Κατά τη θέρμανση μιας ιδιωτικής κατοικίας, ένα μάλλον σημαντικό ζήτημα είναι η σταθεροποίηση της πίεσης στον λέβητα. Εάν η πίεση είναι χαμηλή, ο λέβητας δεν θα μπορεί να λειτουργήσει. Εάν η πίεση είναι υψηλή, ο εξοπλισμός θέρμανσης θα φθαρεί γρήγορα. Για να σταθεροποιήσετε την πίεση, συνδέστε το με το λέβητα δεξαμενή διαστολής.
Δοχείο διαστολής
Ο σκοπός της δεξαμενής διαστολής
Απαιτείται δοχείο διαστολής για την αντιστάθμιση της πίεσης του ψυκτικού στο σύστημα θέρμανσης. Η διαφορά πίεσης προκύπτει λόγω αλλαγής της θερμοκρασίας κατά τη διάρκεια της διαδικασίας θέρμανσης, καθώς ο όγκος της αλλάζει ανάλογα με τη θερμοκρασία.
ΣΕ κλειστά συστήματα θέρμανσης χρησιμοποιείται ένα δοχείο διαστολής κλειστού κλειστού σχεδιασμού Μέσα στη δεξαμενή υπάρχει ελαστική μεμβράνηπου το χωρίζει σε δύο μέρη. Ένα από τα μέρη της δεξαμενής περιέχει αέρα υπό πίεση, το δεύτερο μέρος διεισδύει από το ψυκτικό.
Η κυκλοφορία του ψυκτικού σε κλειστό σύστημα θέρμανσης παρέχεται από αντλία κυκλοφορίας. ΣΕ ανοιχτό σύστημα θέρμανσης η αντλία δεν είναι απαραίτητη, και ως εκ τούτου οποιοδήποτε δοχείο μπορεί να λειτουργήσει ως δεξαμενή, το ψυκτικό στο οποίο θα στραγγιστεί απευθείας από τους σωλήνες θέρμανσης.
Δοχείο διαστολής σε κλειστό σύστημα θέρμανσης
Συσκευή δεξαμενής επέκτασης
Το έργο της δεξαμενής διαστολής είναι να αντισταθμίσει τη μεταβολή του όγκου του ψυκτικού στο λέβητα και το κύκλωμα. Όταν ο λέβητας θερμαίνεται, το υγρό αυξάνεται σε όγκο και μέρος του υγρού μπαίνει στο δοχείο διαστολής. Έτσι, ο εξοπλισμός προστατεύεται από μια απότομη αύξηση της πίεσης και της ρήξης.
Δείτε το ίδιο: υπολογισμός του όγκου του δοχείου διαστολής.
Δομικά, η δεξαμενή αποτελείται από ένα σώμα, χωρισμένο μέσα από μια μεμβράνη σε δύο θαλάμους. Ο θάλαμος αέρα έχει μια θηλή για άντληση ή εξαέρωση αέρα. Εδώ συνδέεται επίσης ένα μανόμετρο. Αυτή η συσκευή σας επιτρέπει να παρακολουθείτε ποια πίεση θα είναι στο δοχείο διαστολής του συστήματος θέρμανσης. Ο θάλαμος νερού συνδέεται με σωλήνα στο σύστημα θέρμανσης. Με θερμική διαστολή, το νερό εισέρχεται στο θάλαμο ρευστού και συμπιέζει τη μεμβράνη, αυξάνοντας την πίεση στον θάλαμο αέρα.
Όταν το υγρό κρυώσει, ο όγκος μειώνεται και η μεμβράνη το συμπιέζει ξανά στο σύστημα.
Όταν επιλέγετε το μέγεθος της δεξαμενής, πρέπει να έχετε υπόψη ότι ο όγκος του πρέπει να είναι τουλάχιστον 15% του όγκου όλου του υγρού που κυκλοφορεί στο σύστημα. Όταν χρησιμοποιείτε αντιψυκτικό, ο όγκος της δεξαμενής πρέπει να είναι τουλάχιστον 20% του συνολικού υγρού.
Πλεονεκτήματα ενός κλειστού συστήματος θέρμανσης
- Το πρώτο πλεονέκτημα ενός κλειστού συστήματος θέρμανσης είναι ότι η δεξαμενή μπορεί να εγκατασταθεί όπου είναι βολικό για εσάς, σε ανοιχτό, μόνο στη σοφίτα ή σε κάποιο άλλο υψηλό σημείο του συστήματος. Και λόγω της στεγανότητας, το ψυκτικό πρακτικά δεν εξατμίζεται.
- Το μέσο θέρμανσης είναι πάντα κορεσμένο με αέρα σε ανοιχτό σύστημα θέρμανσης, το οποίο οδηγεί σε διάβρωση σε σωλήνες θέρμανσης και καλοριφέρ. Σε κλειστό, όπως γνωρίζετε, αυτό δεν μπορεί να συμβεί.
- Σε ένα κλειστό σύστημα, οι απώλειες στη δεξαμενή είναι μικρότερες από ότι σε ένα ανοιχτό σύστημα, το οποίο θερμαίνεται πολύ γρήγορα και έχει αυξημένη ευαισθησία. Επιπλέον, η διαφορά θερμοκρασίας σε κλειστό σύστημα είναι μικρότερη, γεγονός που επιτρέπει μεγαλύτερη χρήση εξοπλισμού για θέρμανση.
- Το κλειστό σύστημα είναι κατάλληλο για μια ποικιλία από καλοριφέρ, θερμαντήρες και κουρτίνες αέρα, μπορείτε να συνδέσετε το σύστημα «ζεστό δάπεδο». Επιπλέον, ένας λέβητας έμμεσης θέρμανσης για DHW μπορεί να προστεθεί σε κλειστό σύστημα.
Υπολογισμός του όγκου του δοχείου μεμβράνης διαστολής
Προκειμένου να προσδιοριστεί ο όγκος του δοχείου μεμβράνης διαστολής, είναι απαραίτητο να προσδιοριστεί ο συνολικός όγκος του συστήματος θέρμανσης, το οποίο αποτελείται από αρκετοί τόμοι:
- αγωγός;
- συσκευή θέρμανσης
- λέβητας.
Ο ευκολότερος τρόπος προσδιορισμού του απαιτούμενου όγκου της δεξαμενής είναι υπολογίστε το 10% του συνολικού όγκου του συστήματος θέρμανσης. Εάν είναι 500 λίτρα, τότε χρειάζεστε μια δεξαμενή με όγκο 50 λίτρα.
Εάν ο όγκος του δοχείου μεμβράνης διαστολής είναι μικρότερος από τον απαραίτητο, αυτό θα έχει κακές συνέπειες. Οι ρωγμές θα αρχίσουν να εμφανίζονται, το ζεστό νερό θα διαρρεύσει μέσω των νημάτων και το ίδιο το δοχείο μπορεί να επιδεινωθεί πολύ γρήγορα και θα πρέπει να αλλάξει.
Το δοχείο μεμβράνης επιλέγεται ξεχωριστά για κάθε σύστημα θέρμανσης.
Συμβουλή... Εάν οι βαλβίδες ασφαλείας είναι εγκατεστημένες σε κλειστό σύστημα θέρμανσης, μπορεί να αποφευχθεί η συσσώρευση πίεσης και να προστατευτεί ολόκληρο το σύστημα.
Σχεδιασμός δεξαμενής επέκτασης
Οι δεξαμενές μπορεί να είναι είτε με τη δυνατότητα αντικατάστασης της μεμβράνης με μια νέα, ή γενικά μη διαχωρίσιμες. Για να στερεώσετε τη δεξαμενή στον τοίχο, παρέχονται βραχίονες και σφιγκτήρες μαζί του και ειδικά πόδια για την εγκατάσταση της δεξαμενής στο πάτωμα. Η μεμβράνη της δεξαμενής, με τη σειρά της, μπορεί επίσης να έχει διαφορετικά σχέδια.
Τα μη αποσυναρμολογημένα μοντέλα είναι εξοπλισμένα με μεμβράνη με τη μορφή διαφράγματος, λιγότερο συχνά μεμβράνη με τη μορφή μπαλονιού. Εκτείνεται υπό πίεση, οπότε μπορεί να θεωρηθεί ανεξάρτητος θάλαμος νερού. Μια ειδική φλάντζα χρησιμοποιείται για την αντικατάσταση αυτού του τύπου μεμβράνης.
Σχεδιασμός δεξαμενής επέκτασης
Υπολογισμός του όγκου της δεξαμενής
Να καθορίσει όγκος της δεξαμενής μπορείτε να ακολουθήσετε την απλούστερη διαδρομή. Δηλαδή, πάρτε το 10% του όγκου του φορέα θερμότητας που χρησιμοποιείται, ο οποίος υπολογίζεται στο στάδιο του σχεδιασμού του συστήματος θέρμανσης. Ή μπορείτε να αδειάσετε το παλιό ψυκτικό και να συμπληρώσετε ένα νέο μετρώντας την ένταση με έναν μετρητή.
Μπορείτε επίσης να μάθετε τον όγκο των θερμαντικών σωμάτων και των σωλήνων, ώστε να έχετε τον όγκο του συστήματος θέρμανσης, από το οποίο θα χρειαστεί να λάβετε το 10%.
Υπάρχει επίσης ένας τρόπος υπολογισμού της δεξαμενής χρησιμοποιώντας τον τύπο:
V = (E * C * (Pmax + 1)) / (Pmax + Pmin), όπου
E είναι ο συντελεστής διαστολής του ψυκτικού που αναγράφεται στη συσκευασία,
Οι Pmax και Pmin είναι οι μέγιστες και ελάχιστες πιέσεις λειτουργίας του συστήματος, αντίστοιχα.
Πρέπει να ειπωθεί ότι δεν χρειάζεται να γίνουν υπολογισμοί για ένα ανοιχτό σύστημα θέρμανσης, αλλά για ένα κλειστό, αξίζει τον κόπο. Επιπλέον, εάν ο λέβητας έχει ήδη ενσωματωμένο ρεζερβουάρ, σε περίπτωση έλλειψης της έντασης του, εγκαθίσταται νέο.
Σε περίπτωση έλλειψης όγκου δεξαμενής, ο όγκος του ψυκτικού μειώνεται και η πίεση στο σύστημα θέρμανσης μειώνεται, καθώς αρχίζει να αποστραγγίζεται στον αποχέτευση. Με μια κρίσιμη έλλειψη ψυκτικού, η λειτουργία του λέβητα μπορεί απλώς να σταματήσει.
Εάν αυτή τη στιγμή είστε στο σπίτι, απλά πρέπει να προσθέσετε το ψυκτικό. Εάν δεν είστε στο σπίτι, το σύστημα θέρμανσης θα αρχίσει να ξεπαγώνει. Και δεν υπάρχει τίποτα καλό στη λειτουργία ενός λέβητα σε κρίσιμη κατάσταση.
Επομένως, είναι καλύτερο να πραγματοποιείτε πάντοτε αυτούς τους υπολογισμούς και να αγοράζετε μια ελαφρώς μεγαλύτερη δεξαμενή από ό, τι απαιτείται.
Τύποι - Ανοιχτές δεξαμενές
Τα ανοιχτά δοχεία διαστολής χαρακτηρίζονται από το γεγονός ότι πρέπει να εγκατασταθούν αποκλειστικά στο υψηλότερο σημείο του συστήματος θέρμανσης. Ένα τέτοιο μέρος θα μπορούσε, για παράδειγμα, να είναι σοφίτα. Όμως, το εμπόδιο στην επέκταση του ψυκτικού δεν είναι η μόνη λειτουργία αυτού του τύπου συσκευής, καθώς εμποδίζουν επίσης το νερό να βράσει στους σωλήνες και να αναπληρώσουν τα αποθέματά του σε περιπτώσεις όπου έχει προκύψει διαρροή για οποιονδήποτε λόγο.
Η δεξαμενή μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο με φυσική όσο και με αναγκαστική κυκλοφορία.
- Εάν η κυκλοφορία είναι φυσική, τότε η δεξαμενή πρέπει να είναι συνδεδεμένη με την κύρια γραμμή, γι 'αυτό και "σε συνδυασμό" θα είναι επίσης συλλέκτης αέρα.
- Εάν το ψυκτικό μετακινείται διαμέσου του συστήματος βίαια, τότε η δεξαμενή συνδέεται με τον σωλήνα επιστροφής έτσι ώστε το νερό στο σύστημα να μην βράσει.
Γενικά, μια ανοιχτή δεξαμενή είναι μια δεξαμενή από την οποία εμφανίζονται τέσσερις σωλήνες:
- Επέκταση.
- Κυκλοφορία.
- Ξεχείλισμα.
- Σήμα.
Ένας σωλήνας διαστολής οδηγεί στο σύστημα θέρμανσης, το οποίο βρίσκεται στην κορυφή της δεξαμενής. Υπάρχει επίσης ένας σωλήνας υπερχείλισης, ο οποίος είναι απαραίτητος σε περιπτώσεις όπου η δεξαμενή είναι υπερπληρωμένη και πρέπει να αποστραγγίσετε το νερό στον αποχέτευση. Στο κάτω μέρος, αντίστοιχα, υπάρχει ένας σωλήνας σήματος εφοδιασμένος με ένα κλείδωμα, και ο σωλήνας κυκλοφορίας απαιτείται έτσι ώστε το ψυκτικό μέσα στη δεξαμενή να μην παγώνει και η συνολική θερμοκρασία να διατηρείται μόνιμα. Εάν το επιθυμείτε, μπορείτε να λάβετε ένα ακόμη πρόσθετο μέτρο, το οποίο θα "ασφαλίσει" τον σωλήνα κυκλοφορίας - μονώστε τη δεξαμενή με θερμομονωτικό υλικό.
Σπουδαίος! Σήμερα, τέτοιες δεξαμενές πρακτικά δεν χρησιμοποιούνται σε συστήματα θέρμανσης λόγω του μεγάλου αριθμού μειονεκτημάτων.
Μεταξύ αυτών των ελλείψεων, θα ήθελα να επισημάνω τα εξής:
- Τέτοια συστήματα δεν έχουν σχεδιαστεί για υψηλές πιέσεις.
- Ο σχεδιασμός τους είναι πολύ ογκώδης και ογκώδης.
- Λόγω του γεγονότος ότι το σύστημα είναι ανοιχτό, μαζί με νερό, ο αέρας εισέρχεται επίσης στον αγωγό, ο οποίος έχει την πιο αρνητική επίδραση στην επιφάνεια των σωλήνων - σύντομα θα σχηματιστεί διάβρωση σε αυτούς. Το ίδιο ισχύει και για άλλα μεταλλικά στοιχεία.
- Τέτοιες δεξαμενές πρέπει να εγκατασταθούν μόνο στο υψηλότερο σημείο, και αυτό, όπως βλέπετε, είναι ένα επιπλέον κόστος.
Πίεση δοχείου διαστολής
Ορισμένοι λέβητες έχουν τη λειτουργία χειροκίνητης ρύθμισης της πίεσης χρησιμοποιώντας ένα διαστολέα. Διαφορετικά, θα πρέπει να είναι περίπου 0,3 ατμόσφαιρες χαμηλότερη από την πίεση λειτουργίας του συστήματος θέρμανσης σε μια ιδιωτική κατοικία χώρας. Και είναι συνήθως ίσο με 1,5 έως 1,8 ατμόσφαιρες, καταλήγουμε με περίπου 1,6 ατμόσφαιρες μέγιστο ή 1,2 ελάχιστο.
Για να μετρήσετε την πίεση στη δεξαμενή, συνδέστε ένα μανόμετρο στη θηλή στο πάνω μέρος της δεξαμενής, κάτω από το πλαστικό καπάκι. Κάτω από το κάλυμμα υπάρχει ένα καρούλι μέσω του οποίου μπορεί να ανακουφιστεί η υπερβολική πίεση. Απλά πρέπει να λυγίσετε την πλάκα και να απελευθερώσετε τον αέρα στην κανονική πίεση.
Για να αυξήσετε την πίεση, η αντλία για το αυτοκίνητο μαζί με το μανόμετρο πρέπει να συνδεθεί με τη θηλή και στη συνέχεια να αντλήσει στο απαιτούμενο επίπεδο. Μην ξεχνάτε ότι όλες αυτές οι λειτουργίες πρέπει να γίνουν όταν αποσυνδέεται το ρεζερβουάρ από το σύστημα θέρμανσης! Σε αυτήν την περίπτωση, το ψυκτικό πρέπει να αποστραγγιστεί πλήρως.
Εγκατεστημένο δοχείο διαστολής
Κλειστή δεξαμενή (μεμβράνη)
Η δεξαμενή διαστολής μεμβράνης για θέρμανση στερείται όλων αυτών των μειονεκτημάτων που το προηγούμενο σύστημα κυριολεκτικά ξεχειλίζει. Ωστόσο, έχει επίσης ορισμένες απαιτήσεις, χωρίς τις οποίες η εγκατάσταση δεν θα ήταν δυνατή. Πρώτον, χρειάζεται ένα μανόμετρο, και δεύτερον, χρειάζεται επίσης μια συσκευή για να ρυθμίσει την πίεση χειροκίνητα, διαφορετικά η πίεση θα ξεπεράσει όλους τους επιτρεπόμενους κανόνες (που είναι περίπου τρεις έως τέσσερις ράβδους, ανάλογα με τις συγκεκριμένες συνθήκες και τα χαρακτηριστικά του μοντέλο).
Αυτό το είδος δεξαμενής εγκαθίσταται κοντά στον λέβητα και τροφοδοτείται στον σωλήνα επιστροφής. Αυτό είναι απαραίτητο για να μην βράσει το ψυκτικό. Κατά την εγκατάσταση, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην αξιοπιστία των συνδετήρων, καθώς κατά τη λειτουργία το βάρος της δεξαμενής μπορεί να αυξηθεί σημαντικά.
Στην πραγματικότητα, αυτή η δεξαμενή διαστολής για θέρμανση είναι ένα μεταλλικό δοχείο, το οποίο μπορεί να έχει επίπεδο ή κυλινδρικό σχήμα. Η εσωτερική κοιλότητα της δεξαμενής χωρίζεται σε διάφορες ζώνες μέσω μιας μεμβράνης από καουτσούκ. Σε μία από αυτές τις ζώνες υπάρχει συμπιεσμένο αέριο ή αέρας (ο βαθμός συμπίεσής του πρέπει να αναφέρεται στο φύλλο δεδομένων). Κατά συνέπεια, σε ανενεργή κατάσταση, ολόκληρος ο όγκος της δεξαμενής είναι γεμάτος με αέριο. Πριν από την εκκίνηση του συστήματος, η πίεση στο ρεζερβουάρ είναι ίδια με την πίεση σε ολόκληρο το σύστημα θέρμανσης.
Στη συνέχεια, όταν η θερμοκρασία αυξάνεται, το νερό εισέρχεται στην ειδικά διαμορφωμένη περιοχή στη δεξαμενή, και στο τμήμα "αέριο", η πίεση αυξάνεται στην τιμή του συστήματος θέρμανσης.Εάν υπάρχει αρκετά μεγάλη ποσότητα ψυκτικού σε αυτό, τότε η πίεση του αέρα πρέπει να ελέγχεται προσεκτικά. Για αυτό, τα συστήματα είναι εξοπλισμένα με ειδικούς συμπιεστές που διατηρούν την προκαθορισμένη τιμή.
Όπως μπορείτε να μαντέψετε από το όνομα, το κύριο μέρος μιας τέτοιας δεξαμενής είναι η μεμβράνη. Παρεμπιπτόντως, μπορεί να είναι δύο τύπων:
- Η μεμβράνη του διαφράγματος συχνά δεν μπορεί να αντικατασταθεί σε περίπτωση βλάβης, αλλά χρησιμοποιείται κυρίως σε δεξαμενές μικρού όγκου.
- Αντίθετα, το διάφραγμα της ουροδόχου κύστης μπορεί εύκολα να αλλάξει σε περίπτωση βλάβης. Διαφέρει επίσης στο ότι το ψυκτικό σε αυτό δεν έρχεται σε άμεση επαφή με την επιφάνεια της δεξαμενής, λόγω του οποίου η διάρκεια ζωής του τελευταίου αυξάνεται σημαντικά.
Η θέση του δοχείου διαστολής στο σύστημα θέρμανσης
Σε κλειστό σύστημα θέρμανσης, η δεξαμενή πρέπει να εγκατασταθεί μετά το λέβητα, αλλά μπροστά από την αντλία, προκειμένου να δημιουργηθεί ροή στην αντίθετη κατεύθυνση. Για να συνδέσετε την αντλία, πρέπει να εγκατασταθεί ένα μπλουζάκι στο σωλήνα, η δεξαμενή βιδώνεται στην κάθετη έξοδο, η οποία πρέπει να έχει κατακόρυφη προς τα πάνω κατεύθυνση.
Σας συνιστούμε να εγκαταστήσετε το επόμενο μπλουζάκι μετά το ρεζερβουάρ, έτσι ώστε να εγκατασταθεί μια βαλβίδα διακοπής. Έτσι, μπορείτε να ελέγξετε τη δεξαμενή χωρίς να αδειάσετε το ψυκτικό. Απενεργοποιήστε τη δεξαμενή και ελέγξτε την πίεση, η οποία πρέπει να είναι μηδενική
Συνοψίζοντας όλα τα παραπάνω, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ένα κλειστό σύστημα θέρμανσης με δεξαμενή διαστολής είναι μια σχεδόν καθολική λύση για τους περισσότερους τύπους λεβήτων, καλοριφέρ και άλλου εξοπλισμού θέρμανσης.
Συνιστάται επίσης να κάνετε υπολογισμούς για την εγκατάσταση της δεξαμενής. Ένα ανοιχτό σύστημα θέρμανσης είναι βασικά μια επιλογή για ένα σπίτι χωριού με σοφίτα και λέβητα στερεών καυσίμων · σε άλλες περιπτώσεις, ένα τέτοιο σχέδιο δεν είναι πολύ κατάλληλο.
