Θέρμανση ατμού σε ιδιωτική κατοικία: η αρχή του συστήματος και ανάλυση πιθανών σχεδίων υλοποίησης

Εδώ θα μάθετε:

• Τι είναι ο φούρνος κυκλώματος νερού
• Κάνοντας μια σόμπα με τα χέρια σας
• Κάνουμε ένα πηνίο
• Πώς να φτιάξετε έναν φούρνο από τούβλα
• Παραγωγή μεταλλικού κλιβάνου
• Ορισμένες προτάσεις

Τα συστήματα θέρμανσης με ζεστό νερό συνεχίζουν να κατέχουν την ηγετική θέση. Παρά κάποια δυσκολία στην εγκατάσταση, εξασφαλίζουν αδιάκοπη παροχή θερμότητας σε θερμαινόμενους χώρους, λαμβάνοντας θερμική ενέργεια από λέβητες αερίου... Εάν δεν υπάρχει αέριο στο σπίτι, τα συστήματα τροφοδοτούνται από εναλλακτικές πηγές θερμότητας. ΣΕ Σε αυτήν την κριτική, θα εξετάσουμε πώς να οργανώσουμε τη θέρμανση νερού σε μια ιδιωτική κατοικία από μια ξυλόσομπα - σε ορισμένες περιπτώσεις, τέτοιες σόμπες γίνονται η φθηνότερη επιλογή θέρμανσης.

Γιατί να επιλέξετε θέρμανση με ατμό;

Πρέπει να παραδεχτούμε ότι τα συστήματα θέρμανσης με ατμό δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως πολύ δημοφιλή. Αυτή η θέρμανση είναι μάλλον σπάνια. Ας ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά του.

Το πρώτο, αναμφίβολα, περιλαμβάνει:

• Απόδοση συστήματος θέρμανσης. Είναι τόσο υψηλό που ένας μικρός αριθμός καλοριφέρ είναι αρκετός για τη θέρμανση των χώρων, και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορείτε να το κάνετε χωρίς αυτά: θα υπάρχουν αρκετοί σωλήνες.
• Χαμηλή αδράνεια συστήματος, λόγω του οποίου το κύκλωμα θέρμανσης θερμαίνεται πολύ γρήγορα. Κυριολεκτικά λίγα λεπτά μετά την εκκίνηση του λέβητα, η ζεστασιά αρχίζει να γίνεται αισθητή στα δωμάτια.
• Δεν υπάρχει σχεδόν καμία απώλεια θερμότητας στο σύστημα, γεγονός που το καθιστά πολύ οικονομικό σε σύγκριση με άλλα.
• Δυνατότητα σπάνιας χρήσης, καθώς λόγω της μικρής ποσότητας νερού στους σωλήνες, το σύστημα δεν ξεπαγώνει. Εναλλακτικά, μπορεί να εγκατασταθεί σε εξοχικές κατοικίες, όπου προέρχονται από καιρό σε καιρό.

Το κύριο πλεονέκτημα της θέρμανσης με ατμό θεωρείται η αποτελεσματικότητά του. Το αρχικό κόστος για τη διευθέτησή του είναι αρκετά μέτριο · κατά τη διαδικασία λειτουργίας, απαιτεί σχετικά μικρές επενδύσεις.

Ωστόσο, ακόμη και με τόσα πολλά πλεονεκτήματα, τα μειονεκτήματα του συστήματος είναι πολύ σημαντικά. Συνδέονται κυρίως με το γεγονός ότι υδρατμοί χρησιμοποιείται ως φορέας θερμότητας, η θερμοκρασία του οποίου είναι πολύ υψηλή.

Η συμπύκνωση υδρατμών συμβαίνει μέσα σε ένα ψυγείο θέρμανσης ατμού. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, απελευθερώνεται μεγάλη ποσότητα θερμικής ενέργειας, η οποία εξηγεί την υψηλή απόδοση του συστήματος.

Χάρη σε αυτό, όλα τα στοιχεία του συστήματος θερμαίνονται στους 100 ° C και ακόμη υψηλότερα. Είναι σαφές ότι οποιαδήποτε τυχαία επαφή μαζί τους θα προκαλέσει εγκαύματα. Επομένως, όλα τα καλοριφέρ, οι σωλήνες και άλλα δομικά μέρη πρέπει να είναι κλειστά. Ειδικά αν υπάρχουν παιδιά στο σπίτι.

Η υψηλή θερμοκρασία των θερμαντικών σωμάτων και των σωλήνων προκαλεί ενεργή κυκλοφορία του αέρα στο δωμάτιο, κάτι που είναι αρκετά άβολο και μερικές φορές επικίνδυνο, για παράδειγμα, σε περίπτωση αλλεργικής αντίδρασης στη σκόνη.

Όταν χρησιμοποιείτε θέρμανση με ατμό, ο αέρας στα δωμάτια γίνεται πολύ ξηρός. Είναι στεγνό με θερμούς σωλήνες και καλοριφέρ. Αυτό απαιτεί επιπλέον χρήση υγραντήρων.

Δεν μπορούν όλα τα υλικά φινιρίσματος, τα οποία χρησιμοποιούνται για τη διακόσμηση δωματίων που θερμαίνονται με αυτόν τον τρόπο, να αντέχουν κοντά σε θερμά καλοριφέρ και σωλήνες. Επομένως, η επιλογή τους είναι πολύ περιορισμένη.

Η πιο αποδεκτή επιλογή σε αυτήν την περίπτωση είναι το τσιμέντο με βαφή ανθεκτικό στη θερμότητα. Όλα τα άλλα είναι αμφισβητήσιμα. Η θέρμανση με ατμό έχει ένα άλλο μειονέκτημα που επηρεάζει την άνεση εκείνων που ζουν στο σπίτι: τον θόρυβο που παράγει ατμός μέσω των σωλήνων.

Τα πιο σημαντικά μειονεκτήματα περιλαμβάνουν την κακή δυνατότητα ελέγχου του συστήματος.Η μεταφορά θερμότητας της δομής είναι σχεδόν αδύνατο να ελεγχθεί, γεγονός που οδηγεί σε υπερθέρμανση των χώρων.

Η θέρμανση με ατμό είναι ένα δυνητικά επικίνδυνο σύστημα, επομένως η επιλογή του εξοπλισμού πρέπει να αντιμετωπίζεται με υπευθυνότητα. Οι σωλήνες για το σύστημα πρέπει να είναι κατασκευασμένοι μόνο από μέταλλο.

Υπάρχουν λύσεις. Το πρώτο είναι η εγκατάσταση αυτοματισμού, ο οποίος θα ενεργοποιήσει το λέβητα όταν κρυώσει ο χώρος. Σε αυτήν την περίπτωση, όσοι ζουν στο σπίτι θα είναι αρκετά άβολα από τις συνεχείς διακυμάνσεις της θερμοκρασίας.

Μια πιο «ήπια», αλλά χρονοβόρα μέθοδος είναι η διάταξη πολλών παράλληλων κλάδων που θα πρέπει να ξεκινήσουν όπως απαιτείται.

Το κύριο μειονέκτημα της θέρμανσης με ατμό, λόγω του οποίου χρησιμοποιείται ελάχιστα, είναι ο αυξημένος κίνδυνος έκτακτης ανάγκης. Πρέπει να καταλάβετε ότι όταν εμφανιστεί μια ριπή από σωλήνα ή καλοριφέρ, ο καυτός ατμός θα εξαφανιστεί υπό πίεση, κάτι που είναι εξαιρετικά επικίνδυνο.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τέτοια συστήματα απαγορεύονται πλέον σε πολυκατοικίες και χρησιμοποιούνται λιγότερο συχνά στην παραγωγή. Σε ιδιωτικές κατοικίες, ωστόσο, μπορούν να κανονιστούν υπό την προσωπική ευθύνη του ιδιοκτήτη.

Τι είναι ο φούρνος κυκλώματος νερού

Μια παραδοσιακή ξυλόσομπα έχει εξαιρετικά απλό σχεδιασμό - περιέχει ένα θάλαμο καύσης με πόρτα φόρτωσης, ένα ταψί με φυσητήρα και μια καμινάδα. Αποδεικνύεται ένα είδος σόμπας, που διακρίνεται από την απλότητά του. Αλλά αυτή η απλότητα στερεί τη σόμπα από την ικανότητα θέρμανσης πολλών δωματίων ταυτόχρονα. Αυτό το μειονέκτημα εξαλείφεται μέσω ενός κυκλώματος νερού. Ως αποτέλεσμα, έχουμε μια συναρμολόγηση που αποτελείται από τα ακόλουθα μέρη:

• Firebox - καυσόξυλα, άνθρακας και άλλοι τύποι στερεών καυσίμων φορτώνονται εδώ.
• Τέφρα - τέφρα που σχηματίζεται κατά την καύση χύνεται σε αυτό.
• Καμινάδα - μέσω αυτής, τα προϊόντα καύσης αποστέλλονται στην ατμόσφαιρα.
• Ένα πηνίο θέρμανσης σόμπας είναι ένας εναλλάκτης θερμότητας μέσω του οποίου κυκλοφορεί ένα ψυκτικό.

Είναι το πηνίο που είναι ο πιο σημαντικός κρίκος εδώ, επειδή είναι υπεύθυνος για τη μεταφορά θερμότητας στο σύστημα θέρμανσης.

Εξετάστε τα κύρια πλεονεκτήματα της θέρμανσης του νερού με μια ξυλόσομπα:

Η επιλογή του καυσόξυλου πρέπει να προσεγγιστεί πολύ προσεκτικά, διότι εξαρτάται από την απόδοση της σόμπας.

• Η δυνατότητα αυτοσυναρμολόγησης της σόμπας - τίποτα δεν σας εμποδίζει να το συναρμολογήσετε με τα χέρια σας, εστιάζοντας στα σχέδια και τις παραγγελίες.
• Χαμηλό κόστος για τη συντήρηση του συστήματος σε κατάσταση λειτουργίας - η φθηνή τιμή του καυσόξυλου επηρεάζει.
• Διαθεσιμότητα καυσίμων - το καυσόξυλο μπορεί να αγοραστεί ή να τεμαχιστεί μόνοι σας.

Στην τελευταία περίπτωση, έχουμε σχεδόν δωρεάν θέρμανση νερού με δωρεάν καυσόξυλα. Υπάρχουν όμως και μειονεκτήματα:

• Η ανάγκη τακτικού καθαρισμού της σόμπας για θέρμανση νερού - χρειάζεται αφαίρεση τέφρας.
• Η ανάγκη αποθήκευσης μεγάλης ποσότητας καυσόξυλων - γι 'αυτό θα πρέπει να χτίσετε μια ξυλεία.
• Χαμηλή απόδοση - σπάνια υπερβαίνει το 80%, αν και ορισμένα εργοστασιακά μοντέλα έχουν καλή απόδοση, φτάνοντας ή και υπερβαίνοντας το 90%.

Επιπλέον, για να διατηρηθεί η λειτουργικότητα της θέρμανσης νερού, η σόμπα πρέπει να τροφοδοτείται συνεχώς με ξύλο. Είναι οι συχνές προσεγγίσεις για τη φόρτωση του επόμενου τμήματος των αρχείων καταγραφής που είναι το κύριο μειονέκτημα. Αλλά αυτό το μειονέκτημα εξουδετερώνεται από το σχήμα καύσης πυρόλυσης.

Η τέφρα που σχηματίζεται κατά την καύση του καυσόξυλου συνιστάται να χρησιμοποιείται ως λίπασμα για τη σίτιση λουλουδιών και καλλιεργειών.

Η αρχή της λειτουργίας ενός συστήματος θέρμανσης νερού με σόμπα ξύλου είναι άσχημο απλό - το ξύλο καύσης εκπέμπει θερμική ενέργεια που απορροφάται από τον εναλλάκτη θερμότητας. Από εκεί, η θερμότητα αποστέλλεται στα καλοριφέρ που είναι εγκατεστημένα στα δωμάτια. Ένα θερμόμετρο τοποθετείται στο σύστημα για τον έλεγχο της θερμοκρασίας. Η κυκλοφορία του ψυκτικού μπορεί να είναι φυσική ή αναγκαστική (χρησιμοποιώντας αντλία κυκλοφορίας).

Η θέρμανση νερού φυσικής κυκλοφορίας είναι κατάλληλη για θέρμανση μικρών νοικοκυριών.Διακρίνεται από την απλότητα και την απουσία περιττών δαπανών εγκατάστασης. Εάν το σπίτι είναι μεγάλο, εφαρμόζεται ένα σχέδιο με αναγκαστική κυκλοφορία - μετά την ξυλόσομπα, μια αντλία κυκλοφορίας εγκαθίσταται στο σύστημα, η οποία οδηγεί νερό μέσω του συστήματος. Η θέρμανση νερού σόμπας μπορεί να είναι ανοιχτή ή κλειστή - στην τελευταία περίπτωση, το κύκλωμα είναι σφραγισμένο, για να αντισταθμίσει την επέκταση του ψυκτικού, ενσωματώνεται μια ειδική δεξαμενή μεμβράνης.

Τα κύρια στοιχεία του συστήματος ατμού

Το σύστημα ατμού περιλαμβάνει πολλά απαιτούμενα στοιχεία. Ας εξετάσουμε καθένα από αυτά με περισσότερες λεπτομέρειες.

Ο λέβητας ατμού είναι η καρδιά του συστήματος

Η κύρια λειτουργία του θερμαντήρα είναι να μετατρέψει το νερό σε ατμό, ο οποίος στη συνέχεια εισέρχεται στον αγωγό. Τα κύρια δομικά στοιχεία της συσκευής είναι πολλαπλές, τύμπανο και αγωγοί.

Επιπλέον, υπάρχει ένα δοχείο με νερό, το οποίο ονομάζεται υδατικός χώρος. Σχηματίζεται ένας ατμός πάνω από αυτόν κατά τη λειτουργία της συσκευής. Διαχωρίζονται από τον λεγόμενο καθρέφτη εξάτμισης.

Η εικόνα δείχνει σχηματικά μία από τις ποικιλίες ενός οικιακού λέβητα ατμού

Μέσα στον ατμό, μπορεί να εγκατασταθεί πρόσθετος εξοπλισμός για τον διαχωρισμό του ατμού. Η λειτουργία του λέβητα βασίζεται στην αρχή της ανταλλαγής θερμότητας καυσαερίων, νερού και ατμού.

Υπάρχουν δύο τύποι συσκευών θέρμανσης ατμού: σωλήνας πυρκαγιάς και σωλήνας νερού. Στην πρώτη περίπτωση, τα θερμαινόμενα αέρια κινούνται μέσα στον αγωγό που τοποθετείται μέσα στο δοχείο με νερό.

Εκπέμπουν θερμότητα στο υγρό, το οποίο φτάνει σε κατάσταση βρασμού. Οι ποικιλίες σωλήνων νερού λειτουργούν λίγο διαφορετικά. Εδώ, το νερό ρέει μέσω σωλήνων που τοποθετούνται μέσα στον θάλαμο καυσαερίων. Ζεσταίνει και βράζει.

Το νερό και ο ατμός μέσα στο λέβητα μπορούν να κινηθούν είτε αναγκαστικά είτε φυσικά. Στην πρώτη περίπτωση, μια αντλία περιλαμβάνεται στο σχεδιασμό, στη δεύτερη, χρησιμοποιείται η διαφορά πυκνότητας μεταξύ νερού και ατμού.

Όλοι οι τύποι λεβήτων ατμού χρησιμοποιούν περίπου την ίδια αρχή μετατροπής του νερού σε ατμό:

1. Το παρασκευασμένο υγρό παρέχεται σε δεξαμενή που βρίσκεται στο πάνω μέρος του λέβητα.
2. Από εδώ, το νερό ρέει μέσω σωλήνων στον συλλέκτη.
3. Το υγρό από τον συλλέκτη ανεβαίνει στο άνω τύμπανο, ενώ διέρχεται από τη ζώνη θέρμανσης.
4. Ως αποτέλεσμα της θέρμανσης, σχηματίζεται ατμός μέσα στο σωλήνα με νερό, που ανεβαίνει.
5. Ο ατμός, εάν είναι απαραίτητο, διέρχεται από έναν διαχωριστή, όπου διαχωρίζεται από το νερό. Μετά από αυτό εισέρχεται στη γραμμή ατμού.

Ένας λέβητας ατμού μπορεί να χρησιμοποιήσει μια μεγάλη ποικιλία καυσίμων. Ανάλογα με αυτό, γίνονται ορισμένες αλλαγές στο σχεδιασμό του. Αγγίζουν το θάλαμο καύσης. Για στερεά καύσιμα, τοποθετείται σχάρα στην οποία τοποθετούνται άνθρακες, καυσόξυλα κ.λπ.

Για υγρά και αέρια καύσιμα, χρησιμοποιούνται ειδικοί καυστήρες. Υπάρχουν επίσης πρακτικές συνδυασμένες επιλογές.

Μεταξύ των οικιακών τεχνιτών, η διάταξη της θέρμανσης με ατμό χρησιμοποιώντας σόμπα είναι ιδιαίτερα δημοφιλής. Η φωτογραφία δείχνει μια από τις πιθανές επιλογές για την επανεπεξεργασία του φούρνου.

Η ισχύς του λέβητα επιλέγεται ανάλογα με την περιοχή που θα θερμανθεί.

Αυτό μπορεί να γίνει με βάση τις μέσες τιμές:

• 25 kW για κτίρια έως 200 τ.μ. Μ;
• 30 kW για κατοικίες που κυμαίνονται από 200 έως 300 τετραγωνικά. Μ;
• 35-60 kW για κτίρια από 300 έως 600 τετραγωνικά. Μ.

Εάν απαιτούνται πιο ακριβή δεδομένα, χρησιμοποιούν την τυπική μέθοδο υπολογισμού, όπου για κάθε 10 τετραγωνικά. μετρητές αντιστοιχούν σε 1 kW ισχύος εξοπλισμού. Λάβετε υπόψη ότι ο τύπος χρησιμοποιείται για κατοικίες με ύψος οροφής 2,7 m ή λιγότερο.

Για υψηλότερα κτίρια, πρέπει να καταναλώσετε περισσότερη ισχύ. Κατά την επιλογή λέβητα, ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην πιστοποίησή του. Οποιοδήποτε σύστημα θέρμανσης ατμού είναι δυνητικά επικίνδυνο, επομένως η δοκιμή εξοπλισμού είναι υποχρεωτική.

Σωλήνες θέρμανσης και καλοριφέρ

Η θερμοκρασία ψυκτικού στα συστήματα ατμού κυμαίνεται από 100 έως 130 ° C, η οποία είναι πολύ υψηλότερη από ό, τι στα συστήματα υγρών, όπου κυμαίνεται από 70 έως 90 ° C. Επομένως, αποθαρρύνεται έντονα να χρησιμοποιήσετε παρόμοιο εξοπλισμό για την οργάνωση συστημάτων.

Πρώτα απ 'όλα, αυτό ισχύει για μεταλλικούς-πλαστικούς και πολυπροπυλενικούς σωλήνες. Οι μέγιστες θερμοκρασίες λειτουργίας για αυτά τα υλικά κυμαίνονται μεταξύ 90-100 ° C, επομένως απαγορεύεται αυστηρά η χρήση τους.

Ιδανικό για τοποθέτηση σωλήνων χαλκού συστήματος θέρμανσης ατμού. Δεν διαβρώνουν, αντέχουν σε υψηλές θερμοκρασίες, αλλά είναι πολύ ακριβές

Για τους κύριους αγωγούς συστημάτων ατμού, χρησιμοποιούνται συνήθως τρεις τύποι σωλήνων. Η πιο φθηνή επιλογή είναι ο χάλυβας. Μπορούν εύκολα να αντέξουν θερμοκρασίες 130 ° C, που είναι περισσότερο από αρκετές, και είναι αρκετά ανθεκτικές.

Ωστόσο, το συμπύκνωμα που σχηματίζεται μέσα στα μέρη καταστρέφει γρήγορα τους σωλήνες, καθώς ο χάλυβας είναι ευαίσθητος στη διάβρωση, και το επιθετικό μέσο που σχηματίζεται από τον ατμό ενισχύει μόνο αυτό το μειονέκτημα.

Ένα άλλο μειονέκτημα των χαλύβδινων στοιχείων είναι η ανάγκη σύνδεσης με συγκόλληση, η οποία απαιτεί πολύ χρόνο και προσπάθεια. Οι γαλβανισμένοι χαλύβδινοι σωλήνες είναι πολύ πιο ανθεκτικοί στη διάβρωση. Αντέχουν επίσης καλά σε υψηλές θερμοκρασίες.

Για τη σύνδεσή τους, χρησιμοποιείται συνήθως η μέθοδος με σπείρωμα, η οποία απλοποιεί σημαντικά τη διαδικασία. Το κύριο μειονέκτημα των γαλβανισμένων σωλήνων είναι το υψηλό κόστος τους.

Οι χαλκοσωλήνες θεωρούνται ιδανικοί. Το υλικό μπορεί να αντέξει σε υψηλές θερμοκρασίες, είναι αρκετά πλαστικό και ταυτόχρονα ανθεκτικό, δεν διαβρώνει. Η συγκόλληση χρησιμοποιείται για τη σύνδεση εξαρτημάτων χαλκού.

Οι σωληνώσεις χαλκού είναι πολύ ανθεκτικές και ισχυρές, αλλά το κόστος είναι πολύ υψηλό. Έτσι, η πιο αποδεκτή επιλογή όσον αφορά την αναλογία ποιότητας και τιμής είναι οι χαλύβδινοι σωλήνες με αντιδιαβρωτική επίστρωση ή γαλβανισμένος.

Η καλύτερη επιλογή για θέρμανση με ατμό είναι καλοριφέρ από χυτοσίδηρο. Θα είναι σε θέση να αντέξουν τη σοβαρή πίεση που προκαλείται από την παρουσία θερμού ατμού μέσα στις μπαταρίες.

Τα καλοριφέρ για συστήματα ατμού επιλέγονται με βάση την ανθεκτικότητα. Είναι σημαντικό να αντέχουν σε υψηλές θερμοκρασίες και να είναι ανθεκτικά στη διάβρωση. Με βάση αυτό, οι τεράστιες μπαταρίες από χυτοσίδηρο μπορούν να θεωρηθούν η καλύτερη επιλογή, οι μπαταρίες από χάλυβα είναι οι χειρότερες.

Δεδομένης της υψηλής απόδοσης του συστήματος, σε ορισμένες περιπτώσεις, η χρήση χαλύβδινων σωλήνων με ραβδώσεις είναι αρκετά αποδεκτή.

Μπλοκ ελέγχου και μέτρησης εξοπλισμού

Το σύστημα θέρμανσης ατμού χαρακτηρίζεται από αυξημένο κίνδυνο έκτακτης ανάγκης, επομένως είναι υποχρεωτική η παρουσία συσκευών ελέγχου. Η πίεση στο σύστημα παρακολουθείται, εάν είναι απαραίτητο, κανονικοποιείται. Για τους σκοπούς αυτούς, συνήθως χρησιμοποιείται κιβώτιο ταχυτήτων.

Η συσκευή είναι εξοπλισμένη με μια βαλβίδα μέσω της οποίας απομακρύνεται ο υπερβολικός ατμός από το σύστημα. Για ισχυρές εγκαταστάσεις, μπορεί να μην χρειαστείτε μία, αλλά πολλές τέτοιες βαλβίδες.

Κάνοντας μια σόμπα με τα χέρια σας

Η αγορά μιας μονάδας πυρόλυσης θα είναι ένα μεγάλο πλεονέκτημα - διακρίνεται από τη μακρά καύση καυσόξυλων και την αυξημένη απόδοση.

Η θέρμανση της σόμπας με κύκλωμα νερού μπορεί να θερμάνει μεγάλα κτίρια - όλα εξαρτώνται από την ικανότητα της σόμπας που χρησιμοποιείται. Εάν υπάρχει η ευκαιρία να αγοράσετε μια εργοστασιακή ξυλόσομπα, τότε αυτό είναι ένα πλεονέκτημα. Οι εργοστασιακές μονάδες είναι πιο ακριβείς και αποδοτικές, αλλά χρειάζονται χρήματα για την αγορά τους.

Με έλλειψη κεφαλαίων, η θέρμανση της κουζίνας με κύκλωμα νερού πραγματοποιείται με βάση αυτοσυναρμολογημένες σόμπες με ξύλα. Συναρμολογούνται από λαμαρίνα και τούβλα. Οι μεταλλικές σόμπες είναι απλές - χρειάζεστε μια μηχανή συγκόλλησης για τη συναρμολόγηση τους. Είναι επίσης εξαιρετικά συμπαγής και δεν καταλαμβάνουν πολύ χώρο. Οι εκδόσεις τούβλου είναι πιο ογκώδεις, αλλά διατηρούν τη θερμότητα περισσότερο και έχουν πιο αισθητική εμφάνιση.

Οι ξύλινες σόμπες από τούβλα ήταν πάντα ένα χαρακτηριστικό της άνεσης στο σπίτι.Και συμπληρωμένοι με εναλλάκτες θερμότητας για την οργάνωση θέρμανσης ζεστού νερού, θα δώσουν ζεστασιά σε ολόκληρο το σπίτι και όχι σε ένα δωμάτιο.

Η συναρμολόγηση μιας απλής σόμπας με κύκλωμα νερού για τη θέρμανση ενός σπιτιού με τα χέρια σας δεν είναι δύσκολη για εκείνους που ξέρουν πώς να χειρίζονται εργαλεία. Σε αυτήν την κριτική, θα εξετάσουμε δύο σχήματα - ένα από αυτά θα βοηθήσει στη συναρμολόγηση μιας σόμπας από μέταλλο και η δεύτερη από τούβλα. Αλλά πρώτα πρέπει να μιλήσετε για την κατασκευή ενός πηνίου, το οποίο είναι η καρδιά οποιασδήποτε μονάδας θέρμανσης που λειτουργεί με ξύλο.

Ποικιλίες του συστήματος θέρμανσης

Στην πράξη, μπορείτε να βρείτε έναν αρκετά μεγάλο αριθμό παραλλαγών στη θέρμανση με ατμό. Με τον αριθμό των σωλήνων, διακρίνονται οι τύποι συστημάτων ατμού ενός και δύο σωλήνων. Στην πρώτη περίπτωση, ο ατμός κινείται συνεχώς μέσω του σωλήνα.

Στο πρώτο μέρος του ταξιδιού του, εκπέμπει θερμότητα στις μπαταρίες και σταδιακά μετατρέπεται σε υγρή κατάσταση. Τότε κινείται σαν συμπύκνωση. Για να αποφευχθούν εμπόδια στη διαδρομή του ψυκτικού, η διάμετρος του σωλήνα πρέπει να είναι αρκετά μεγάλη.

Συμβαίνει ότι ο ατμός δεν συμπυκνώνεται εν μέρει και εισχωρεί στον αγωγό συμπυκνώματος. Προκειμένου να αποκλειστεί η διείσδυσή του στον κλάδο που προορίζεται για την αποστράγγιση συμπυκνώματος, συνιστάται η εγκατάσταση αποχετεύσεων συμπυκνωμάτων μετά από κάθε ψυγείο ή ομάδα συσκευών θέρμανσης.

Ένα σημαντικό μειονέκτημα του συστήματος ενός σωλήνα είναι η διαφορά στη θέρμανση των θερμαντικών σωμάτων. Όσοι βρίσκονται πιο κοντά στον λέβητα θερμαίνονται περισσότερο. Αυτά πιο κάτω είναι μικρότερα. Αλλά αυτή η διαφορά θα είναι αισθητή μόνο σε κτίρια που έχουν μεγάλη έκταση. Σε συστήματα δύο σωληνώσεων, ο ατμός κινείται μέσω του ενός σωλήνα, το συμπύκνωμα αφήνει μέσω του άλλου. Έτσι, είναι δυνατή η ισοδυναμία της θερμοκρασίας σε όλα τα καλοριφέρ.

Αλλά ταυτόχρονα, η κατανάλωση σωλήνων αυξάνεται σημαντικά. Όπως το νερό, η θέρμανση με ατμό μπορεί να είναι μονοκύκλωμα ή διπλό κύκλωμα. Στην πρώτη περίπτωση, το σύστημα χρησιμοποιείται μόνο για θέρμανση χώρου, στη δεύτερη - επίσης για θέρμανση νερού για οικιακές ανάγκες. Η καλωδίωση θέρμανσης διαφέρει επίσης.

Πραγματοποιούνται τρεις επιλογές:

• Με κορυφαία καλωδίωση. Η κύρια γραμμή ατμού βρίσκεται πάνω από τις συσκευές θέρμανσης, οι σωλήνες κατεβαίνουν από αυτήν στα καλοριφέρ. Ακόμα χαμηλότερα, στον ίδιο όροφο, τοποθετείται μια γραμμή συμπυκνωμάτων. Το σύστημα είναι το πιο σταθερό και πιο εύκολο στην εφαρμογή.
• Με καλωδίωση στο κάτω μέρος. Η γραμμή βρίσκεται κάτω από τις συσκευές θέρμανσης ατμού. Ως αποτέλεσμα, ο ατμός κινείται κατά μήκος του ίδιου σωλήνα, ο οποίος θα πρέπει να είναι ελαφρώς μεγαλύτερος από τη συνήθη διάμετρο, και το συμπύκνωμα κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση. Αυτό προκαλεί σφυρί νερού και αποσυμπίεση της δομής.
• Μικτή καλωδίωση. Ο ατμός τοποθετείται ελαφρώς πάνω από το επίπεδο των καλοριφέρ. Όλα τα άλλα είναι τα ίδια όπως σε ένα ενσύρματο σύστημα, διατηρώντας έτσι όλα τα πλεονεκτήματά του. Το κύριο μειονέκτημα είναι ο υψηλός κίνδυνος τραυματισμού λόγω της εύκολης πρόσβασης στους θερμούς σωλήνες.

Κατά την τακτοποίηση ενός κυκλώματος με φυσική πίεση, πρέπει να θυμόμαστε ότι η γραμμή ατμού είναι στερεωμένη με μια μικρή κλίση προς την κατεύθυνση της κίνησης του ατμού και η γραμμή συμπυκνώματος είναι για συμπύκνωμα.

Η κλίση πρέπει να είναι 0,01 - 0,005, δηλαδή για κάθε γραμμικό μέτρο της οριζόντιας διακλάδωσης, πρέπει να υπάρχουν 1,0 - 0,5 cm της κλίσης. Η κεκλιμένη θέση των γραμμών ατμού και συμπυκνώματος θα εξαλείψει τον θόρυβο ατμού που διέρχεται από τους σωλήνες και θα εξασφαλίσει δωρεάν αποστράγγιση του συμπυκνώματος.

Τα συστήματα θέρμανσης ατμού είναι κατασκευασμένα σύμφωνα με ένα σχήμα ενός σωλήνα και δύο σωλήνων. Μεταξύ του ενός σωλήνα, επικρατούν επιλογές με οριζόντια σύνδεση με συσκευές θέρμανσης. Στην περίπτωση κατασκευής κυκλώματος με κάθετη σύνδεση συσκευών, είναι προτιμότερο να επιλέξετε μια έκδοση δύο σωλήνων

Σύμφωνα με το επίπεδο εσωτερικής πίεσης του συστήματος, διακρίνονται δύο κύριοι τύποι:

• Κενό. Υποτίθεται ότι το σύστημα είναι εντελώς σφιχτό, μέσα στο οποίο είναι εγκατεστημένη μια ειδική αντλία για τη δημιουργία κενού.Ως αποτέλεσμα, ο ατμός συμπυκνώνεται σε χαμηλότερες θερμοκρασίες, καθιστώντας το σύστημα σχετικά ασφαλές.
• Ατμοσφαιρικός. Η πίεση μέσα στο κύκλωμα είναι αρκετές φορές υψηλότερη από την ατμοσφαιρική πίεση. Σε περίπτωση ατυχήματος, αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο. Επιπλέον, τα καλοριφέρ που λειτουργούν σε ένα τέτοιο σύστημα θερμαίνονται σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες.

Υπάρχουν πολλές επιλογές για τη ρύθμιση της θέρμανσης με ατμό, ώστε όλοι να μπορούν να επιλέξουν την καλύτερη επιλογή για το σπίτι τους, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις δυνατότητες του κτηρίου.

Το σχήμα δείχνει ένα διάγραμμα ενός συστήματος θέρμανσης ατμού ανοιχτού βρόχου

Πώς να εξοπλίσετε ένα λεβητοστάσιο;

Ένας λέβητας ατμού που λειτουργεί με οποιοδήποτε καύσιμο πρέπει να τοποθετείται μόνο σε ειδικά εξοπλισμένο δωμάτιο.

Τα πρότυπα που αναπτύχθηκαν για τυπικές συσκευές ατμού με πίεση έως 0,07 MPa, παράγοντας ατμό με θερμοκρασία 120-130 ° C, προβλέπουν μια σειρά απαιτήσεων για τέτοια λεβητοστάσια:

• η απόσταση από τους τοίχους έως τη θερμάστρα δεν μπορεί να είναι μικρότερη από 100 cm.
• το ύψος του δωματίου πρέπει να είναι τουλάχιστον 220 cm.
• το ελάχιστο επίπεδο πυραντίστασης των θυρών - 30 λεπτά, τοίχοι - 75 λεπτά.
• η παρουσία εξαερισμού υψηλής ποιότητας ·
• την παρουσία θυρών και παραθύρων που βλέπουν στο δρόμο.

Είναι καλύτερο να εξοπλίσετε το λεβητοστάσιο σε ξεχωριστό δωμάτιο, αλλά επιτρέπεται επίσης ο διαχωρισμός ενός κατάλληλου δωματίου. Στο εσωτερικό, πρέπει να τελειώσει με άκαυστα υλικά. Τα κεραμικά πλακίδια ταιριάζουν καλύτερα για αυτούς τους σκοπούς.

Οι τοίχοι στο λεβητοστάσιο πρέπει να είναι τελειωμένοι με άκαυστα υλικά, για παράδειγμα κεραμικά πλακίδια.

Προετοιμασία για εγκατάσταση του συστήματος ατμού

Για να κάνετε σωστά τη θέρμανση με ατμό, πρέπει να ξεκινήσετε με την προετοιμασία του έργου. Η ανάπτυξή του είναι ένα πολύπλοκο έργο, το οποίο επιλύεται καλύτερα από ειδικούς. Στο τελικό έργο, πρέπει να ληφθούν υπόψη πολλά σημεία.

Πρώτα απ 'όλα, πραγματοποιείται ο υπολογισμός των θερμικών φορτίων για καθένα από τους χώρους και για το κτίριο στο σύνολό του. Επιλέγεται η πηγή ατμού και καθορίζεται ο μηχανισμός και ο βαθμός αυτοματοποίησης του συστήματος.

Επιπλέον, η κατανάλωση ατμού καθορίζεται απαραίτητα, με βάση αυτό, επιλέγεται ο εξοπλισμός και το σχήμα χρήσης του. Αφού το έργο είναι έτοιμο, μπορείτε να ξεκινήσετε τη σύνταξη ενός προγράμματος εγκατάστασης.

Για να το ολοκληρώσετε, θα χρειαστείτε ένα σχέδιο κτιρίου, στο οποίο εφαρμόζονται οι τοποθεσίες του εξοπλισμού. Συνήθως ξεκινούν με λέβητα. Η θέση του καθορίζεται. Εάν το σύστημα έχει φυσική κυκλοφορία, ο λέβητας πρέπει να είναι κάτω από το επίπεδο των μπαταριών.

Σε αυτήν την περίπτωση, συνήθως κατεβαίνει στο υπόγειο ή στο υπόγειο, έτσι το συμπύκνωμα μπορεί να στραγγίσει ανεξάρτητα από τη συσκευή. Στη συνέχεια, η διάταξη ολόκληρου του συστήματος θέρμανσης εφαρμόζεται στο σχέδιο του σπιτιού. Επιπλέον, σημειώνεται όλος ο απαραίτητος εξοπλισμός.

Οι ειδικοί συμβουλεύουν να εκτελέσουν αυτήν την επιχείρηση απευθείας "επί τόπου", καθώς βρίσκονται στο δωμάτιο όπου θα βρίσκεται ο εξοπλισμός. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να παρατηρήσετε και να λάβετε υπόψη όλες τις προεξοχές και τα εμπόδια που θα πρέπει να περιποιηθούν.

Πριν από την έναρξη της εγκατάστασης, πρέπει να πραγματοποιηθεί ένα διάγραμμα σχεδίου του μελλοντικού συστήματος, στο οποίο σημειώνονται όλοι οι εξοπλισμοί και τα σημεία προσάρτησης καλοριφέρ

Όλες οι μεταβάσεις και οι γωνίες πρέπει να επισημαίνονται στο διάγραμμα. Αφού ολοκληρωθεί, μπορείτε να προχωρήσετε στον υπολογισμό της ποσότητας υλικού που απαιτείται για την εφαρμογή του. Για άλλη μια φορά, αξίζει να δοθεί προσοχή στη σημασία της επιλογής του σωστού εξοπλισμού.

Το σύστημα ατμού είναι δυνητικά επικίνδυνο, οπότε δεν πρέπει να υποτιμάτε υλικά και συσκευές. Όλα πρέπει να είναι υψηλής ποιότητας και πιστοποιημένα, διαφορετικά δεν μπορούν να αποφευχθούν σοβαρά προβλήματα.

Τεχνολογία εγκατάστασης θέρμανσης ατμού

Οι εργασίες ξεκινούν με την εγκατάσταση λέβητα θέρμανσης. Είναι τοποθετημένο σε προ-προετοιμασμένο δωμάτιο σε βάση από σκυρόδεμα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, προετοιμάζεται ένα ξεχωριστό μικρό θεμέλιο για τον εξοπλισμό.

Η συσκευή είναι εγκατεστημένη στη βάση αυστηρά οριζόντια, η ορθότητα ελέγχεται από το επίπεδο του κτιρίου. Τυχόν λάθη που παρατηρούνται εξαλείφονται αμέσως.

Ο λέβητας που τοποθετείται στη βάση συνδέεται με το σύστημα καυσαερίων. Η σύνδεση πρέπει να είναι σταθερή και πλήρως σφραγισμένη.

Το επόμενο βήμα είναι να κρεμάσετε τα καλοριφέρ. Για να το κάνετε αυτό, στα σημεία που αναφέρονται στο διάγραμμα εγκατάστασης, ειδικά γάντζοι οδηγούνται στον τοίχο, στον οποίο είναι συνδεδεμένες οι μπαταρίες. Εάν υποτίθεται ότι χρησιμοποιείται σωληνωτός σωλήνας, τότε είναι σταθεροί.

Οι φτερωτοί σωλήνες μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε συστήματα θέρμανσης ατμού αντί για καλοριφέρ. Οι υψηλές παράμετροι μεταφοράς θερμότητας του συστήματος θα αυξηθούν σημαντικά λόγω της αυξημένης έκτασης της θερμικά αγώγιμης επιφάνειας

Ελέγχεται η ισχύς στερέωσης των εκπομπών θερμότητας. Στη συνέχεια, μπορείτε να αρχίσετε να οργανώνετε το δοχείο επέκτασης. Είναι στερεωμένο στο υψηλότερο σημείο σε μικρή απόσταση από το λέβητα θέρμανσης, είναι καλύτερο να διατηρήσετε αυτήν την απόσταση όσο το δυνατόν μικρότερη.

Τώρα μπορείτε να δημιουργήσετε μια ομάδα συσκευών ελέγχου. Τοποθετούνται στην έξοδο του λέβητα. Εδώ πρέπει τουλάχιστον να τοποθετηθεί ένα μανόμετρο και μια βαλβίδα ανακούφισης.

Όλος ο εγκατεστημένος εξοπλισμός συνδέεται μεταξύ τους μέσω σωλήνων. Η μέθοδος σύνδεσης εξαρτάται από το υλικό από το οποίο κατασκευάζονται. Σε κάθε περίπτωση, η ορθότητα και η αξιοπιστία των συνδέσεων πρέπει να ελέγχονται προσεκτικά.

Για ανοιχτά συστήματα, τοποθετείται δεξαμενή συλλογής συμπυκνωμάτων στο τέλος της γραμμής και εγκαθίσταται αντλία. Ο σωλήνας διακλάδωσης που πηγαίνει από αυτόν στη συσκευή θέρμανσης πρέπει να έχει μικρότερη διάμετρο από τους υπόλοιπους σωλήνες.

Ο λέβητας ατμού συνδέεται στο κύκλωμα θέρμανσης. Σε αυτήν την περίπτωση, πρέπει να εγκατασταθούν όλες οι απαραίτητες βαλβίδες διακοπής και φίλτρα, τα οποία θα συγκρατούν μεγάλα σωματίδια ρύπων που μπορεί να περιέχονται στο νερό.

Εάν ο εξοπλισμός λειτουργεί με αέριο, η γραμμή καυσίμου είναι συνδεδεμένη. Σε αυτήν την περίπτωση, απαγορεύεται η χρήση εύκαμπτων σωλήνων - μόνο άκαμπτων επενδύσεων.

Όλες οι συνδέσεις γίνονται ακριβώς σύμφωνα με τα πρότυπα, προκειμένου να αποφευχθεί μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης αργότερα

Στη συνέχεια, μπορείτε να πραγματοποιήσετε μια δοκιμαστική περίοδο. Για αυτό, χύνεται νερό στο κύκλωμα, μετά το οποίο τίθεται σε λειτουργία ο εξοπλισμός. Αρχικά στην ελάχιστη θερμοκρασία λειτουργίας, τότε αυξάνεται σταδιακά, παρακολουθώντας ταυτόχρονα τη σωστή λειτουργία και ακεραιότητα του συστήματος.

Όταν αποκαλύπτονται οι παραμικρές αδυναμίες, ο εξοπλισμός σταματά και εξαλείφονται όλες οι δυσλειτουργίες στη λειτουργία του.

Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της θέρμανσης της κουζίνας

Η θέρμανση της κουζίνας είναι διαφορετική:

• αξιοπιστία;
• οικονομική διαθεσιμότητα ·
• οικονομία, η οποία εκφράζεται στη δυνατότητα σχετικά φθηνής αγοράς στερεών καυσίμων ·
• ευκολία λειτουργίας και συντήρησης. Δηλαδή, ακόμη και αν προκύψουν μικρά προβλήματα, μπορείτε να τα λύσετε μόνοι σας, χωρίς να εμπλέξετε ειδικούς.

Επιπλέον, η θέρμανση της κουζίνας μπορεί να εγκατασταθεί σε ένα σπίτι που βρίσκεται σε οποιαδήποτε περιοχή, καθώς μια τέτοια συσκευή θέρμανσης δεν απαιτεί ειδικές επικοινωνίες.

Αν και η θέρμανση χαρακτηρίζεται επίσης από ορισμένα αρνητικά σημεία:

• μακρύς χρόνος θέρμανσης του κλιβάνου, του θερμαντικού φορέα και, ταυτόχρονα, του δωματίου.
• χαμηλή απόδοση κατασκευής τούβλου
• το κτίριο καταλαμβάνει μια μεγάλη περιοχή?
• κατά τη λειτουργία της κατασκευής, είναι απαραίτητο να παρακολουθείτε συνεχώς, καθώς είναι απαραίτητο να προσθέσετε καύσιμο στον κλίβανο.

Συμβουλή! Προκειμένου να αυξηθεί η απόδοση, συνιστάται οι αγωγοί να είναι μακρύι, κάτι που θα επιτρέψει στη θερμότητα να παραμείνει μέσα στον κλίβανο για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και η ίδια η καμινάδα να είναι υψηλή.