Do-it-yourself αντλία θερμότητας για θέρμανση στο σπίτι

Μια αντλία θερμότητας είναι ένα ενδιαφέρον πράγμα, αλλά ακριβό. Το κατά προσέγγιση κόστος εξοπλισμού + εξωτερικών συσκευών κυκλώματος είναι από 300 $ έως 1000 $ ανά 1 kW ισχύος. Γνωρίζοντας την «ευκολία» του ρωσικού λαού, είναι εύκολο να υποθέσουμε ότι περισσότερες από μία χειροκίνητες αντλίες θερμότητας λειτουργούν στην απεραντοσύνη της τεράστιας και ποικιλόμορφης πατρίδας μας. Τις περισσότερες φορές, υπάρχουν οικιακές συσκευές που κατασκευάστηκαν από "ψυγεία". Και αυτό είναι κατανοητό, επειδή η αντλία θερμότητας και ο καταψύκτης λειτουργούν σύμφωνα με την ίδια αρχή, είναι ακριβώς ότι το σύστημα των εγκαταστάσεων θέρμανσης επικεντρώνεται στη συλλογή θερμότητας, όχι στην απομάκρυνσή του και ο συμπιεστής χρησιμοποιείται με υψηλότερη ισχύ.

Διαβάστε για το πώς λειτουργεί εδώ.

Τι μπορεί να είναι πηγή θερμότητας για μια αντλία θερμότητας

Η θερμότητα για θέρμανση του δωματίου μπορεί να ληφθεί από τον αέρα έξω. Αλλά εδώ αναπόφευκτα θα προκύψουν δυσκολίες λειτουργίας: οι διακυμάνσεις της θερμοκρασίας, ακόμη και ο μέσος όρος ημερησίως, είναι πολύ μεγάλες, για να μην αναφέρουμε το γεγονός ότι η αντλία θερμότητας εμφανίζει κανονική απόδοση σε θερμοκρασίες άνω των 0ο C. Και πόσες περιοχές έχουμε μια τέτοια εικόνα το χειμώνα ; Την άνοιξη, και ακόμη και τότε όχι νωρίς, και όχι σε όλη την επικράτεια, και όχι όλη την ώρα.

Οποιοδήποτε περιβάλλον μπορεί να είναι πηγή θερμότητας για το θερμαινόμενο σπίτι με αντλία θερμότητας

Μια πηγή θερμότητας που βρίσκεται στο νερό φαίνεται πολύ πιο αποδεκτή. Εάν υπάρχει ένα ποτάμι κοντά, μια λίμνη ή μια λίμνη αξιοπρεπούς βάθους, είναι απλώς υπέροχο: μπορείτε απλά να πνίξετε τον αγωγό. Είναι σημαντικό μόνο οι ψαράδες με γαϊδούρια να μην ψαρεύουν εκεί.

Μια άλλη καλή επιλογή είναι ένα πηγάδι, αλλά υπάρχει πιθανότητα η στάθμη του νερού να πέσει και θα πρέπει να αναζητήσετε άλλη πηγή. Αλλά μέχρι στιγμής όλα είναι καλά, θα λειτουργήσει καλά: η μέση θερμοκρασία του νερού στους υπόγειους ορίζοντες είναι 5-7 oC. Αυτό είναι περισσότερο από αρκετό για τη λειτουργία της αντλίας θερμότητας.

Μπορεί να εκπλαγείτε, αλλά μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε το σύστημα αποχέτευσης - υπάρχουν θερμοκρασίες υψηλότερες από τις πηγές. Ο αγωγός μπορεί να τοποθετηθεί σε δεξαμενή ή πηγάδι, αλλά υπό την προϋπόθεση ότι καλύπτεται πάντα με νερό. Και ο σωλήνας θα πρέπει να είναι χημικά ανθεκτικός.

Ένας οριζόντιος υπόγειος συλλέκτης είναι μια εξαιρετικά επίπονη εργασία: θα χρειαστεί να αφαιρέσετε το έδαφος από μερικές εκατοντάδες τετραγωνικά μέτρα σε βάθος κάτω από το σημείο πήξης. Αυτοί είναι πολύ μεγάλοι τόμοι που δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνοι τους ή ακόμα και με έναν βοηθό. Και, όπως έχει δείξει η πρακτική, στις κλιματολογικές μας συνθήκες τέτοια συστήματα είναι αναποτελεσματικά: οι χειμώνες είναι πολύ σκληροί.

Με τους κατακόρυφους συλλέκτες, τα πράγματα δεν είναι καλύτερα - δύσκολα θα μπορείτε να κάνετε χωρίς διάτρηση εξοπλισμού. Ο αριθμός και το βάθος των φρεατίων εξαρτώνται από το έδαφος: το εύρος της πιθανής αφαίρεσης θερμότητας από ένα μέτρο ενός φρεατίου είναι πολύ μεγάλο. Από 25 W / m σε ξηρή θρυμματισμένη πέτρα και αμμώδες έδαφος, έως 80-85 W / m σε υγρή θρυμματισμένη πέτρα και αμμώδη εδάφη ή σε γρανίτη. Κατά συνέπεια, η διαφορά στο μήκος των φρεατίων είναι 3 φορές και περισσότερο.

Εδώ είναι ένα διάγραμμα θέρμανσης ενός σπιτιού με αντλία θερμότητας. Όταν χρησιμοποιείτε, όπως στο περιγραφόμενο παράδειγμα, δύο φρεάτια και ελλείψει κλειστού βρόχου, η απόσταση μεταξύ των δύο φρεατίων πρέπει να είναι τουλάχιστον 20 μέτρα. Και πρέπει να λάβετε υπόψη την κατεύθυνση της ροής έτσι ώστε το κρύο νερό από την αντλία να μην μειώνει τη θερμοκρασία στο πηγάδι "δότη"

Στο περιγραφόμενο παράδειγμα μιας σπιτικής αντλίας θερμότητας, η πηγή θερμότητας είναι ένα πηγάδι με καλό ρυθμό ροής νερού. Το νερό φτάνει τόσο γρήγορα που καλύπτει την κατανάλωση για οικιακές ανάγκες και είναι αρκετό για να μεταφέρει την απαιτούμενη ποσότητα θερμότητας (υπολογίστηκε ο απαιτούμενος ρυθμός ροής νερού και η αντλία επιλέχθηκε ανάλογα).Αλλά η πηγή θερμότητας για αυτήν την τροποποίηση μπορεί να είναι οποιαδήποτε από αυτές που περιγράφονται παραπάνω, εκτός από τον αέρα. Έχοντας αποφασίσει για την πηγή θερμότητας, θα είναι δυνατή η κατασκευή αντλίας θερμότητας για τη θέρμανση του σπιτιού.

Τύποι αντλιών θερμότητας

Για να καταλάβετε με σαφήνεια τι είναι μια αντλία θερμότητας, πρέπει να γνωρίζετε ποιος είναι ο φορέας θερμότητας για αυτό στο περίγραμμα της δομής του έξω και μέσα στο σπίτι. Αυτά τα ψυκτικά ταξινομούν αυτήν τη συσκευή.

Τύποι αντλιών θερμότητας

Η συσκευή λαμβάνει ενέργεια για τη λειτουργία της από τις ακόλουθες πηγές:

• νερό. Η πηγή μπορεί να είναι ένα σώμα νερού, κεντρική παροχή νερού ή ένα πηγάδι κ.λπ.
• έναυσμα;
• αέρας.

Στο εσωτερικό, η ενέργεια που λαμβάνεται με μια τέτοια συσκευή χρησιμοποιείται όχι μόνο για θέρμανση, αλλά και για κλιματισμό, καθώς και για θέρμανση νερού. Ο συνδυασμός διαφόρων λειτουργιών και στοιχείων που χρησιμοποιούνται καθιστούν δυνατή τη διαίρεση των αντλιών θερμότητας σε διάφορους τύπους, οι οποίοι περιλαμβάνουν:

• νερό-νερό;
• αέρας-νερό;
• χώμα-νερό.

Νερό-αέρα

Τα πιο αποτελεσματικά συστήματα θέρμανσης είναι συστήματα νερού-νερού. Αυτή η απόδοση οφείλεται στο γεγονός ότι η θερμοκρασία του νερού που χρησιμοποιείται, που βρίσκεται σε μεγάλα βάθη, είναι σταθερή και έχει μάλλον υψηλούς δείκτες. Για να αποκτήσουν ενέργεια από αυτόν τον τύπο πηγής, μπορούν να χρησιμοποιήσουν:

• πηγάδια και πηγάδια, με τη βοήθεια των οποίων αντλούνται υπόγεια ύδατα.
• ανοικτά υδάτινα σώματα, που περιλαμβάνουν ποτάμια και λίμνες ·
• λύματα που έχουν χρησιμοποιηθεί στη βιομηχανία για τεχνολογία.

Μια αντλία θερμότητας που χρησιμοποιεί ενέργεια που εξάγεται από μια δεξαμενή ανοιχτού τύπου θα απαιτεί το χαμηλότερο κόστος. Σε αυτήν την περίπτωση, θα πρέπει να τοποθετήσετε σωλήνες με ψυκτικό και να τους χαμηλώσετε στο νερό. Στην περίπτωση των υπόγειων υδάτων, χρησιμοποιείται μια πιο δαπανηρή κατασκευή, καθώς η εφαρμογή της είναι ήδη πιο δύσκολη. Για να πετάξετε νερό, πρέπει να φτιάξετε ένα πηγάδι. Αυτό το νερό θα περάσει από τον εναλλάκτη θερμότητας.

Κύκλωμα αέρα-νερού-αέρα ή αέρα

Μια αντλία θερμότητας αέρα-νερού συνδυάζει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Τα πλεονεκτήματα περιλαμβάνουν την περιττότητα στην ανάπτυξη πηγαδιών μεγάλου βάθους και εργασιών που σχετίζονται με τον καθαρισμό του εδάφους. Το μειονέκτημα αυτών των συσκευών είναι η χαμηλή ισχύς της κατά την ψυχρή περίοδο, η οποία επηρεάζει τη χαμηλότερη απόδοση μεταξύ άλλων μοντέλων. Για να χρησιμοποιήσετε αυτήν τη συσκευή, απαιτείται η τοποθέτηση του κατάλληλου εξοπλισμού στην οροφή του σπιτιού.

Αντλία θερμότητας πηγής αέρα

Το πλεονέκτημα αυτού του σχεδιασμού μπορεί να αποδοθεί στην ικανότητά του να επαναχρησιμοποιεί τη θερμότητα που αφήνει από τις εγκαταστάσεις, η οποία θερμαίνει την αντλία θερμότητας με τη μορφή καπνού, νερού ή αέρα. Το χειμώνα, απαιτείται εναλλακτική θέρμανση για την εξάλειψη της έλλειψης θερμότητας.

Υπόγεια νερά

Μια αντλία θερμότητας αυτού του τύπου είναι επίσης μια πολύ αποτελεσματική πηγή ενέργειας για θέρμανση. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η θερμότητα που λαμβάνεται από το έδαφος σε βάθος 5 μέτρων έχει σταθερές τιμές θερμοκρασίας και δεν επηρεάζεται από αλλαγές στις καιρικές συνθήκες στην επιφάνεια της γης. Στο εξωτερικό κύκλωμα, το ψυκτικό είναι μια ειδική ασφαλής σύνθεση που ονομάζεται άλμη, η οποία είναι ασφαλής από περιβαλλοντική άποψη.

Το εξωτερικό κύκλωμα που χρησιμοποιείται για αυτόν τον τύπο αντλίας θερμότητας μπορεί να είναι οριζόντιο ή κατακόρυφο.

Οι σωλήνες που χρησιμοποιούνται για αυτό το σύστημα πρέπει να είναι πλαστικοί. Η οριζόντια εκτέλεση απαιτεί μεγάλη έκταση. Αφού τοποθετηθούν οι σωλήνες κάτω από το έδαφος, αυτό το οικόπεδο δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για γεωργικές ανάγκες.

Επιτρέπεται η καλλιέργεια γκαζόν ή φυτών της ίδιας ηλικίας. Για κάθετη εκτέλεση, θα χρειαστεί να αναπτυχθούν αρκετά πηγάδια, το βάθος των οποίων κυμαίνεται από 50 έως 150 μέτρα, καθώς σε τέτοιο βάθος το έδαφος έχει σταθερή και υψηλή θερμοκρασία. Μια τέτοια συσκευή ονομάζεται γεωθερμική αντλία.Για τη μεταφορά ενέργειας από τέτοια βάθη, χρησιμοποιούνται ειδικοί ανιχνευτές.

Πώς λειτουργεί η αντλία θερμότητας

Το περιβάλλον γύρω μας, σε θερμοκρασίες άνω του ενός βαθμού, έχει μια ορισμένη ποσότητα ενέργειας. Με τη βοήθεια μιας αντλίας θερμότητας, αυτή η ενέργεια μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Η αρχή της λειτουργίας του βασίζεται στη μεταφορά θερμότητας από πηγή χαμηλού δυναμικού με θερμική ενέργεια σε φορέα θερμότητας, η θερμοκρασία του οποίου είναι πολύ υψηλότερη.

Πώς λειτουργεί η αντλία θερμότητας

Αυτό εφαρμόζεται ως εξής:

1. Το ψυκτικό εισέρχεται στον αγωγό που βρίσκεται στο έδαφος. Θερμαίνει μερικούς βαθμούς.
2. Μετά από αυτό, το ψυκτικό που έχει περάσει στον εξατμιστή μεταφέρει στο εσωτερικό κύκλωμα την ενέργεια που συλλέχθηκε στον εξατμιστή.
3. Το εξωτερικό κύκλωμα περιέχει το ψυκτικό, το οποίο μετατρέπεται σε αέριο αφού θερμανθεί στον εναλλάκτη θερμότητας.
4. Για να αυξηθεί η θερμοκρασία αυτού του ψυκτικού, μπαίνει στον συμπιεστή για συμπίεση σε υψηλή πίεση.
5. Το ήδη θερμαινόμενο ψυκτικό αέριο εισέρχεται στον συμπυκνωτή, ο οποίος με τη σειρά του εκπέμπει θερμότητα στο ψυκτικό στο σύστημα θέρμανσης του δωματίου.
6. Μετά το τέλος του κύκλου, το ψυκτικό που έχει χάσει θερμότητα μετατρέπεται σε υγρή κατάσταση και επιστρέφει στην αρχική του θέση.

Οι ψυκτικές μονάδες λειτουργούν με παρόμοια αρχή. Επομένως, αντλίες θερμότητας μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη συμπύκνωση αέρα σε ζεστό καιρό χρόνια (χωριστά συστήματα), όπως και από το ψυγείο.

Από την εμπειρία λειτουργίας μιας αντλίας θερμότητας do-it-yourself

Όπως έχει δείξει η πρακτική, η απόδοση της επιλογής που παρουσιάζεται είναι χαμηλή: 2,6-2,8 kW. Δεν χρειάζεται να μιλάμε για την υψηλή απόδοση αυτής της αντλίας θερμότητας: σε μια έκταση 60 m2 στους -5 oC σε εξωτερικούς χώρους, η ίδια διατηρεί + 17oC. Αλλά το σύστημα θεωρήθηκε και εγκαταστάθηκε κάτω από το λέβητα - καλοριφέρ, σε θερμοκρασία εισόδου + 45oC, απλά δεν μπορεί να δώσει περισσότερα. Το σύστημα στο σπίτι λειτούργησε παλιά και ο αριθμός των θερμαντικών σωμάτων δεν αυξήθηκε, αλλά μέχρι στιγμής στο κρύο θερμάνθηκαν από μια σόμπα.

Εάν προστεθεί ένας αναγεννητικός εναλλάκτης θερμότητας στη δομή, αυτό θα αυξήσει την απόδοση κατά 10-15%. Δεδομένου ότι το κόστος είναι χαμηλό, μπορείτε να το κάνετε. Θα χρειαστείτε δύο χαλκοσωλήνες 1,5 μέτρα ο καθένας. Ένα με διάμετρο 22 mm, το δεύτερο - 10 mm. Ένας αγωγός 4 πυρήνων (μήκος 3-4 μέτρα, διάμετρος 4 mm) τυλίγεται σε ένα λεπτότερο για να αυξήσει την περιοχή ανταλλαγής θερμότητας, τα άκρα του συγκολλούνται στον σωλήνα έτσι ώστε να μην ξεκουραστούν. Ο σωλήνας τυλίγματος σύρματος εισάγεται απαλά στον σωλήνα μεγαλύτερης διαμέτρου. Πρέπει να εγκατασταθεί μεταξύ του συμπιεστή και του εξατμιστή. Η βελτίωση είναι ασήμαντη, αλλά αυξάνει σημαντικά την αποδοτικότητα. Είναι αλήθεια, υπό ορισμένες συνθήκες, δεν είναι ασφαλές: το θερμό φρέον μπορεί να εισέλθει στον συμπιεστή, κάτι που θα οδηγήσει σε αστοχία του.

Βελτίωση του κυκλώματος: μπορείτε να προσθέσετε έναν αναγεννητικό εναλλάκτη θερμότητας, ο οποίος θα αυξήσει την παραγωγικότητα κατά περίπου 15-20%

Η δεύτερη επιλογή για αύξηση της απόδοσης, ασφαλέστερη και όχι λιγότερο αποτελεσματική, είναι η δημιουργία ενός επιπλέον εναλλάκτη θερμότητας για θέρμανση νερού ή γλυκόλης.

Τι να προσέξετε εάν αποφασίσετε να φτιάξετε τη δική σας αντλία θερμότητας. Υπάρχουν μερικά πράγματα που μπορούν να μάθουν μόνο από την εμπειρία:

• Τα αρχικά ρεύματα αυτής της συγκεκριμένης εγκατάστασης ήταν πολύ αξιοπρεπή. Δεν υπήρχαν πάντα αρκετοί πόροι δικτύου για την εκτέλεση της εγκατάστασης. Επομένως, εάν κάνετε μια σοβαρή εγκατάσταση, είναι καλύτερα να πάρετε έναν τριφασικό συμπιεστή και να παρέχετε μια τριφασική είσοδο, αντίστοιχα. Ναι, όχι φθηνό, αλλά για μια σταθερή εκκίνηση ενός μονοφασικού συμπιεστή, απαιτείται ένας ηλεκτρονικός σταθεροποιητής αξιοπρεπούς ισχύος, ο οποίος δεν μπορεί να ονομαστεί ούτε φθηνός.
• Μια αντλία θερμότητας σε ένα τελικό σύστημα καλοριφέρ δεν θα δώσει μια κανονική θερμοκρασία δωματίου. Έχουν σχεδιαστεί για διαφορετική θερμοκρασία ψυκτικού, την οποία αυτές οι εγκαταστάσεις, ειδικά οικιακές, σπάνια μπορούν να δώσουν.Επομένως, είτε αναβαθμίστε το σύστημα (προσθέτοντας τουλάχιστον τον ίδιο αριθμό τμημάτων καλοριφέρ) ή εγκαταστήστε δάπεδα νερού.
• Εάν υπάρχουν τρεις δακτύλιοι νερού σε ένα πηγάδι, αυτό δεν σημαίνει ότι έχει μεγάλη χρέωση. Πρέπει να ξέρετε πόσο νερό μπορεί να δώσει με τη συνεχή επιλογή του.

Η αρχή της λειτουργίας της αντλίας θερμότητας

Η ιδιαιτερότητα των αντλιών θερμότητας είναι ότι λειτουργούν από φυσικές πηγές ενέργειας. Η αντλία δεν χρειάζεται ντίζελ, ηλεκτρικό ρεύμα ή στερεά καύσιμα για την απελευθέρωση θερμικής ενέργειας.
Η πηγή ενέργειας είναι το νερό, η ατμόσφαιρα και το έδαφος. Οι αντλίες δεν παράγουν θερμότητα, αλλά απλώς τη μεταφέρουν στο κτίριο. Αυτό χρησιμοποιεί μικρή ποσότητα ηλεκτρικής ενέργειας.

Για να παράσχετε θερμότητα σε ένα σπίτι, χρειάζεστε μόνο αντλία θερμότητας και πηγή θερμότητας. Η αρχή λειτουργίας του συστήματος μοιάζει με εκείνη ενός συμβατικού ψυγείου, αντίθετα. Σε αυτήν την περίπτωση, η θερμότητα λαμβάνεται από το εξωτερικό και προωθείται στο σπίτι.

Ένα σημαντικό σημείο: Το κύριο στοιχείο σε ένα εναλλακτικό σύστημα θέρμανσης είναι ακριβώς η αντλία θερμότητας, επομένως, η κατασκευή της πρέπει να προσεγγιστεί πολύ προσεκτικά.
Η αντλία αποτελείται από τα ακόλουθα στοιχεία:

Χαρακτηριστικά της αντλίας θερμότητας αέρα-αέρα:

• συμπιεστής, που είναι ένα ενδιάμεσο στοιχείο του συστήματος.
• αποστακτήρας. Η μεταφορά ενέργειας χαμηλού δυναμικού λαμβάνει χώρα σε αυτήν.
• μια βαλβίδα πεταλούδας μέσω της οποίας το ψυκτικό (freon) επιστρέφει στον εξατμιστή ·
• συμπυκνωτής, όπου το φρέον ψύχεται και απελευθερώνεται θερμική ενέργεια.

Η αντλία λειτουργεί σύμφωνα με μια συγκεκριμένη αρχή. Μοιάζει με αυτό:

Η αρχή της λειτουργίας της αντλίας θερμότητας. (Κάντε κλικ για μεγέθυνση)

1. Η θερμότητα χαμηλής ποιότητας, η οποία απελευθερώνεται από εξωτερικές πηγές ενέργειας, μεταφέρεται μέσω σωλήνων στον εξατμιστή - στο πρώτο στοιχείο του σχεδιασμού της αντλίας. Η θερμότητα μεταφέρεται από θερμικούς φορείς που είναι σε θέση να αντέχουν σε χαμηλές θερμοκρασίες και να μην παγώνουν ταυτόχρονα.
2. Εδώ η θερμότητα μεταφέρεται στο ψυκτικό, το οποίο κυκλοφορεί σε κλειστό βρόχο του συστήματος. Το Freon χρησιμοποιείται συχνά ως ψυκτικό.
3. Στον συμπιεστή, η υψηλή πίεση δρα στο freon, το οποίο αυξάνει σημαντικά τη θερμοκρασία του.
4. Στο επόμενο στάδιο, το ψυκτικό εισέρχεται στον συμπυκνωτή, όπου η θερμότητα μεταφέρεται στο κύκλωμα του συστήματος θέρμανσης. Ως αποτέλεσμα, η θερμότητα μπαίνει στο δωμάτιο και το φρέον, όταν κρυώσει, επιστρέφει σε υγρή κατάσταση.
5. Μέσω της βαλβίδας μείωσης πίεσης, το freon επιστρέφει στον εξατμιστή, όπου η διαδικασία επαναλαμβάνεται.

Με βάση την αρχή της λειτουργίας της αντλίας, η ηλεκτρική ενέργεια καταναλώνεται μόνο για τη λειτουργία του συμπιεστή. Ως αποτέλεσμα, αυτό καθιστά την αντλία θερμότητας τον πιο οικονομικό τρόπο μεταφοράς θερμότητας.

Μπορεί να σας ενδιαφέρει ένα άρθρο σχετικά με τα χαρακτηριστικά των αντλιών θερμότητας για θέρμανση στο σπίτι. Μπορείτε να μελετήσετε μια λεπτομερή ταξινόμηση των αντλιών θερμότητας σε αυτό το άρθρο.

Αποτελέσματα

Αναμφίβολα, το κόστος μιας αντλίας θερμότητας από ένα κλιματιστικό είναι αρκετές φορές χαμηλότερο από τις έτοιμες εργοστασιακές επιλογές, ακόμη και εκείνες που κατασκευάζονται στην Κίνα. Αλλά υπάρχουν πολλές αποχρώσεις εδώ: πρέπει να προσέχετε την πηγή και την ποσότητα της παρεχόμενης θερμότητας, να υπολογίσετε σωστά το μήκος των εναλλάκτη θερμότητας (πηνία), να εγκαταστήσετε αυτοματισμό, να παρέχετε εγγυημένη ισχύ κ.λπ. Αλλά αν είστε σε θέση να λύσετε αυτά τα προβλήματα, τότε είναι αναμφίβολα ωφέλιμο. Ας σας δώσουμε κάποιες συμβουλές: τον πρώτο χρόνο είναι πολύ επιθυμητό να υπάρχει εφεδρική θέρμανση και δοκιμές και δοκιμαστική λειτουργία, είναι καλύτερο να πραγματοποιηθεί το καλοκαίρι, έτσι ώστε να υπάρχει χρόνος για την αναθεώρηση της μονάδας πριν από την έναρξη της εποχής θέρμανσης.

Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα των αντλιών θερμότητας

Στα συν χρήση συστημάτων θέρμανσης με βάση τη χρήση αντλιών θερμότητας μπορεί να αποδοθεί το ακόλουθο:

• Κερδοφορία κατά τη λειτουργία?
• Περιβαλλοντική ασφάλεια εγκαταστάσεων;
• Πυρασφάλεια εγκαταστάσεων;
• Λειτουργική αξιοπιστία;
• Αυτονομία της εργασίας.

Τα μειονεκτήματα περιλαμβάνουν:

• Υψηλή τιμή;
• Η πολυπλοκότητα ολόκληρου του συγκροτήματος έργων.
• Η ανάγκη για σημαντικές επισκευές μετά τη λήξη της διάρκειας ζωής, που σχετίζεται με σημαντικές σημαντικές επενδύσεις.