν παγώνει σε χαμηλές θερμοκρασίες.

Όταν κάνετε μια επιλογή μεταξύ νερού και αντιψυκτικού, είναι καλό να σταθμίζετε οικονομικές δυνατότητες, αστοχίες συστήματος θέρμανσης, καιρικές συνθήκες και ούτω καθεξής. Οι παραπάνω πληροφορίες θα σας βοηθήσουν να επιλέξετε τα σωστά διαφορετικά στοιχεία του συστήματος θέρμανσης.Πριν από την επιλογή, είναι σημαντικό να ξαναδιαβάσετε προσεκτικά όλα τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα.

Οι κύριες επιλογές για τη θέρμανση ενός εξοχικού σπιτιού 1. Κύριο αέριο

Αυτή η λύση φαίνεται να είναι η πιο απλή, αλλά μπορεί να ισχύει μόνο εάν ο ιστότοπος αρχικά αεριοποιείται. Διαφορετικά, το κόστος κατασκευής του αγωγού μπορεί να κυμαίνεται από 500 χιλιάδες έως τρία εκατομμύρια ρούβλια ανά νοικοκυριό: όλα εξαρτώνται από το μέγεθος του χωριού, την απόσταση του αγωγού φυσικού αερίου και άλλες συνθήκες.

Στην πραγματικότητα, το φυσικό αέριο εξακολουθεί να είναι ο φθηνότερος τύπος καυσίμου στη Ρωσία, αλλά το κόστος του ρούβλι της παραγωγής του αυξάνεται, ενώ οι παγκόσμιες τιμές τείνουν να μειώνονται. Επομένως, είναι δύσκολο να προβλεφθεί η κατάσταση για μεγάλο χρονικό διάστημα. Προχωρούμε από την υπόθεση ότι ένας επαρκής υπολογισμός του κόστους θέρμανσης περιλαμβάνει ανάλυση του κόστους για κάποια μάλλον μεγάλη χρονική περίοδο, λαμβάνοντας υπόψη το κόστος επισκευής και λειτουργίας. Ειδικότερα, για μια εξοχική κατοικία, συνιστάται να εξεταστεί μια περίοδος λειτουργίας 50 ετών.

Θα υποθέσουμε ότι για τη θέρμανση ενός διώροφου εξοχικού σπιτιού με εμβαδόν 300 m2 με κουζίνα, απαιτείται αυτόματος λέβητας ισχύος 15 kW.

Το κόστος αυτού του εξοπλισμού από γνωστούς κατασκευαστές σήμερα είναι περίπου 30.000 ρούβλια. Πρέπει να αλλάζει κάθε 10 χρόνια, δηλαδή, πάνω από 50 χρόνια, στις σημερινές τιμές, 150.000 ρούβλια θα «ξεπεράσουν». Λαμβάνοντας υπόψη το κόστος της ετήσιας συντήρησης (περίπου 5.000 ρούβλια) - 400.000 ρούβλια ή 8.000 ρούβλια. το έτος.

Με το κόστος του κύριου αερίου 5,14 ρούβλια / m3 (για την περιοχή της Μόσχας) και την ειδική θερμότητα καύσης 33.500 kJ / m3, το κόστος θερμότητας 1 kW * h δεν θα υπερβαίνει τα 59 kopecks (λαμβάνοντας υπόψη την πραγματική απόδοση του λέβητα, που είναι περίπου 92%) ... Κατά τη διάρκεια της περιόδου θέρμανσης, η οποία, για παράδειγμα, στην περιοχή της Μόσχας διαρκεί επίσημα 215 ημέρες, για ένα εξοχικό σπίτι με έκταση 300 m2, η ζήτηση θερμότητας θα είναι 85.000 kWh, η οποία θα κοστίσει περίπου 50.300 ρούβλια. Συνολικά, λαμβάνοντας υπόψη το λειτουργικό κόστος, έχουμε 58.300 ρούβλια.

Συνολικά, στη γενική περίπτωση, έχουμε 58.300 ρούβλια. ετησίως (υπό την προϋπόθεση ότι έχει ήδη προμηθεύσει αέριο στο χωριό).

Ποιος λέβητας να επιλέξει;

Όσον αφορά την επιλογή, θα πρέπει να ξεκινήσετε από 4 κύριες επιλογές. Λαμβάνοντας υπόψη το καθένα, πρέπει να εξετάσουμε τι είδους καύσιμο είναι διαθέσιμο και φθηνό σε μια συγκεκριμένη περιοχή.

Αέριο

Ο λέβητας αερίου είναι ο πιο δημοφιλής λόγω της διαθεσιμότητας αυτού του καυσίμου. Εάν μιλάμε για τις δυνάμεις του, τότε μπορούν να σημειωθούν τα ακόλουθα:

• μεγάλη διάρκεια ζωής,
• υψηλή απόδοση, που σημαίνει εξοικονόμηση κόστους,
• ευκολία συντήρησης,
• δεν χρειάζεται να ξοδεύουμε ενέργεια για την προμήθεια καυσίμων όταν υπάρχει πρόσβαση στον αυτοκινητόδρομο.

Τώρα για μερικές από τις αδυναμίες:

• απαιτείται άδεια εγκατάστασης του λέβητα,
• για να συνδεθείτε, πρέπει να καλέσετε ειδικές υπηρεσίες,
• λόγω της αύξησης της πίεσης στον αγωγό αερίου, η μονάδα κλείνει,
• Το αέριο κάνει θόρυβο κατά την καύση.

Γενικά, ένας οικονομικός και αξιόπιστος τύπος θέρμανσης, που απαιτεί μόνο σωστή εγκατάσταση.

Ηλεκτρικός λέβητας

Αυτή η συσκευή είναι επίσης αρκετά δημοφιλής. Εδώ, η θέρμανση του ψυκτικού οφείλεται στην ηλεκτρική ενέργεια. Δεδομένου ότι είναι ευρέως διαθέσιμη, αξίζει να εξεταστεί αυτή η μέθοδος από διαφορετικές οπτικές γωνίες. Πλεονεκτήματα ηλεκτρικού εξοπλισμού:

• λειτουργεί χωρίς θόρυβο,
• σχετικά χαμηλό κόστος,
• δεν βλάπτει την υγεία ή το περιβάλλον,
• ευκολία διαχείρισης.

Τα μειονεκτήματα περιλαμβάνουν:

• σε περίπτωση υπερτάσεων τάσης, η συσκευή είναι απενεργοποιημένη και ο αυτοματισμός είναι επίσης απενεργοποιημένος,
• κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας,
• Για μια ισχυρή μονάδα, απαιτείται ένα τριφασικό δίκτυο 380 V.

Ένας τέτοιος λέβητας είναι ιδιαίτερα κατάλληλος όταν η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος είναι φθηνή.

Λέβητες στερεών καυσίμων

Πολύ γνωστός τύπος λεβήτων. Εδώ, ο άνθρακας, το ξύλο και ούτω καθεξής χρησιμοποιούνται ως καύσιμο. Μιλώντας για τα πλεονεκτήματα αυτού του εξοπλισμού, πρέπει να θυμόμαστε τα ακόλουθα σημεία:

• φθηνός τύπος καυσίμου,
• ευκολία στη χρήση,
• δεν απαιτεί έγγραφα για εγκατάσταση,
• εύκολα επισκευάζεται.

Εδώ είναι μερικά από τα μειονεκτήματα:

• αφιερώνεται πολύς χρόνος και προσπάθεια για την προμήθεια καυσίμων και τη συντήρηση λέβητα,
• πρέπει να υπάρχει μια καμινάδα.

Αυτή η μέθοδος θέρμανσης χρησιμοποιείται συχνά σε οικισμούς χωρίς κεντρικό αέριο.

Λέβητες με λάδι

Χρησιμοποιεί υγρά καύσιμα, όπως μαζούτ, κηροζίνη και ούτω καθεξής. Καταγράφοντας τα πλεονεκτήματα του εξοπλισμού υγρών καυσίμων, πρέπει να ονομάζονται οι ακόλουθες περιοχές:

• θέρμανση ανεξάρτητη από επικοινωνίες,
• ευκολία στη χρήση,
• υψηλής απόδοσης,

Μιλώντας για τα μειονεκτήματα, πρέπει να θυμάστε τις ακόλουθες αποχρώσεις:

• απαραίτητα ένα ξεχωριστό δωμάτιο για το λέβητα,
• ακριβός εξοπλισμός,
• υψηλό κόστος καυσίμου,
• την ανάγκη για μεγάλες δεξαμενές καυσίμων.

Συνήθως, οι θερμαντικές μονάδες με υγρά καύσιμα δεν χρησιμοποιούνται συχνά.

Οι κύριες επιλογές για τη θέρμανση ενός εξοχικού σπιτιού 2. Δεξαμενή αερίου

Εάν δεν υπάρχει κεντρικό αέριο, μπορείτε να αποθηκεύσετε υγροποιημένο αέριο. Πολλοί το κάνουν, αν και αυτή η μέθοδος προϋποθέτει ότι ένα τεράστιο δοχείο με εκρηκτικό υγρό αέριο θα θαμμένο συνεχώς στον ιστότοπό σας. Τουλάχιστον, αυτό απαιτεί μια αρκετά μεγάλη περιφραγμένη περιοχή όπου δεν μπορεί να φυτευτεί ή να κατασκευαστεί τίποτα, καθώς και ειδικά μέτρα ασφαλείας. Επιπλέον, απαιτείται προσβάσιμη πηγή υγροποιημένου αερίου με δυνατότητα παράδοσης στον ιστότοπο.

Το κόστος και η απόδοση των λεβήτων υγροποιημένου αερίου είναι περίπου η ίδια με εκείνη του δικτύου. Η εγκατάσταση της δεξαμενής αερίου θα κοστίσει περίπου 400.000 ρούβλια. Όσον αφορά τα 50 χρόνια, έχουμε 800.000 ρούβλια ή 16.000 ρούβλια. το έτος.

Με το κόστος του υγροποιημένου αερίου 15 ρούβλια ανά λίτρο (με παράδοση εντός 100 χλμ. Από μια μεγάλη πόλη) και την ειδική θερμότητα καύσης ενός μίγματος προπανίου-βουτανίου περίπου 12,8 kW * h / l, έχουμε το κόστος 1 kW * h θερμότητας στα 1,23 ρούβλια, που ισοδυναμεί με έξοδα ύψους 104 550 ρούβλια. το έτος.

Και λαμβάνοντας υπόψη το κόστος λειτουργίας - 120 550 ρούβλια. το έτος.

Τύποι φορέων ενέργειας και θερμότητας

Τα συστήματα θέρμανσης μπορούν να ταξινομηθούν ως εξής:

• παραδοσιακά, χρησιμοποιώντας υγρούς φορείς θερμότητας, μεταφορά θερμότητας από τη μονάδα θέρμανσης μέσω του αγωγού στις συσκευές θέρμανσης.
• αέρα, χρησιμοποιώντας ψυκτικό αέρα, ο οποίος θερμαίνεται και τροφοδοτείται στο θερμαινόμενο δωμάτιο ·
• άμεσο ηλεκτρικό, διανομή με ψυκτικό, αλλά απευθείας μετατροπή ηλεκτρικής ενέργειας σε θερμότητα.

(Δείτε επίσης: Θέρμανση ξύλινου σπιτιού με λέβητα στερεών καυσίμων)

Τα παραδοσιακά συστήματα μπορούν να χρησιμοποιούν αέριο ως φορέα θερμότητας, υγρά καύσιμα - καύσιμο ντίζελ, μαζούτ, ηλεκτρικό ρεύμα, στερεό καύσιμο.

Ο πιο οικονομικός και βέλτιστος τύπος καυσίμου είναι το αέριο. Το μεγαλύτερο μειονέκτημα αυτών των συστημάτων είναι το σημαντικό κόστος και η πολυπλοκότητα της τεκμηρίωσης της σύνδεσης με το κεντρικό σύστημα.

Η χρήση υγρού καυσίμου συνεπάγεται πολλά προβλήματα: η πολυπλοκότητα της παράδοσης και αποθήκευσης του ενεργειακού φορέα, η ανάγκη για αυξημένα μέτρα ασφαλείας. (Δείτε επίσης: Λέβητας θέρμανσης με κύκλωμα νερού)

Το μειονέκτημα των παραδοσιακών συστημάτων παροχής θερμότητας είναι η πιθανότητα διαρροών ψυκτικού έκτακτης ανάγκης, ειδικά εάν χρησιμοποιείται αντιψυκτικό, μια δηλητηριώδης και επικίνδυνη ένωση. Η περιοδική ενεργοποίηση θερμαντικών μονάδων και αντλιών δημιουργεί θόρυβο και κραδασμούς. Για απρόσκοπτη λειτουργία του συστήματος θέρμανσης, απαιτείται περιοδική προληπτική συντήρηση των λεβήτων.

Για τη λειτουργία συστημάτων θέρμανσης αέρα, είναι επίσης απαραίτητο να εγκαταστήσετε εξοπλισμό λέβητα, ο οποίος συνεπάγεται όλα τα παραπάνω μειονεκτήματα. Αλλά από περιβαλλοντική άποψη, αυτό το σύστημα είναι πιο αποδεκτό και πολλά υποσχόμενο. Το σύστημα θέρμανσης που χρησιμοποιεί αέρα ως μέσο θέρμανσης είναι αξιόπιστο και εύκολα ρυθμιζόμενο. Ωστόσο, ακόμη και όταν χρησιμοποιείτε ειδικά φίλτρα, δεν προστατεύει το δωμάτιο από την είσοδο σωματιδίων σκόνης και άλλων οργανικών υλών στον αέρα, τα οποία καίγονται στην επιφάνεια του εξοπλισμού του λέβητα και σχηματίζουν μονοξείδιο του άνθρακα.

Η άμεση ηλεκτρική θέρμανση είναι φθηνή για εγκατάσταση, αλλά χρησιμοποιεί μια εξαιρετικά ακριβή πηγή θερμικής ενέργειας - ηλεκτρικής ενέργειας. (Δείτε επίσης: Σχέδιο και εγκατάσταση καλωδίων θέρμανσης με μεταλλικό πλαστικό)

Οι κύριες επιλογές για τη θέρμανση ενός εξοχικού σπιτιού 3. Πετρέλαιο ντίζελ

Το καύσιμο ντίζελ είναι προτιμότερο να χρησιμοποιείται σε απομακρυσμένους οικισμούς, καθώς είναι συνήθως πιο εύκολο να αγοράσετε και να παραδώσετε στον ιστότοπο. Επιπλέον, μπορείτε να το μεταφέρετε μόνοι σας. Η απόδοση ενός λέβητα ντίζελ είναι αρκετά τοις εκατό χαμηλότερη, κοστίζει λίγο περισσότερο (λέβητας 15 κιλοβάτ, περίπου 40.000 ρούβλια), και διαρκεί λίγο περισσότερο - έως και 15 χρόνια. Μια υπόγεια δεξαμενή καυσίμου με σύστημα τροφοδοσίας και εγκατάσταση θα κοστίσει περίπου 200.000 ρούβλια. Επιπλέον, ένας λέβητας ντίζελ εξαρτάται από την ηλεκτρική ενέργεια: με συχνές διακοπές ρεύματος, θα πρέπει να φροντίσετε να αγοράσετε μια γεννήτρια. Θα θεωρήσουμε ότι το κόστος της υπηρεσίας είναι σχεδόν το ίδιο παντού - 5.000 ρούβλια. το έτος. Εάν λειτουργούμε με αυτά τα στοιχεία, τότε το λειτουργικό κόστος για 50 χρόνια σε τρέχουσες τιμές θα ανέλθει σε 610.000 ρούβλια. ή 12 200 ρούβλια. το έτος. Το κόστος των καυσίμων ντίζελ για τα λέβητα, λαμβάνοντας υπόψη την παράδοση, θα είναι ίσο με 36 ρούβλια. ανά λίτρο (ποικίλλει ανά περιοχή). Η ειδική θερμότητα της καύσης του είναι 10,3 kW * h / l. Εκείνοι. το κόστος θερμότητας 1 kW * h, λαμβανομένης υπόψη της απόδοσης των λέβητων ντίζελ, θα είναι 3,93 ρούβλια και το κόστος της περιόδου θέρμανσης - 333.800 ρούβλια.

Λαμβάνοντας υπόψη το λειτουργικό κόστος - 346.000 ρούβλια. το έτος.

Οι κύριες επιλογές για τη θέρμανση ενός εξοχικού σπιτιού 4. Στερεό καύσιμο

Με αυτήν την ικανότητα, μπορούν να χρησιμοποιηθούν καυσόξυλα, σβόλοι (μπρικέτες) ή άνθρακας. Ωστόσο, πρέπει να καταλάβετε ότι ο λέβητας στερεού καυσίμου δεν είναι πλήρως αυτόματος. Αυτό σημαίνει ότι κάποιος πρέπει να εργάζεται συνεχώς ως πυροσβέστης. Στην περίπτωση των λέβητων pellet, το επίπεδο αυτοματισμού είναι υψηλότερο, αλλά και το επίπεδο κινδύνου ανάφλεξης καυσίμου είναι επίσης υψηλότερο.

Αυτό πρέπει να λαμβάνεται υπόψη όταν χρησιμοποιείτε λέβητες με καύση άνθρακα. Επομένως, και στις δύο περιπτώσεις, απαιτούνται πρόσθετα μέτρα ασφαλείας. Το κόστος του εξοπλισμού ποικίλλει σημαντικά. Για παράδειγμα, ένας λέβητας 15 κιλοβάτ με χειροκίνητη φόρτωση θα κοστίσει περίπου 25.000 ρούβλια, αλλά η προοπτική της συνεχούς λειτουργίας στο λεβητοστάσιο και της ρίψης ξύλου ή άνθρακα με το χέρι είναι απίθανο να σας χαμογελάσει. Ένας λέβητας με αυτόματη τροφοδοσία καυσίμου μπορεί να κοστίσει από 100.000 (pellet) έως 200.000 ρούβλια. (ανθρακικός). Είναι αλήθεια ότι όλοι εξυπηρετούν για 20-25 χρόνια.

Ως αποτέλεσμα, η λειτουργία ενός λέβητα καύσης ξύλου θα κοστίσει 6250 ρούβλια. ετησίως, αυτόματο πέλετ - 10.000 και αυτόματο άνθρακα - 15.000 (όλα - λαμβάνοντας υπόψη το κόστος της ετήσιας συντήρησης).

Το κόστος των καυσίμων εξαρτάται σημαντικά από την περιοχή. Για παράδειγμα, στην περιοχή της Μόσχας, 1 κυβικό μέτρο (κατά μέσο όρο 650 kg) ξύλου σημύδας σε χονδρική τιμή σήμερα θα κοστίσει 1.400 ρούβλια. (πιστεύουμε ότι κατά την παραγγελία μεγάλου όγκου ταυτόχρονα, η παράδοση θα είναι δωρεάν), άνθρακας αποδεκτής ποιότητας - 6.000 ρούβλια. ανά τόνο, μπρικέτες καυσίμου - περίπου στην ίδια τιμή.

Εάν υποθέσουμε ότι η ειδική θερμότητα καύσης καυσόξυλου είναι περίπου 3,4 kW * h / kg, άνθρακας - 7,5 kW * h / kg και μπρικέτες - 5,6 kW * h / kg · ότι η απόδοση ενός λέβητα ξύλου είναι περίπου 75%, και η απόδοση ενός αυτόματου λέβητα είναι 80% · τότε παίρνουμε το κόστος θερμότητας 1 kW * h, αντίστοιχα ίσο με 0,84, 0,64 και 0,85 ρούβλια. (καυσόξυλα, άνθρακας και μπρικέτες). Δηλαδή, η θέρμανση με ξύλο θα κοστίζει 71.400 ρούβλια ετησίως και 54.060 ρούβλια με άνθρακα. και μπρικέτες - 72 420 ρούβλια.

Και λαμβάνοντας υπόψη το λειτουργικό κόστος: καυσόξυλα - 77 650 ρούβλια. το έτος άνθρακας - 69.060 ρούβλια. το έτος μπρικέτες - 82 420 ρούβλια. το έτος.

Η θέρμανση άνθρακα, όπως μπορούμε να δούμε, είναι φθηνότερη από τη θέρμανση με άλλους τύπους στερεών καυσίμων, αλλά το καυσόξυλο το 2020 έχει γίνει πιο επικερδές από τις μπρικέτες. Αλλά κάθε στερεό καύσιμο βγαίνει πιο ακριβό από το κύριο αέριο.

Σύγκριση της απόδοσης διαφορετικών συστημάτων θέρμανσης

Αυτό το άρθρο γράφτηκε πολύ καιρό. Όχι επειδή έπρεπε να βρείτε κάτι, αλλά μόνο επειδή εξηγείται με απλές λέξεις κατανοητές στους περισσότερους, ποια είναι τα πλεονεκτήματα, για παράδειγμα, ενδοδαπέδια θέρμανση νερού η θέρμανση του ψυγείου δεν ήταν εύκολη υπόθεση όσον αφορά την ενεργειακή απόδοση. Αυτό είναι απλώς αδύνατο χωρίς την εισαγωγή ειδικών φυσικών όρων και ορισμών. Έπρεπε να συζητήσω με κάποιο τρόπο αυτές τις πτυχές και να τις εξηγήσω σε μια γλώσσα που είναι πιο οικεία σε εσάς και εμένα.

Έτσι, πολλοί έχουν ήδη ακούσει ότι η θέρμανση η ενδοδαπέδια θέρμανση είναι πιο αποτελεσματική από τη θέρμανση καλοριφέρ. Πιο αποτελεσματικό από τα καλοριφέρ και θέρμανση με ζεστό σκελετό... Αλλά σε τι βρίσκεται αυτή η πολύ αποτελεσματικότητα, η οποία τελικά εκφράζεται σε μηνιαίους λογαριασμούς κοινής ωφελείας, πιθανώς δεν καταλαβαίνουν όλοι. Ας προσπαθήσουμε να το καταλάβουμε.

Θέρμανση με καλοριφέρ Κατ 'αρχήν, η ιστορία του χρονολογείται από το μακρινό 1875, όταν εμφανίστηκε το πρώτο διαμέρισμα με θέρμανση νερού στη Ρωσία και σε όλη την Ευρώπη. Εκείνες τις μέρες, μάλλον ογκώδεις πιλότες έπαιξαν το ρόλο των θερμαντικών σωμάτων. Πριν από αυτό, η θέρμανση ήταν κυρίως κουζίνα. Το πρόβλημα ήταν ότι το σύστημα θέρμανσης της κουζίνας δεν ήταν κατάλληλο για μεγάλους χώρους πολλαπλών δωματίων. στο δωμάτιο στο οποίο βρισκόταν άμεσα ο φούρνος, δημιουργήθηκαν άνετες συνθήκες λόγω της μεταφοράς θερμότητας με ακτινοβολία και τα υπόλοιπα παρέμειναν πίσω από τη μεταφορά θερμότητας. Λόγω της χαμηλής απόδοσης του τελευταίου, ήταν απαραίτητο να θερμανθούν οι κλίβανοι πολύ περισσότερο, γεγονός που αύξησε την ήδη σημαντική κατανάλωση καυσίμου.

Λόγω του γεγονότος ότι οι θερμοφυσικές ιδιότητες του νερού, όπως η θερμική ικανότητα και η θερμική αγωγιμότητα, είναι αρκετές τάξεις μεγέθους ανώτερες από τον αέρα από την άποψη αυτή, σύστημα θέρμανσης καλοριφέρ επιτρέπεται να αυξήσει σημαντικά την απόδοση της θέρμανσης κτιρίων και να μειώσει την κατανάλωση καυσόξυλου και άνθρακα.

Έχουν περάσει σχεδόν 140 χρόνια από τότε. Σχέδιο καλοριφέρ βελτιώθηκε, ως αποτέλεσμα της οποίας η αφαίρεση θερμότητας από μια μονάδα της επιφάνειας αυτών των συσκευών αυξήθηκε, αλλά αυτές οι βελτιώσεις δεν εξάλειψαν το κύριο και κύριο μειονέκτημα.

Το γεγονός είναι ότι σε σύγκριση με την περιοχή του δωματίου, η επιφάνεια των καλοριφέρ είναι σχετικά μικρή. Αυτό δημιουργεί την ανάγκη θέρμανσης του παρεχόμενου φορέα θερμότητας σε υψηλές θερμοκρασίες (70-90 oC). Και έχοντας μια τόσο υψηλή θερμοκρασία, το καλοριφέρ ουσιαστικά παύει να είναι καλοριφέρ, δηλαδή η κύρια μέθοδος μεταφοράς θερμότητας δεν είναι πλέον η ακτινοβολία, αλλά η μεταφορά.

Το πεδίο θερμοκρασίας με αυτήν τη μέθοδο μοιάζει με αυτό: ο αέρας που θερμαίνεται από το ψυγείο είναι φυσικός

με έναν τρόπο ορμά μέχρι το ανώτατο όριο, όπου αρχικά έχει θερμοκρασία της τάξης του + 30 Сκαθώς ο αέρας κρυώνει, χάνει σταδιακά τη θερμοκρασία του. Στην περιοχή των ποδιών, η θερμοκρασία του αέρα είναι 17-20 оС... Ταυτόχρονα, η θερμοκρασία του δαπέδου είναι - 16-17 оС... Το σχήμα δείχνει ξεκάθαρα ότι η κυκλοφορία του αέρα διατηρείται συνεχώς στο δωμάτιο, το οποίο, πρώτον, μεταφέρει σκόνη και αιωρούμενα σωματίδια, και δεύτερον, το οποίο είναι σημαντικό, μια συγκεκριμένη θερμική εργασία ξοδεύεται στην κυκλοφορία. Δηλαδή, τα θερμαντικά σώματα όχι μόνο θερμαίνουν τον αέρα, αλλά και του δίνουν την ενέργεια κίνησης. Τίποτα δεν φαίνεται πουθενά και ένα επιπλέον 4 έως 7% της θερμικής ενέργειας δαπανάται για την κυκλοφορία της μάζας του αέρα.

Το πιο σημαντικό μειονέκτημα καλοριφέρ, όπως πιθανότατα παρατηρήσατε από το διάγραμμα, είναι αυτό έξω χρήσιμος όγκος οι θερμοκρασίες του δωματίου είναι σχετικά υψηλές (έως 30 ° C), κάτι που δεν έχει νόημα καθημερινά (τι διαφορά έχει για εσάς, πόσους βαθμούς υπάρχουν σε 1 μέτρο πάνω από το κεφάλι σας ..;), αλλά, αντίθετα, αυξάνει σημαντικά την απώλεια θερμότητας μέσω της οροφής και στον εξαερισμό.

Σύντομα, Η θέρμανση με καλοριφέρ απαιτεί θέρμανση ολόκληρου του όγκου του δωματίου με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Το μέσο ύψος της θερμοκρασίας δωματίου έχει ως εξής: 1,5 μέτρα πάνω από το επίπεδο του δαπέδου (60% του όγκου δωματίου) - η μέση θερμοκρασία είναι περίπου + 20 С, επίπεδο δαπέδου από 1,5 m έως 2,5 m (40% του δωματίου) - μέση θερμοκρασία περίπου +26 С... Έτσι, η μέση πραγματική θερμοκρασία σε ένα δωμάτιο με όγκο V καθορίζεται από την εξίσωση:

Τσράντ. = (0,6 × 22 + 0,4 × 26) = 24 ° C.

Σημειώστε ότι όσο υψηλότερη είναι η θερμοκρασία δωματίου, τόσο υψηλότερη είναι η απώλεια θερμότητας.

Για να ξεκινήσετε να εξετάζετε συστήματα θέρμανσης με ακτινοβολία, τα οποία περιλαμβάνουν το σύστημα ζεστό νερό δάπεδο και το σύστημα ζεστή σανίδα, είναι απαραίτητο να εισαχθεί ένας άλλος σημαντικός φυσικός όρος - ο συντελεστής ακτινοβολίας. Χωρίς να καταφεύγουμε σε περίπλοκες συνθέσεις από τη φυσική και την τριγωνομετρία, ας εξηγήσουμε.Ο συντελεστής ακτινοβολίας είναι το μέρος της θερμικής ενέργειας που μπορεί να ακτινοβοληθεί στο σώμα σας από οποιαδήποτε επιφάνεια. Δεδομένου ότι ένα άτομο είναι ένα πλάσμα πιο συχνά όρθιο, που βρίσκεται τουλάχιστον 16 ώρες την ημέρα σε κατακόρυφο επίπεδο, είναι προφανές ότι είναι πιο δύσκολο να εκπέμψει θερμότητα από την επιφάνεια του δαπέδου στο σώμα μας παρά από την επιφάνεια των τοίχων. Και έτσι αποδεικνύεται φυσικά. Οι τιμές αναφοράς των συντελεστών έκθεσης στην επιφάνεια του ανθρώπινου σώματος θα είναι: από το πάτωμα ~ 0.130, από την επιφάνεια τοίχοι ~ 0,240... Περαιτέρω με σειρά.

Εάν, για παράδειγμα, η ισχύς του συστήματος ζεστό πάτωμα σε εσωτερικούς χώρους είναι 500 βατ, τότε όταν λειτουργεί στο ανθρώπινο σώμα, η σειρά του 65 βατ (αναπληρώνοντας περίπου το 60% όλων των απωλειών θερμότητας του σώματος), το υπόλοιπο της θερμότητας μεταφέρεται μέσω μεταφοράς θερμότητας μέσω των ποδιών (βλ. άρθρο "AVANTEN Water Heated Floor. Αρχές μείωσης του λειτουργικού κόστους") και μεταφορά. Η κατανομή των θερμοκρασιών του αέρα σε όλο το δωμάτιο είναι αρκετά ομοιόμορφη (βλέπε σχήμα) και κατά μέσο όρο είναι περίπου 20 oC... Δεν υπάρχει κυκλοφορία αέρα, η θερμότητα μεταξύ των στρωμάτων αέρα μεταφέρεται κυρίως με διάχυση.

Θέρμανση ζεστή σανίδα Είναι στην πραγματικότητα μια συνδυασμένη θέρμανση ζεστοί τοίχοι και ζεστά δάπεδα... Το ταμπλό δεν λειτουργεί διαφορετικά (βλ. Άρθρο "Η φυσική πτυχή της αποτελεσματικότητας της θέρμανσης στα κτίρια"). Ταυτόχρονα, λόγω ενός ακόμη μεγαλύτερου ακτινοβόλου στοιχείου σε αυτόν τον τύπο θέρμανσης (συντελεστής ακτινοβολίας 0,240) ένα άτομο αισθάνεται αρκετά άνετα στο δωμάτιο, ακόμα και αν η θερμοκρασία του αέρα είναι ρυθμισμένη στους +18 ° C, λόγω της αρκετά ομοιόμορφης κατανομής του στον όγκο. Με μια μικρή προσέγγιση, η μέση θερμοκρασία μπορεί να ληφθεί ως περίπου 19 ° C. Η θέρμανση με ζεστό πλίνθο δεν θερμαίνει άμεσα την επιφάνεια του δαπέδου και των τοίχων, αλλά κυρίως λόγω της μεταφοράς ενός μικρού όγκου αέρα που ρέει κατά μήκος των επιφανειών τους. Ταυτόχρονα, στην καλύτερη περίπτωση, περίπου το 1% της θερμικής ενέργειας δαπανάται για θερμικές εργασίες.

Έτσι, σύμφωνα με την αναλογία των μέσων θερμοκρασιών στις εγκαταστάσεις, θα είναι εύκολο να υπολογιστεί σε αριθμούς η συγκριτική απόδοση ενός συγκεκριμένου συστήματος θέρμανσης.

Η φυσική έννοια των αριθμών που δίνονται στον πίνακα οφείλεται στο γεγονός ότι
εάν το ίδιο δωμάτιο θερμαίνεται, έτσι ώστε το άτομο σε αυτό ήταν άνετο, εναλλάξ τρία διαφορετικά συστήματα, τότε οι μεγαλύτερες απώλειες θερμότητας θα είναι σε ένα δωμάτιο με καλοριφέρ, ένα δωμάτιο με θερμαινόμενο δάπεδο θα απαιτήσει 21% λιγότερη ενέργεια, ενώ ένα δωμάτιο με ένα ζεστό σανίδα θα μειώσει την ανάγκη για θερμότητα κατά 24%... Και, όλα αυτά οφείλονται κυρίως στην πιο ορθολογική κατανομή θερμότητας σε ολόκληρο το κτίριο.

Θεωρούμε απαραίτητο να σημειωθεί ότι, όπως φαίνεται από το υλικό του άρθρου, το παράδειγμα σχεδιασμού εμφανίζεται για ένα κτίριο με τυπικό ύψος οροφής (διαμέρισμα). Με την αύξηση του ύψους δωματίου, η διαφορά στην ενεργειακή απόδοση μεταξύ θερμαντικών σωμάτων και συστημάτων θέρμανσης με ακτινοβολία (ενδοδαπέδια θέρμανση νερού και θερμές σανίδες) θα αυξηθεί μόνο.

Εταιρεία AVANTEN,

18.07.2013.

Οι κύριες επιλογές θέρμανσης εξοχικού σπιτιού 5. Ηλεκτρικός λέβητας

Το κόστος ενός αυτόματου ηλεκτρικού λέβητα της ισχύος που χρειαζόμαστε (30 kW) θα είναι περίπου 50 χιλιάδες ρούβλια (θα πρέπει να αλλάζει κάθε 10 χρόνια). Θα πρέπει επίσης να πληρώσετε επιπλέον για επιπλέον χωρητικότητα εισόδου, η οποία είναι τουλάχιστον 10 χιλιάδες ρούβλια ανά κιλοβάτ (λαμβάνουμε υπόψη τις πιο λογικές τιμές στην αγορά). Το συνολικό κόστος σύνδεσης θα είναι 300 χιλιάδες ρούβλια.

Το κόστος μιας κιλοβατώρας ηλεκτρικής ενέργειας στην περιοχή της Μόσχας είναι 4,81 ρούβλια / kW * h, η απόδοση του λέβητα είναι 99%. Συνολικά, λαμβάνουμε το ετήσιο κόστος θέρμανσης - 413.000 ρούβλια.

Και λαμβάνοντας υπόψη το κόστος του εξοπλισμού - 424.000 ρούβλια. το έτος.