Penoplex για εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους: χαρακτηριστικά μόνωσης

Σημαντικά σημεία θερμομόνωσης

Υπαίθρια μόνωση υπόγειου
Πρώτα απ 'όλα, όταν χτίζετε ένα σπίτι, πρέπει να αποφασίσετε εάν το σπίτι θα έχει υπόγειο ή όχι. Στην περίπτωση ενός σπιτιού με υπόγειο, το οποίο θα χρησιμοποιηθεί ως χώρος διαβίωσης, καθίσταται απαραίτητο να το μονώσουμε για να αποφευχθεί η διαφυγή θερμότητας από τα τείχη του.
Σε αυτήν την περίπτωση, η συνολική απώλεια θερμότητας μπορεί να φτάσει έως και το 15% της απώλειας θερμότητας ολόκληρου του κτιρίου. Για τη μείωση του κόστους της μόνωσης και για την αποφυγή σφαλμάτων που σχετίζονται με την εγκατάσταση της μόνωσης, είναι απαραίτητο να επιλυθούν πολλοί παράγοντες στο στάδιο του σχεδιασμού.

Δώσε προσοχή στο:

• ο λειτουργικός σκοπός του υπογείου.
• τα αρχικά δομικά υλικά που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή των τοίχων ·
• κλιματική ζώνη κατοικίας.

Τελειώνοντας

Συχνά, η μόνωση και η επένδυση του υπογείου ενός σπιτιού πραγματοποιούνται στο ίδιο στάδιο, καθώς το σύστημα θερμομόνωσης δεν μπορεί να παραμείνει προστατευμένο. Η επένδυση με διακοσμητικά υλικά, για παράδειγμα, πλακάκια κλίνκερ ή πέτρα, θα αντιμετωπίσει καλά αυτές τις λειτουργίες.

Το πλεονέκτημα των πλακιδίων κλίνκερ είναι η υψηλή αντοχή τους στην υγρασία. Το υλικό δεν χρειάζεται να υποστεί επεξεργασία με πρόσθετες στεγανοποιητικές ενώσεις. Είναι όμορφο, ανθεκτικό, εύκολο στην εφαρμογή στην τελική επιφάνεια.

Η πέτρα έχει μια ευδιάκριτη εμφάνιση. Κατάλληλο για διακόσμηση γρανίτη, μάρμαρο, ασβεστόλιθο και άλλα. Διαφορετικά μεγέθη, σχήματα, υφές, χρώματα της πέτρας ανοίγουν μεγάλες προοπτικές όσον αφορά το σχεδιασμό. Όταν δεν είναι δυνατό να αγοράσετε ένα φυσικό, μπορείτε να αγοράσετε μια τεχνητή πέτρα.

Υπάρχουν άλλα υλικά για το τελείωμα του υπογείου. Η επιλογή ενός προϊόντος εξαρτάται από τις εργασίες και τις δυνατότητές σας.

Μέθοδοι θέρμανσης

Εσωτερική μόνωση της βάσης
Μέχρι σήμερα, υπάρχουν πολλές επιλογές για τη θέρμανση του υπογείου. Πρώτα απ 'όλα, το θεμέλιο πρέπει να χωριστεί σε 2 μέρη, ένα από τα οποία (υπόγειο) βρίσκεται σε συνεχή επαφή με ένα υγρό περιβάλλον (βροχή, λιωμένο νερό, υγρασία).
Προκειμένου η υγρασία να μην βλάψει τη μόνωση και, με τη σειρά της, να μην χάσει τα θερμικά της χαρακτηριστικά, είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσετε μόνωση ανθεκτική στην υγρασία, για παράδειγμα, το penoplex.

Ένα ανάλογο του penoplex - πολυστυρόλιο - έχει επίσης υψηλή αντοχή στην υγρασία (μια συγκριτική ανάλυση των θερμαντήρων δίνεται σε αυτό το άρθρο).

Όταν μονώνετε υπόγειο, χρησιμοποιούνται δύο μέθοδοι:

1. Εξωτερική μόνωση. Με αυτόν τον τύπο μόνωσης, προτιμάται η χρήση υλικού που δεν έχει απορρόφηση νερού. Το Penoplex έχει παρόμοιες ιδιότητες. Αυτή η εργασία μπορεί να γίνει με τα χέρια σας, χωρίς τη βοήθεια ειδικών. Επιπλέον, θα πρέπει να κάνετε μια καλή στεγανοποίηση της βάσης, για παράδειγμα, από υλικό στέγης ή να επεξεργαστείτε την επιφάνεια με μαστίχα ασφάλτου.

Σημείωση: ένα μεγάλο πλεονέκτημα της εξωτερικής μόνωσης είναι η παράταση της διάρκειας ζωής των υλικών προστατεύοντάς τα από ατμοσφαιρικές επιδράσεις.

2. Εσωτερική μόνωση. Η διαδικασία θέρμανσης είναι παρόμοια με τις ενέργειες της πρώτης μεθόδου. Η μόνη διαφορά είναι ότι ο πλίνθος επενδύεται στο εξωτερικό. Το πλεονέκτημα της εσωτερικής διακόσμησης είναι ότι:
   • υπάρχει προστασία από τα υπόγεια ύδατα.

   το μικροκλίμα βελτιώνεται.

Ωστόσο, υπάρχει επίσης ένα μειονέκτημα: η εμφάνιση συμπύκνωσης μεταξύ της μόνωσης και του τοίχου.

Μπορεί επίσης να σας ενδιαφέρει ένα άρθρο σχετικά με μόνωση τοίχου με ecowool. Και στο επόμενο άρθρο υπάρχουν πληροφορίες σχετικά με τους τύπους και τα χαρακτηριστικά του ορυκτού μαλλιού.

Τεχνολογία μόνωσης του υπογείου με penoplex

Πριν μονώσετε το υπόγειο με penoplex, είναι απαραίτητο να εκτελέσετε κάποια προπαρασκευαστική εργασία. Η εποικοδομητική αξιοπιστία της θερμικά μονωμένης επιφάνειας και η διατήρηση μιας άνετης θερμοκρασίας στον κάτω όροφο θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από την πληρότητα της εφαρμογής τους. Επιπλέον, πρέπει να δώσετε τη δέουσα προσοχή στην επιλογή των ποιοτικών υλικών και στην εγκατάσταση ενός προφίλ για μόνωση. Ας μιλήσουμε για τα πάντα με περισσότερες λεπτομέρειες.

Προπαρασκευαστικές εργασίες

Η προετοιμασία αποτελείται από διάφορα βήματα - καθαρισμός της επιφάνειας εργασίας και στεγανοποίηση. Το πρώτο βήμα είναι να σκάψετε μια τάφρο γύρω από τη δομή. Σκάβει σε βάθος 60 εκατοστών από τη βάση του σκυροδέματος. Οι επιφάνειες καθαρίζονται από σκόνη και συντρίμμια, επεξεργάζονται με αστάρι βαθιάς διείσδυσης.
Εάν υπάρχουν ανωμαλίες άνω των 2 εκατοστών, ισοσταθμίζονται με ένα διάλυμα. Μετά το σοβάτισμα και το κονίαμα, οι τοίχοι πρέπει να στεγνώσουν. Παρουσία μεγάλου αριθμού παρατυπιών, πραγματοποιείται ένας επιπλέον εκκινητής.

Στο επόμενο στάδιο, πραγματοποιείται στεγανοποίηση. Αρχικά, εφαρμόζεται μια μαστίχα με βάση την άσφαλτο, και στη συνέχεια τοποθετούνται θερμαινόμενα φύλλα τεχνο-νικόλης με επικάλυψη, οι σχηματισμένοι αρμοί επεξεργάζονται με μαστίχα. Μετά από αυτό, το τμήμα του υπογείου, το οποίο έρχεται σε επαφή με το έδαφος, καλύπτεται με διάλυμα που βασίζεται σε τσιμέντο, διογκωμένο άργιλο και άμμο και το πάνω μέρος του εδάφους μονώνεται απευθείας με penoplex.

Η επιλογή του πάχους των πλακών αφρού εξαρτάται από την κλιματική ζώνη στην οποία θα χρησιμοποιηθεί το υλικό. Για τη μεσαία λωρίδα, αρκούν τα προϊόντα 50 mm και για περιοχές με ψυχρότερο κλίμα, επιλέγεται παχύτερος αφρός. Τα θερμομονωτικά φύλλα κυμαίνονται από 20 έως 120 χιλιοστά σε πάχος.

Για την ευκολία της εγκατάστασης, καθώς και για να αποκλείσετε την εμφάνιση των λεγόμενων "κρύων γεφυρών", θα πρέπει να επιλέξετε αφρώδεις πλάκες με "κλειδαριά". Εκτός από τη βάση κόλλας, πρέπει να προσαρτηθεί επιπλέον σε 5 πείρους - τέσσερις κατά μήκος της περιμέτρου και μία στο κέντρο.

Για να αποφευχθεί η καταστροφή της δομής της μόνωσης, συνιστάται η χρήση κόλλας που δεν περιέχει διαλύτες · οι κόλλες με βάση το ακρυλικό είναι τέλειες. Για στερέωση, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αφρό πολυουρεθάνης, υγρά νύχια ή έτοιμα μείγματα ξηρής κόλλας.

Για την ολοκλήρωση των εργασιών, συνιστάται η χρήση ματιών από υαλοβάμβακα, αλλά με στρώμα γύψου άνω των 3 χιλιοστών, πρέπει να χρησιμοποιείται μεταλλικό προϊόν.

Εγκατάσταση μεταλλικού προφίλ

Η εγκατάσταση αφρωδών σανίδων ξεκινά με την εγκατάσταση ενός μεταλλικού σκελετού απαραίτητου για τη στερέωση των προϊόντων. Τα προφίλ αλουμινίου εγκαθίστανται σε ύψος 50 εκατοστά από το επίπεδο του εδάφους, προστατεύοντας έτσι τη μόνωση από την υγρασία. Οι οδηγοί τοποθετούνται κάθε 30 εκατοστά.
Υπάρχουν ορισμένοι κανόνες για την εγκατάσταση ενός τέτοιου προφίλ, η εφαρμογή του οποίου θα βοηθήσει στην απόκτηση υψηλής ποιότητας και ανθεκτικής δομής:

1. Οι μεταλλικοί οδηγοί πρέπει να είναι σταθεροί σε τουλάχιστον τρία σημεία. Αυτό θα αποκλείσει την παραμόρφωση του προφίλ από τις επιπτώσεις των ακραίων θερμοκρασιών.
2. Τα πηχάκια αλουμινίου στερεώνονται με πείρους.
3. Εάν η ανομοιογένεια είναι αρκετά μεγάλη, είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσετε ισοπέδωση.
4. Τα κενά μεταξύ των οδηγών και του τοίχου είναι γεμάτα με αφρό πολυουρεθάνης.
5. Κατά τη διάρκεια της εγκατάστασης, οι γωνιακές ράγες κόβονται με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργείται διάκενο τριών χιλιοστών στις αρθρώσεις, αυτό είναι απαραίτητο για την αποφυγή παραμόρφωσης της δομής.

Μετά την εγκατάσταση του προφίλ αλουμινίου, ξεκινούν τη διαδικασία εγκατάστασης πλακών αφρού.

Οδηγίες εγκατάστασης του Penoplex

Για να πραγματοποιήσετε υψηλής ποιότητας μόνωση του υπογείου με το penoplex με τα χέρια σας, υπάρχουν μερικά χαρακτηριστικά: η εργασία πρέπει να εκτελείται σε θερμοκρασία αέρα τουλάχιστον 5 βαθμούς Κελσίου.
Η συμμόρφωση με τις ακόλουθες οδηγίες μόνωσης είναι υποχρεωτική:

• Η επιφάνεια εργασίας καθαρίζεται, αφαιρείται και ασταρώνεται για τη βελτίωση της πρόσφυσης. Είναι επίσης απαραίτητο να κάνετε τρύπες για εξαερισμό.
• Στη συνέχεια, προετοιμάστε αφρώδεις πλάκες. Το υλικό είναι κομμένο ώστε να ταιριάζει με τη θέση του αγωγού, των υδραυλικών και άλλων σωλήνων.
• Εφαρμόζεται κόλλα (αφρός πολυουρεθάνης ή κόλλα) στην επιφάνεια των παρασκευασμένων προϊόντων σε ολόκληρη την περίμετρο της πλάκας. Η καλύτερη στερέωση παρέχεται από υγρά νύχια, αλλά αυτή η μέθοδος είναι αρκετά δαπανηρή.
• Η εγκατάσταση αφρωδών σανίδων ξεκινά από τη γωνία του σπιτιού. Αυτό είναι απαραίτητο για την ορθολογική χρήση και κοπή του υλικού. Μετά την εφαρμογή του μείγματος κόλλας, τα προϊόντα εφαρμόζονται σφιχτά στον τοίχο, αφού έχει κολλήσει η κόλλα, οι ραφές σφραγίζονται με στεγανωτικό.
• Η στερέωση θερμομονωτικών πλακών με πείρους χρησιμοποιείται μόνο στο έδαφος. Οι πείροι δεν χρησιμοποιούνται στο θεμέλιο, καθώς μπορούν να καταστρέψουν το στρώμα στεγανοποίησης.
  Για να διασφαλιστεί το μέγιστο αποτέλεσμα θερμομόνωσης, οι σανίδες αφρού τοποθετούνται σε δύο στρώσεις έτσι ώστε οι αρμοί του κάτω στρώματος να μην συμπίπτουν με τους αρμούς του άνω. Για παράδειγμα, κατά τον υπολογισμό της θερμομόνωσης με πάχος 10 εκατοστών, παίρνουν προϊόντα 5 εκατοστών και τα τοποθετούν σε δύο στρώσεις.
• Συνιστάται σε όλες τις αρθρώσεις των πλακών να κολληθούν με ταινία ασφάλτου, γεγονός που θα παρέχει επιπλέον μόνωση και θα βελτιώσει την ποιότητα της εγκατάστασης.
• Μετά την εγκατάσταση της γωνίας κλίσης με κόλλα, το ενισχυτικό πλέγμα κολλάται στην επιφάνεια των πλακών.
• Μετά την ξήρανση, όλα πρέπει να ασταρωθούν. Στη συνέχεια, εφαρμόζεται ένα στρώμα στόκου.

Υπάρχουν διαφωνίες μεταξύ ειδικών μόνωσης σχετικά με την τοποθέτηση αφρού σε δύο στρώσεις. Από τη μία πλευρά, αυτή η μέθοδος αυξάνει τη θερμομόνωση, προστατεύει καλύτερα το υπόγειο του κτιρίου από εξωτερικούς παράγοντες - θερμοκρασία, υγρασία, η οποία με τη σειρά της αυξάνει την άνεση στο εσωτερικό. Από την άλλη πλευρά, με διαφορετικές μετακινήσεις του εδάφους, υπάρχει πιθανότητα αποκόλλησης πλακών, η οποία θα συνεπάγεται τη συσσώρευση υγρασίας μέσα στα στρώματα, με αποτέλεσμα, η απώλεια θερμότητας να αυξάνεται, με την πάροδο του χρόνου, η δομή μπορεί να παραμορφωθεί και να καταρρεύσει. Όμως, όπως πολλοί κατασκευαστές διαβεβαιώνουν, με τη σωστή εγκατάσταση, την προσήλωση στην τεχνολογία, τη σωστή επιλογή του πάχους των φύλλων, ανάλογα με την κλιματική ζώνη του έργου, τέτοια ζημιά είναι απίθανη. Ως αποτέλεσμα, θα έχετε ένα αξιόπιστο δυνατό στρώμα.
Σημείωση! Δεδομένου ότι οι γωνίες του κτιρίου είναι πιο ευαίσθητες σε χαμηλές θερμοκρασίες, πρέπει να χρησιμοποιούνται πλάκες με πάχος 6 έως 10 εκατοστά σε αυτά τα μέρη.

Φινίρισμα της μονωμένης βάσης

Αυτό ολοκληρώνει τη μόνωση του υπογείου έξω με penoplex. Αυτό ακολουθείται από την ολοκλήρωση των εργασιών. Ως διακοσμητικά υλικά χρησιμοποιούνται επίστρωμα από τεχνητή ή φυσική πέτρα. Όταν τελειώσετε, είναι καλύτερα να εγκαταλείψετε διακοσμητικά πλακάκια και πυριτικά τούβλα, καθώς σε χαμηλές θερμοκρασίες περιβάλλοντος, μπορεί να σχηματιστούν σχισμές και ρωγμές στις άκρες.
Οι εργασίες αντιμετώπισης όχι μόνο δίνουν μια πιο αισθητική εμφάνιση στο κτίριο, αλλά προστατεύουν επίσης το θερμομονωτικό υλικό από εξωτερικές επιδράσεις, όπως υγρασία, πτώσεις θερμοκρασίας, υπεριώδη ακτινοβολία. Αλλά όταν βλέπεις το υπόγειο με πέτρα ή πλακάκι, δημιουργείται ένα πρόσθετο φορτίο, επομένως, η επιλογή του υλικού επένδυσης πρέπει να λαμβάνεται υπόψη στο στάδιο της εγκατάστασης ενός προφίλ για μόνωση.

Πώς να μονώσετε το ίδρυμα με το penoplex - δείτε το βίντεο:
Λόγω των υψηλών τεχνικών χαρακτηριστικών, της αντοχής στην υγρασία, της αντοχής και της αντοχής, το penoplex είναι ιδανικό για μόνωση υπόγειου. Σε αυτό το άρθρο, εξετάστηκαν τα χαρακτηριστικά της εγκατάστασης, η τεχνολογία εκτέλεσης εργασιών μόνωσης, καθώς και τα θετικά και αρνητικά χαρακτηριστικά του εξωθημένου αφρού πολυστυρολίου.

Προπαρασκευαστικές εργασίες

Έχοντας εξετάσει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα, θα εξετάσουμε τα στάδια της προπαρασκευαστικής εργασίας για εξωτερική μόνωση:

1. Γύρω από το σπίτι, επιλέγεται έδαφος, το βάθος του οποίου πρέπει να είναι ίσο με το βάθος του θεμελίου. Επιπλέον, για ευκολία εγκατάστασης, τραβιέται μια τάφρος πλάτους περίπου ενός μέτρου.

   

2. Η βάση καθαρίζεται από σκόνη και βρωμιά.
3. Εάν είναι απαραίτητο, η επιφάνεια της βάσης ισοπεδώνεται χρησιμοποιώντας ένα τσιμέντο μείγμα.



4. Στη συνέχεια, στεγανοποιείται με υλικό στέγης. Ωστόσο, μπορείτε να κάνετε με μια λιγότερο δαπανηρή μέθοδο, δηλαδή ένα αστάρι με ασφαλτική μαστίχα. Η μαστίχα εφαρμόζεται σε 2 στρώσεις, και η δεύτερη στρώση εφαρμόζεται μόνο αφού το πρώτο έχει πλήρως στερεοποιηθεί.

Θυμήσου: Μια πιο αξιόπιστη επιλογή θα ήταν να χρησιμοποιήσετε στεγανοποίηση βαθιάς διείσδυσης, όπως ένα διεισδυτικό.

Ζωγραφική

Μετά το στέγνωμα του στόκου, ζωγράφισα τις πέτρες με καφέ χρώμα με την προσθήκη λευκού χρώματος. Χρώσαμε την προεξέχουσα υφή με ελαφρύτερη σκιά και μετά από περίπου 5 λεπτά το τρίβω με ένα υγρό σφουγγάρι για να ομοιόμορφα το χρώμα και να δώσω στην πέτρα μια πιο φυσική εμφάνιση (φωτογραφία 2)

... Στεγνώθηκε. Καλύπτεται με βερνίκι σε δύο στρώσεις με ενδιάμεση ξήρανση.

Σχεδίασα τη γωνία κάτω από την οροφή με τον ίδιο τρόπο. (φωτογραφία Ζ)

... Μετά τη βαφή και το βερνίκι, μια τέτοια διακοσμητική πέτρα έγινε πολύ σκληρή και σε καμία περίπτωση δεν είναι κατώτερη από τα αντίστοιχα γύψου.

Εργασίες εγκατάστασης

Θερμική μόνωση της βάσης και πλίνθος με πλάκες Penoplex
Ξεκινώντας την εγκατάσταση του penoplex, χρειαζόμαστε τα ακόλουθα εργαλεία:

• πλαστικοί πείροι;
• γωνία κλίσης
• κατασκευή μαχαίρι?
• ένα σφυρί;
• οδοντωτή σπάτουλα.
• μυστρί (μυστρί);
• επίπεδο κτιρίου.

Είναι σημαντικό: τα υλικά και τα εργαλεία πρέπει να είναι υψηλής ποιότητας.

Το τελικό στάδιο

Συμπληρώθηκε το δεδομένο στυλ του δωματίου, διακοσμώντας τον απέναντι τοίχο με μια πέτρα από ένα μείγμα κόλλας πλακιδίων και στόκου εκκίνησης (1: 1), αραιωμένο με νερό μέχρι να γίνει ομαλό. Ζυμώστε καλά τη μάζα σε μικρές μερίδες. Η προηγουμένως προετοιμασμένη περιοχή καλύφθηκε με χώμα και ξηράνθηκε. Φορώντας γάντια, έβαλα ένα στρώμα διαλύματος περίπου 1 cm στον τοίχο με τα χέρια μου.

Τσαλακώσαμε ένα φύλλο χαρτιού και το περπάτησα πάνω από την περιοχή με τη λύση, μιμείται την υφή της πέτρας. Μετά από 20 λεπτά, σχεδίασα το περίγραμμα των λίθων με το στυλό ενός κουταλιού του γλυκού. Στεγνώθηκε. Αριστερά. Βαμμένο κατ 'αναλογία με ψαμμίτη penoplex (φωτογραφία 4)

.

* Το Penoplex (αφρός εξωθημένης πολυστερίνης) είναι ένα φιλικό προς το περιβάλλον θερμομονωτικό υλικό που δεν σαπίζει, με χαμηλή θερμική αγωγιμότητα, ελάχιστη απορρόφηση νερού και υψηλή αντοχή.

Εγκατάσταση τεχνητής πέτρας: η εμπειρία των επαγγελματιών

Η εγκατάσταση τεχνητής πέτρας είναι πολύ ευκολότερη αν τη συγκρίνετε με την τοποθέτηση φυσικής πέτρας.

Δεν απαιτεί σοβαρή σωματική προσπάθεια, ωστόσο, για να λειτουργεί η επένδυση για μεγάλο χρονικό διάστημα και δεν απαιτεί επισκευή, ορισμένες τεχνολογίες θα πρέπει να ακολουθούνται κατά την εγκατάσταση.

Η παραβίασή τους είναι γεμάτη με το γεγονός ότι η επιφάνεια θα είναι άνιση, αναισθητική, παραμορφωμένη μετά από λίγο και θα προκαλέσει άλλα δυσάρεστα φαινόμενα.

Τεχνητή πέτρα

Εφαρμόστε με μυστρί το αυτοκόλλητο στρώμα στο πίσω μέρος του στοιχείου επένδυσης για εγκατάσταση τοιχοποιίας πάχους 0,5-1 εκ. Το κονίαμα πρέπει να καλύπτει ολόκληρη την επιφάνεια.

Πιέστε σταθερά την επένδυση στον τοίχο. Για να έχετε την καλύτερη δυνατή εφαρμογή, μετακινήστε το απαλά από τη μία πλευρά στην άλλη. Η λύση μετά από έναν τέτοιο χειρισμό πρέπει να προεξέχει κατά μήκος των πλευρών του εγκατεστημένου στοιχείου.

Για απρόσκοπτη τοιχοποιία, δώστε ιδιαίτερη προσοχή στο γεγονός ότι οι ακραίες συνδέσεις των στοιχείων επένδυσης πρέπει να γεμίζονται με κονίαμα σε ένα λεπτό στρώμα.

Είναι απαραίτητο για αυτόΜ:

• καλύψτε πλήρως την πίσω πλευρά του στοιχείου επένδυσης με μια λύση έτσι ώστε όταν εγκαθίσταται κατά μήκος των άκρων να συμπιέζεται η περίσσεια.
• αφαιρέστε την περίσσεια κονιάματος με μυστρί αμέσως μετά την εγκατάσταση, αφήνοντας μόνο ένα λεπτό στρώμα από αυτό στα άκρα των πλακιδίων, επιπλέον, μπορείτε να εφαρμόσετε ένα λεπτό στρώμα κονιάματος στα άκρα χρησιμοποιώντας μια σακούλα γεμάτη με κονίαμα.

Κατά την εγκατάσταση της επένδυσης σε πολύ ξηρή επιφάνεια, καθώς και κατά την εγκατάσταση σε ζεστό και ξηρό καιρό, συνιστάται να προ-υγράνετε τα στοιχεία εγκατάστασης και την επιφάνεια βάσης με πινέλο ή σπρέι. Τοποθετήστε, όπως και σε άλλες καταστάσεις, από πάνω προς τα κάτω, σε μικρές περιοχές από 0,3 έως 0,6 τετραγωνικά μέτρα. Με αυτήν τη μέθοδο τοποθέτησης, λεκέδες κολλητικού διαλύματος δεν θα λεκιάσουν σχεδόν καθόλου τη διακοσμητική επιφάνεια.

Κέντημα

Ένα από τα πιο κρίσιμα στάδια της διακοσμητικής πέτρας είναι η ένταξη. Πραγματοποιώντας το, επιτύχετε μια ενδελεχή στεγανοποίηση της επιφάνειας. Αυτό θα αποτρέψει την υγρασία από την επένδυση. Έτσι, θα προστατεύσετε την επένδυση από ρωγμές στο κρύο και την καταστροφή όλων των τοιχοποιιών στο μέλλον.

Η σύνδεση γίνεται με πιστόλι σύριγγας. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε μια ειδική τσάντα (τσάντα), η οποία σας επιτρέπει να γεμίζετε τις ραφές με κονίαμα.

Δεν είναι δύσκολο να φτιάξετε μόνοι σας: αρκεί να κόψετε τη γωνία μιας μεσαίου μεγέθους πυκνής πλαστικής σακούλας έτσι ώστε η διάμετρος της εξόδου να είναι ελαφρώς μικρότερη από το πλάτος των ραφών, δηλαδή

κενά μεταξύ στοιχείων επένδυσης.

Γεμίστε τη σακούλα με το διάλυμα και, σιγά-σιγά τη συμπίεση μέσω της τρύπας, γεμίστε τις ραφές με αυτήν. Θα πρέπει να είστε εξαιρετικά προσεκτικοί και προσεκτικοί, καθώς η λύση δεν πρέπει να φτάσει στην επένδυση. Εάν συμβεί αυτό, το ρευστοκονίαμα πρέπει να αφαιρεθεί αμέσως από την πέτρινη επιφάνεια.

Αφού τεθεί το κονίαμα, εξομαλύνετε τις ενώσεις σύνδεσης πιέζοντας με σπάτουλα και μετά αφαιρέστε την περίσσεια. Μην επεξεργάζεστε τις ραφές αμέσως μετά την πλήρωσή τους. Το κονίαμα που δεν έχει ρυθμιστεί ακόμη θα αφήσει βρώμικα σημάδια στην επένδυση. Μπορείτε τελικά να καθαρίσετε την επιφάνεια με μια σκληρή, αλλά όχι μεταλλική βούρτσα.

Αδιάβροχο για προστασία

Απαιτείται η επεξεργασία της τοιχοποιίας με μια υδρόφοβη ένωση αφού στεγνώσει για ειδική προστασία. Χάρη στον υδατοαπωθητικό παράγοντα, σχηματίζεται μια σιλικόνη, ελαστική, διαπερατή από ατμούς μεμβράνη, η οποία προστατεύει πλήρως την πέτρα:

• από την έκθεση σε υγρασία και βρωμιά,
• όξινη βροχή
• η εμφάνιση της εξάνθησης,
• έκθεση σε ηλιακή ακτινοβολία,
• ζημιά στην πέτρα από μύκητες και μούχλα.

Τηρώντας όλους αυτούς τους κανόνες, μπορείτε να αποφύγετε δυσάρεστα λάθη κατά τη δημιουργία επιφανειών επένδυσης.